قدرت بدون فخرفروشی

قدرت بدون فخرفروشی

ریوزند با سورث اسمیت مورخ شهیر انگلیسی، نوشته است: «او قدرت قیصر و پاپ را یکجا داشت؛ قدرت پاپ را بدون جلوه‌فروشی‌هایش و قدرت قیصر را بدون لژیون^([1]) مخصوص قیصر. او ارتش دایمی، گارد محافظ، کاخ و درآمد ثابت نداشت. اگر شخصی بتواند مدعی حکومت الهی شود، آن شخص جز محمد کسی دیگر نیست؛ زیرا تمام قدرت را بدون نیاز به حمایت دیگران داشت. او فراتر از عناوین و تشریفات، احترام‌های توخالی و بی‌ارزش و چاپلوسی‌ها و تشریفات دربار (قیصر) بود. برای پادشاهان و شاهزادگانی که در جامعه‌های پرجلال متولد می‌شوند، این چیزها حکم اساس زندگی را دارند، اما حتی آنان‌که به عنوان مردان خودساخته شناخته شده‌اند و در پرونده‌ی زمان مشخص‌اند، همچون: سزار^([2])، کرومول^([3]) و ناپلئون^([4]) نیز نتوانستند در مقابل جذبه‌های پر زرق و برق حکومت‌های دنیوی مقاومت کنند و این در حالی است که محمد با واقعیت آشنا بود و به همین جهت برای اینگونه مقام‌ها اهمیتی قایل نمی‌شد و زندگیِ خصوصی‌اش مطابق با زندگیِ همه‌ی مردم بود»^([5]).

---

[1]- لژیون Legion یکی از تقسیمات ارتش روم که به اختلاف اوقات از سه هزار تا شش هزار نفر می‌شد و هر یک از افراد آن را لژیونر می‌گفتند. فرهنگ عمید

[2]- سزار Sezar ژول (قیصر یولیوس) Gesar Jules پاتریسین Patricien رومی (و. 101 مقتول 44 ق.م) وی یکی از افراد قبیلۀ مشهور ژانس ژولیا (Julia) بود که خود را از نسل زهره می‌دانست، وی با هم‌دستی کراسوس و پمپئوس به حکومت رسید.

[3]- اولیور کرومول Cromwell, Oliver (1599-1658م) که از سال 1653 تا سال 1658م بر بریتانیا فرمانروایی داشت وی مردی شگفتی‌ساز در عرصه‌های نظامی بود.

[4]- ناپلئون بناپارت Napoleni bonaparate (1769-1821م) امپراتور جهانگشای فرانسوی.

[5]- سیرت و شخصیت حضرت محمد؛ 18- 19.