حلم و بینش سیاسی پیامبر

حلم و بینش سیاسی پیامبر ج

پروفسور توشی هیکو ایزوتسو^([1]) ژاپنی (متولد 1914م) استاد فلسفه‌ی دانشگاه مک‌گیل کانادا و استاد ممتاز دانشگاه کیوی ژاپن^([2]) می‌نویسد: «استاد مونتگومری وات^([3]) در این حلم قریش که به صورت حکمت سیاسی و راه و رسوم فرمانروایی درآمده بود، شالوده و اساسی تشخیص داده است که بر روی آن مردم مکه توانسته بودند با کمال موفقیت پایه‌ی کاردانی و مهاجرت بزرگانی خود را بنا نهند^([4]). اگر بگوییم که سیاست حکیمانه‌ای که حضرت رسول پس از مهاجرت به مدینه در پیش گرفت، ریشه در این خصلت فطری قریش داشته است، از حقیقت چندان دور نشده‌ایم. شاید کاملاً چنین نباشد، ولی احادیث مربوط به سیره‌ی نبوی به وضوح نشان می‌دهند که حضرت رسول سیاستمداری درجه اول و نیز مردی حلیم بوده است. باید میان این دو صفت روابط درونی مستحکمی وجود داشته باشد. برخلاف مکیانِ دیگری که این هنرمندی سیاسی را در کسب و کار و سوداگری به کار می‌بردند، وی از آن تنها برای ساختن امت دینی خود بهره‌برداری می‌کرد»^([5]).

---

[1]- Toshihiko Izutsu.

[2]- Keio.

[3]- Montgomery Watt.

[4]- نگا: م، وات، محمد در مکه، 10- 11.

[5]- خدا و انسان در قرآن؛ 273- 274.