ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
حدیث یازدهم: فضیلت جماعت مسجد بزرگتر
أبی بن کعب س روایت کرده است: «قال رسولُ الله ج: صَلاتُکَ مَعَ الرَّجُلِ أَزْکَى مِنْ صَلاتِکَ وَحْدَکَ، وَصَلاتُکَ مَعَ الرَّجُلَیْنِ أَزْکَى مِنْ صَلاتِکَ مَعَ الرَّجُلِ، وَمَا أَکْثَرْتَ فَهُوَ أَحَبُّ إِلَى اللَّهِ»[1]. «پیغمبر خدا ج فرمود: نماز به همراه یک مرد بس بهتر از نمازت به تنهایی، و نماز به همراه دو مرد بس بهتر از به همراه یک مرد و هرچه بیشتر (باشید) در نزد خدا دوستداشتنیتر است».
این روایت اشاره به این دارد که در هر مسجدی که تعداد افراد شرکتکننده در جماعت بیشتر باشند اجر و ثواب بیشتر را داراست و نمادی از حرمت نهادن و تعظیم شعائر و قوانین دین میباشد و موجب سرور و شعف مؤمنین و بغض و آزار معاندین و مشرکین است پس رفتن به مساجد بزرگتری که نمازگزاران بیشتری دارند مستحب بوده و مشمول ثواب بیشتر میباشد.
[1]- (صحیح): طیالسی، المسند (ش554)/ عبدالرزاق، المصنف (ج1ص523)/ احمد، المسند (ش21266و21265)/ ابوداود (ش554)/ نسایی (ش843)/ بیهقی، السنن الکبری (ش5398و5163) وشعب الایمان (ش2861) ومعرفة السنن والآثار (ج4ص117)/ ضیاء المقدسی، الاحادیث المختاره (ش1197و1198)/ حاکم، المستدرک (ش904-912)/ شاشی، المسند (ش1509-1505)/ طبرانی، المعجم الاوسط (ج2ص231وج5ص91)/ ابن حبان (ش2056)/ ابن خزیمه (ش1476)/ نسایی، السنن الکبری (ش917)/ ابن الجعد، المسند (ش2548)/ عبد بن حمید، المسند (ش173)/ ابن الاعرابی، المعجم (ش922و1951)/ عقیلی، الضعفاء الکبیر (ج2ص116)/ فسوی، المعرفة والتاریخ (ج2ص641)/ فوائد أبی بکر النصیبی (ش169)/ جزء أحمد بن عاصم (ص154)/ خلعی، الفوائد (ش799)/ ابونعیم، حلیة الاولیاء (ج9ص321)/ حدیث أبی الفضل الزهری (ش147)/ بغوی، شرح السنة (ج3ص343)/ ابن عساکر، تاریخ دمشق (ج7ص344)/ صیداوی، معجم الشیوخ (ش108)/ جرجانی، الامالی (ش427)/ عقیلی، الضعفاء (ج2ص116) از طریق (شعبة بن الحجاج وسفیان الثوری وابراهیم بن طهمان وعبد الرحمن بن عبدالله وزهیر بن معاویه وخالد بن میمون واسرائیل بن یونس وابوالاحوص سلام بن سلیم وخالد بن الحارث ومعاذ بن معاذ ویحیی بن سعید ویونس بن ابی اسحاق) روایت کردهاند: «عن أبى إسحاق سمعت عبدالله بن أبى بصیر عن أبى بن کعب قال صلى بنا رسول الله ج ...». وفی روایة شعبة: «قال أبو إسحاق: وقد سمعته منه (عبدالله بن أبى بصیر) ومن أبیه» که نشان میدهد عبدالله بن ابی بصیر وپدرش، هر دو این روایت را از ابی بن کعب س شنیدهاند.
ورجال طیالسی «رجال صحیحین» بوده جز: عبدالله بن أبى بصیر العبدى: که امام عجلی گفته است: «ثقة» [ابن حجر، تهذیب التهذیب (ج5ص161)] و همچنین أبو بصیر العبدى: که امامان ذهبی وابن الملقن گفتهاند: «ثقةٌ» و امام ابن حبان هم وی را در «ثقات» آورده است و امام ابن حجر هم گفته است: «مقبولٌ» [ابن حجر، تهذیب التهذیب (ج12ص22) و تقریب التهذیب (ش7961)/ ابن الملقن، البدر المنیر(ج4ص385)] و بایکدیگر موجب تقویت هم میشوند.
و امامان یحیی بن معین و علی بن المدینی ومحمد بن یحیی الذهلی وعقیلی وبیهقی ونووی وابن السکن وحاکم نیشابوری هم گفتهاند: «صحیحٌ» [حاکم، المستدرک (ش912)/ ابن الملقن، البدر المنیر (ج4ص385-384)/ ابن حجر، تلخیص الحبیر (ج2ص65)].
باید اشاره کنیم که در بعضی طرق اینگونه آمده که: «قال أبو إسحاق: عن عبدالله بن أبی بصیر عن أبیه عن ابی بن کعب» که به این معنی نبوده این روایت را (عبدالله بن ابی بصیر از پدرش) شنیده است بلکه به این معنی بوده که ابواسحاق روایت را از (عبدالله بن ابی بصیر وهمچنین پدرش) هر دو شنیده است وچنانکه دیدیم صراحتاً گفته است: «قال أبو إسحاق: وقد سمعته منه (عبدالله بن أبى بصیر) ومن أبیه».