حدیث بیست و دوّم: جواز خواندن نماز جنازه در مسجد

عباد بن عبدالله روایت کرده است: «أَنَّ عَائِشَةَ س أَمَرَتْ أَنْ یَمُرَّ بِجَنَازَةِ سَعْدِ بْنِ أَبِی وَقَّاصٍ س فِی الْمَسْجِدِ، فَتُصَلِّیَ عَلَیْهِ، فَأَنْکَرَ النَّاسُ ذَلِکَ عَلَیْهَا، فَقَالَتْ: مَا أَسْرَعَ مَا نَسِیَ النَّاسُ، مَا صَلَّى رَسُولُ اللهِ ج عَلَى سُهَیْلِ ابْنِ الْبَیْضَاءِ إِلَّا فِی الْمَسْجِدِ»^[1]. «عائشه س دستور داد که روی جنازه سعد بن ابی وقّاص س در مسجد نماز بخوانند؛ و مردم هم این کار را منکر و ناپسند دانستند. لذا عائشه گفت: مردم چه به سرعت فراموش کردند! مگر پیامبر ج بر جنازه سهیل بن بیضاء در مسجد نماز نخواند؟!».

جمهور فقها بر این باورند که خواندن نماز جنازه در مسجد بر مبنای روایت مذکور جایز می­باشد، و برخی از فقها همچون حنفیّه آن را مکروه می­دانند و آن بخاطر اجتناب از احتمال کثیف و آلوده کردن مسجد می‌باشد. با این وصف همه فقها اتفاق­نظر دارند در صورت احتمال آلوده کردن مسجد این امر جایز نیست^[2].

---

[1]- (صحیح): مسلم (ج2ص668)/ ابوداود (ش3189)/ ترمذی (ش1033)/ نسایی (ش1968و1967)/ ابن ماجه (ش1518) از طریق (صالح بن عجلان ومحمد بن عبدالله بن عباد وعبد الواحد بن حمزة) روایت کرده­اند: «عن عباد بن عبدالله بن الزبیر أن عائشة ...».

[2]- نک: ابن عابدین، 1/ 619 ، 620؛ الهندیة، 1/ 162؛ المدونة، 1/ 161؛ الشرح الصغیر، 1/ 229؛ غایة المنتهى، 1/ 240؛ تعلیق المقنع، 1/ 279؛ الفقه على المذاهب، 1/ 412؛ شرح البهجة، 2/ 117.