ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
پروفسور ناثنیل اشمیت([1]) نوشته است: «درستی ذاتی [حضرت] محمد قابل تردید نیست. یک نقد تاریخی بیتعصب و دور از خوشباوری – که هرگواه و شاهدی را ارج مینهد و هیچ تعلق خاطر گروهی ندارد و فقط طالب حقیقت است – ناچار است اعتراف کند که او به دستهای از پیامبران تعلق دارد که ماهیت ادراک جسمانیشان هرچه بوده، در اوقات و اشکال مختلف، افکار بیپیرایه و ملکوتیای را تعلیم داد و قوانین اخلاقیای را که بسیار شریفتر از قوانین حاکم بر جامعهی آنان بود، وضع کردهاند و خویش را بدون واهمه، وقف برنامهی گرانبهای خود کردهاند و این کار معلول قدرت درونیشان بود که آنان را به انجام رسالتشان فرا میخواند»([2]).