دعای مزدلفه

دعای مزدلفه

شخص حاجی بعد از غروب آفتاب، و پیش از خواندن نماز مغرب و عشاء، سواره یا پیاده از «عرفات» به سوی «مزدلفه» حرکت کند و در راه به طور مکرر و زیاد «تلبیه» و «تکبیر» بگوید:

«تلبیه»: «لَبَّیْکَ اَللّٰهُمَّ لَبَّیْکَ، لَبَّیْکَ لٰا شَرِیْکَ لَکَ لَبَّیْکَ، إِنَّ الْحَمْدَ والنِّعْمَةَ لَکَ والْمُلْکَ، لٰا شَرِیْکَ لَکَ».

«تکبیر»: «لٰا اِلٰهَ اِلَّا اللهُ وَحْدَهُ لٰا شَرِیْکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ ولَهُ الْحَمْدُ، یُحْیِیْ ویُمِیْتُ وهُوَ عَلیٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیْرٍ».

و هنگام رسیدن به «مزدلفه» بسیار قرآن بخواند و به اذکار و دعاها برای خود و تمام مسلمانان جهان مشغول شود و این دعا را نیز بخواند:

«اَللّٰهُمَّ إِلَیْکَ أٔرْغَبُ، وإِیّٰاکَ أٔرْجُوْا، فَتَقَبَّلْ نُسُکِیْ ووَقْفَتِیْ وارْزُقْنِیْ فِیْ هٰذَا الْمَوْقِفِ الْعَظِیْمِ مِنَ الْخَیْرِ أٔکْثَرَ مِمّٰا أٔطْلُبُ، ولٰاتُخَیِّبْنِیْ یٰا اَللهُ! إِنَّکَ أٔنْتَ اللهُ الْجَوّٰادُ الْکَرِیْمُ، رَبَّنٰا اٰتِنٰا فِی الدُّنْیٰا حَسَنَةً وفِیْ الْاٰخِرَةِ حَسَنَةً وقِنٰا عَذٰابَ النّٰارِ».

ترجمه: «خدایا ! شوق و علاقه‌ام فقط به سوی توست، و تنها امیدم به رحمت توست، از این رو عبادتم را بپذیر و وقوف به عرفه را از من قبول بفرما، و در ازای عبادت و بندگی کردنم در این موقفِ بزرگ، خیر فراوانی را (بیش از آنچه می‌خواهم) به من ارزانی بدار، و مرا ناامید و دست خالی مگردان، براستی تو خدای یکتای بخشایشگرِ بزرگواری.

پروردگارا ! در دنیا و آخرت به ما نیکی عطا فرما و سرای دنیا و آخرت ما را خوش و خرم گردان و ما را از عذاب آتش دوزخ محفوظ نگاهدار».

تذکر: مستحب است که در هنگام رسیدن به «مزدلفه» دعای «رَبَّنٰا اٰتِنٰا فِی الدُّنْیٰا حَسَنَةً وفِیْ الْاٰخِرَةِ حَسَنَةً وقِنٰا عَذٰابَ النّٰارِ» را بسیار بخواند.

* * *