قهرمان

قهرمان

توماس کارلایل در کتاب قهرمان و قهرمانیت^([1]) درباره‌ی پیامبر اسلام ج چنین اظهار نظر کرده است: «شما می‌گویید: او را پیغمبر دانستید؟! بلی! او کسی بود که با آنان روبرو بود؛ تک و تنها، روشن و آشکار، بدون اینکه در لباس اسرار و رموز مقدسی درآمده باشد. وضع او محسوس بود و مشهود؛ لباسش را خودش می‌شست و کفش‌هایش را رفو^([2]) می‌کرد و می‌جنگید؛ مشورت می‌کرد و در میان‌شان حکومت می‌کرد و فرمانروایی داشت. بایستی او را دیده باشند که چه نوع شخصی بود. شما هرچه می‌خواهید، او را بنامید. هیچ امپراتوری با تاج و زینت و زیور پادشاهی، مانند این مرد که شخصاً جامه‌اش را می‌شست، مُطاع^([3]) نبود.

این مردی که بیست و سه سال با آن همه رنج و مشقت زیست، چنان آزمایش‌های عملی سخت و دشواری از سرگذراند که من او را «قهرمان» می‌دانم و لازم است که چنین عنوانی داشته باشد»^([4]).

---

[1]- Hero and Heroworship.

[2]- درست‌کردن و اصلاح‌دادن جامعه یا کفش. (مؤلف)

[3]- اطاعت و فرمانبرداری‌کرده شده؛ یعنی: کسی که مردم اطاعت او کرده باشند و مطیع او شوند. مؤلف

[4]- داستان‌هایی از زندگی پیامبر ما، ص: 153.