حدیث بیست و سوّم: جواز دخول حیوانات به مسجد در صورت عدم آلوده کردن مسجد

عبدالله بن عباس س روایت کرده است: «طَافَ النَّبِیُّ ج فِی حَجَّةِ الوَدَاعِ عَلَى بَعِیرٍ، یَسْتَلِمُ الرُّکْنَ بِمِحْجَنٍ»^[1]. «پیغمبر ج در حجّة الوَدَاع در حالیکه روی شتر بوده، (چون نمی­توانس با دست رکن را لمس کند،) آن را با عصایش لمس می­نمود».

این حدیث اشاره به این دارد که طواف کردن بر روی حیوان و یا هر وسیله دیگر جایز می­باشد و نیز می­رساند که جایز است حیوان به محدوده مسجد داخل گردد ولی اگر آلوده شد باید سریعاً تمییز گردد.

همچنین حدیث بیانگر این می­باشد که استلام با دست به حجرالأسود مستحب بوده و در صورت ناتوانی با عصا انجامش مستحب می­باشد و نیز بکار بردن کلمه «حجة الوَداع» جایز می­باشد^[2].

---

[1]- (صحیح): بخاری (ش1607و1612)/ مسلم (ج2ص926)/ ابوداود (ش1877)/ ترمذی (ش865)/ نسایی (ش713و2954)/ ابن ماجه (ش2948) از طریق (عبیدالله بن عبدالله وعکرمه) روایت کرده­اند: «عن ابن عباس قال: طاف النبی ج فی حجة الوداع على بعیر یستلم الرکن بمحجن».

[2]- نک: ابن حجر عسقلانی، فتح الباری، شماره 1516.