«دعاهای روز نهم ذوالحجه»

«دعاهای روز نهم ذوالحجه»

دعا هنگام رهسپار شدن از «منی» به سوی «عرفات»

شخص محرم در روز نهم ذوالحجه (روز عرفه)، نماز صبح را در «منی» بخواند، و بعد از طلوع آفتاب به طرف «عرفات» حرکت کند، و هنگام توجه به سوی «عرفات» این دعا را با خود زمزمه کند:

«اَللّٰهُمَّ إیّٰاکَ أٔرْجُوْا، ولَکَ أٔدْعُوْا، فَبَلِّغْنِیْ صٰالِحَ أٔمَلِیْ، واغْفِرْ لِیْ ذُنُوْبِیْ، وامْنُنْ عَلَیَّ بِمٰا مَنَنْتَ بِهِ عَلیٰ أٔهْلِ طٰاعَتِکَ، إِنَّکَ عَلیٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیْرٍ.

اَللّٰهُمَّ إِلَیْکَ تَوَجَّهْتُ وعَلَیْکَ تَوَکَّلْتُ ولِوَجْهِکَ الْکَرِیْمِ أٔرَدْتُّ، فَاجْعَلْ ذَنْبِیْ مَغْفُوْراً، وحَجِّیْ مَبْرُوْراً، وسَعْیِیْ مَشْکُوْراً، وارْحَمْنِیْ ولٰاتُخَیِّبْنِیْ، وبٰارِکْ لِیْ فِیْ سَفَرِیْ، واقْضِ بِعَرَفٰاتَ حٰاجَتِیْ، إِنَّکَ عَلٰی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیْرٍ.

اَللّٰهُمَّ اجْعَلْهٰا أٔقْرَبَ غَدْوَةٍ غَدَوْتُهٰا مِنْ رِضْوٰانِکَ، وأٔبْعَدَهٰا مِنْ سَخَطِکَ.

اَللّٰهُمَّ إِلَیْکَ غَدَوْتُ، وعَلَیْکَ إِعْتَمَدْتُّ، ووَجْهِکَ الْکَرِیْمِ أٔرَدْتُّ، فَاجْعَلْنِیْ مِمَّنْ تُبٰاهِیْ بِهِ الْیَوْمَ یٰا رَبَّ الْعٰالَمِیْنَ. اَللّٰهُمَّ إِنِّیْ أٔسْأٔلُکَ الْعَفْوَ والْعٰافِیَةَ والْمُعٰافٰاتِ الدّٰائِمَةِ فِی الدُّنْیٰا والْاٰخِرَةِ.

وَ صَلِّ اللّٰهُمَّ وسَلِّمْ عَلیٰ سَیِّدِنٰا ونَبِیِّنٰا مُحَمَّدٍ وعَلیٰ اٰلِهِ وأٔصْحٰابِهِ أٔجْمَعِیْنَ. بِرَحْمَتِکَ یٰا أٔرْحَمَ الرّٰاحِمِیْنَ».

ترجمه: «پروردگارا ! امیدم تنها به سوی توست، و تنها تو را به فریاد می‌خوانم، پس مرا به آرزوهای شایسته و مشروعم برسان، و گناهانم را بیامرز و بر من منّت گذار به آنچه که بر اهل طاعت خویش، منّت نهادی و به ایشان عطا فرمودی، براستی تو بر همه چیز توانا هستی.

پروردگارا ! به سوی تو روی آورده‌ام، و بر تو توکل و اعتماد نموده‌ام، و ذات بزرگوار تو را قصد نموده‌ام، پس گناهانم را بیامرز و حجّم را پسندیده و نیک ساز، و تلاش و کوششم را بپذیر، و بر من رحم کن و ناامیدم مگردان، و در سفرم برکت عنایت فرما، و در سرزمین «عرفات» نیازمندیهای مرا برطرف کن که بی‌شک تو بر هر چیز توانا هستی.

پروردگارا ! رفتنم را به «عرفات»، وسیله‌ای برای نزدیک شدن به خشنودی‌ات، و ذریعه‌ای برای دور شدن از خشمت بگردان، پروردگارا ! به سوی تو روی آورده‌ام و بر تو اعتماد و توکل نموده‌ام و ذات بزرگوار تو را قصد نموده‌ام، پس مرا ای پروردگار جهانیان! از زمرۀ کسانی بگردان که در روز قیامت بدانها افتخار و مباهات می‌کنی.

خداوندا ! من از تو عفو و گذشت، و عافیت و تندرستی و بخشش همیشگی در دنیا و آخرت را می‌خواهم. خدایا ! بر سرور و پیامبر ما حضرت محمد ج و بر جملگی آل و اصحابش، درود و سلام بفرست و برکت و رحمت نثار آنها کن».

* * *

دعاهایی که در مسیر «منی» و «عرفات» خوانده می‌شود

شخص محرم وقتی که از «منی» به سوی «عرفات» رهسپار می‌شود، برای او مستحب است که در طول راه، به طور مکرر و زیاد «تلبیه» و «تکبیر» بگوید:

«تلبیه»: «لَبَّیْکَ اللّٰهُمَّ لَبَّیْکَ، لَبَّیْکَ لٰا شَرِیْکَ لَکَ لَبَّیْکَ، إِنَّ الْحَمْدَ والنِّعْمَةَ لَکَ والْمُلْکَ، لٰا شَرِیْکَ لَکَ».

ترجمه: «پروردگارا ! اجابت فرمان تو نمودم و همیشه مطیع فرمان تو هستم و برای قبول و اجرای اوامر و فرامین تو آمادگی کامل دارم. و یقین دارم که هیچ شریکی برای تو نیست و تو ذات یکتا و یگانه و بی‌همتا و بی‌همگون هستی. و براستی تمام ستایش‌ها و نعمت‌ها و مالکیت مطلق و حاکمیت همه جانبه از آنِ توست، و هیچ شریک و انبازی در این زمینه برای تو متصور نیست و تو ذات یکتا و بی‌همتایی».

«تکبیر»: «لٰا اِلٰهَ اِلَّا اللهُ وَحْدَهُ لٰا شَرِیْکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ ولَهُ الْحَمْدُ، یُحْیِیْ ویُمِیْتُ وهُوَ عَلیٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیْرٍ».

ترجمه: «هیچ معبودی به حق، جز ذات الله نیست که یکتای بی‌همتاست و شریک و انبازی ندارد، و تمام ستایش‌ها و مالکیت مطلق و حاکمیت همه جانبه از آنِ اوست، زنده می‌کند و می‌میراند و او بر هر چیز توانا است».

 (حجّاج توجه داشته باشند که در مسیر راه (از منی به عرفات) به طور مکرر و زیاد «تلبیه» و «تکبیر» بگویند).