ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
لویی توماس نویسندهی معروف آمریکایی میگوید: «کمتر خانوادهای در عربستان دیده میشود که نام یکی از فرزندان خود را «محمد» نگذارد و اصولاً انتشار این نام در عالم بیشتر از انتشار «پطرس» و «یوحنا» است.
محمد پیغمبر عرب، اولین کسی بود که وحدت ملی عرب را عملی ساخت، آن قبایل را در زیر یک پرچم گرد آورد و شگفت این است که هنگامی ظهور کرد که نه تنها عربستان، بلکه سراسر جهان محتاج به ظهورش بود! او با قدرت و اعمال نفوذ، وحدت عرب را ایجاد نکرد، بلکه بر اثر کلام شیرین و اخلاق نیک خود، قلوب این قوم را تسخیر کرد تا از روی میل از او پیروی کرده و به گفتههایش ایمان آوردند، به راستی میتوان گفت، فرزند مکه صفایی داشت که در سایر پیغمبران یافت نمیشد. در او نیرویی بود که با آن میان دلهای پراکنده و جدا از هم ایجاد ائتلاف میکرد و بطوری آنان را متحد میکرد که در پندار و احساس، در حکم یک دل بودند»([1]).