حدیث دوازدهم : فضیلت ماندن در مسجد

ابوهریره س روایت کرده است: «أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ج قَالَ: المَلاَئِکَةُ تُصَلِّی عَلَى أَحَدِکُمْ مَا دَامَ فِی مُصَلَّاهُ، مَا لَمْ یُحْدِثْ: اللَّهُمَّ اغْفِرْ لَهُ، اللَّهُمَّ ارْحَمْهُ، لاَ یَزَالُ أَحَدُکُمْ فِی صَلاَةٍ مَا دَامَتِ الصَّلاَةُ تَحْبِسُهُ لاَ یَمْنَعُهُ أَنْ یَنْقَلِبَ إِلَى أَهْلِهِ إِلَّا الصَّلاَةُ»^[1]. «پیامبر خدا ج فرمود: ملائکه بر هر کدام از شما تا موقعیکه در مسجد باشد و وضویش نشکسته باشد، دعا می­کنند: بارالها! او را ببخش. بارالها! به وی رحم کن. همیشه شماها در نمازید (یعنی؛ از ثواب نماز بهره­مندید) تا موقعیکه نماز شما را (در مسجد) ماندگار کند و هیچ چیزی جز نماز شما را از برگشتن به خانواده منع نکند)».

ماندن در مسجد جدای از اینکه موجب آبادانی مسجد می­باشد بلکه بنابر این فرموده رسول الله ج هرکس در مسجد بنشیند مشمول دعای مستمر ملائکه بزرگوار خداوند أ می­شود و آنها پیاپی تا اتمام حضورش دعای مغفرت و رحمت برایش می­کنند و جدای از بهره­مندی از این فضیلت، در فاصله انتظار برای نماز، ثواب نماز خواندن برایش نوشته می­شود^[2] البته مشمول این فضیلت و لطف و دعا شدن چندین شرط دارد که عبارتند از:

-        در مسجد انتظار بکشد.

-        در مدّت انتظار وضو داشته باشد؛ چرا که نقض وضو وی را از دعای ملائکه بی­بهره می­کند.

همچنین پیامبر در فرموده­ای برای کسانی که در عمر و اوقات خود را در مساجد می­گذرانند و صبح و شب به مسجد می­روند وعده بهشتی را می­دهد که رودبارها در زیر درختان آنها جاری است و در آنجاها زندگانی‌‌شان هرگز پایان نمی‌گیرد و جاودانه تا به ابد می‌مانند. ابوهریره س روایت کرده است: «عَنِ النَّبِیِّ ج قَالَ: مَنْ غَدَا إِلَى الْمَسْجِدِ وَرَاحَ أَعَدَّ اللَّهُ لَهُ نُزُلَهُ مِنَ الْجَنَّةِ کُلَّمَا غَدَا أَوْ رَاحَ»^[3]. «پیامبر ج فرمودند: هرکس صبح وشب به مسجد برود، خداوند هم در بهشت هر صبح وشب طعام وغذای وی را می­دهد».

-        البته حدیث به عام اشاره دارد که صرف نشستن در مسجد موجب مشمول دعای ملائکه می­باشد ولی کسب «ثواب نماز» منوط به آن است که در انتظار نماز بعدی در مسجد ماندگار باشد^[4].

---

[1]- (صحیح): بخاری (ش659)/ مسلم (ج1ص460)/ ابوداود (ش471و470)/ ترمذی (ش330) از طریق (همام بن منبه والاعرج وابورافع) روایت کرده‌اند: «عن أبی هریرة: أن رسول الله ج قال: ...».

[2]- البته دقّت شود که شخص در این فاصله در نماز قرار ندارد بلکه از ثواب نماز بهره­مند می­شود؛ زیرا در موقع نماز سخن گفتن و تکان­های اضافی و اتجاه به غیر کعبه و ... حرام است که شخص ماندگار در مسجد می­تواند این اعمال را انجام دهد.

[3]- (صحیح): بخاری (ش662)/ مسلم (ج1ص463) از طریق (أبو بکر بن أبی شیبة وزهیر بن حرب وعلی بن عبدالله) روایت کرده­اند: «حدثنا علی بن عبدالله قال حدثنا یزید بن هارون قال أخبرنا محمد بن مطرف عن زید بن أسلم عن عطاء بن یسار عن أبی هریرة عن النبی ج قال: ...».

[4]- جدای از اینکه نقض و ضو به صورت ارادی در محدوده مسجد نکوهیده می­باشد، شایسته است که مسلمان جهت حرمت و کسب رضای خداوند أ در محدوده مسجد وضو داشته باشد البته این عمل مندوب است.