برتری پیامبر ج بر معاصران

برتری پیامبر ج بر معاصران

و اما در رابطه با مورد اول: آیا پیامبر اسلام نسبت به معاصران خود برتری داشت؟ سوابق تاریخی نشان می‌دهد که هم دشمنان و هم دوستان معاصر [حضرت] محمد خصوصیات متعالی، صداقت بی‌نقص، فضایل، صمیمت و قابل اعتمادبودن او در تمام زمینه‌های فعالیت بشری را به رسمیت شناخته‌اند؛ حتی یهودیان و افرادی که به او ایمان نیاوردند، برای حل مناقشات فردی خود، به داوری او گردن نهادند و حتی افرادی که به او ایمان نیاوردند، چاره‌ای نداشتند جز آنکه بگویند: «ای محمد! ما تو را دروغگو نمی‌دانیم، ولی کسی را که به تو کتاب داده است و به پیامبری‌ایت برگزیده است، قبول نداریم».

آنان با تصور دیوانه‌شدن [حضرت] محمد سعی کردند با استفاده از خشونت او را درمان کنند، ولی آنان متوجه شدند که نوری واقعی در وجودش زبانه می‌کشد. نکته‌‌ی جالب این است که تمام بستگان نزدیک، پسر عموی عزیز و دوستان صمیمی وی که از نزدیک با [حضرت] محمد آشنا بودند، همگی به الهی‌بودن پیامش ایمان داشتند. اگر آن زنان و مردان که همگی باهوش، نجیب و باسواد بودند – کوچک‌ترین تردیدی در صداقت [حضرت] محمد داشتند، بدون شک، تلاش او برای ایجاد اصلاحاتِ اجتماعی، از پیش محکوم به شکست بود؛ برعکس یاران صدیق او چنان به وی وفادار بودند که حتی شیوه‌ی زندگی‌شان را از پیامبر الهی می‌گرفتند. و به خاطر او تمام خطرها را به جان خریدند؛ از او اطاعت کردند و حتی در زیر بدترین شکنجه‌هایی که گاه به مرگشان می‌انجامید به او وفادار بودند. آیا اگر متوجه کوچک‌ترین لغزشی در [حضرت] محمد می‌شدند، اینگونه رفتار می‌کردند؟!