حدیث سی و ششم: حکم رفتن به مسجد با وجود بوی بد و آلت جنگی و اشیاء خطرناک

جابر بن عبدالله س روایت کرده است: «عَنِ النَّبِیِّ ج قَالَ: مَنْ أَکَلَ مِنْ هَذِهِ الْبَقْلَةِ، الثُّومِ - وقَالَ مَرَّةً: مَنْ أَکَلَ الْبَصَلَ وَالثُّومَ وَالْکُرَّاثَ فَلَا یَقْرَبَنَّ مَسْجِدَنَا، فَإِنَّ الْمَلَائِکَةَ تَتَأَذَّى مِمَّا یَتَأَذَّى مِنْهُ بَنُو آدَمَ»^[1]. «از پیغمبر ج روایت شده که فرمود: هرکس از این باقلا، سیر و یکباری فرمودند: هرکس پیاز و سیر و تره بخورد حتماً به مسجد ما نزدیک نشود، چراکه ملائکه اذیت می­شوند از آنچه که فرزندان آدم اذیّت می­شوند».

هدف از این فرموده این است که در هر حالتی که انسان بوی بد دارد چه با خوردن مأکولاتی که موجب پیدایش بوی بد در دهان انسان می­شوند و چه در حالتهایی که جسم و لباس انسان بوی بد دارند­ همچون عرق بدن و لباسهای وی که بوی بد و کریه و ناخوشایند به خود گرفته­اند باید از رفتن به مسجد خودداری کند؛ چرا که این عمل موجب آزار نمازگزارن و عابدان خانه خداوند أ و تشویش در عبادت آنها می­شود.

ولی در صورتیکه شخص با آلت جنگی و اشیای خطرناک مانند چاقو و اسلحه وارد مسجد می­شود باید از آنها به­گونه­ای محافظت کند که موجب آزار و ناراحتی و ضر به مسلمانان نشود. ابوموسی الاشعری س روایت کرده است: «عَنِ النَّبِیِّ ج قَالَ: إِذَا مَرَّ أَحَدُکُمْ فِی مَسْجِدِنَا، أَوْ فِی سُوقِنَا وَمَعَهُ نَبْلٌ، فَلْیُمْسِکْ عَلَى نِصَالِهَا، أَوْ قَالَ: فَلْیَقْبِضْ بِکَفِّهِ أَنْ یُصِیبَ أَحَدًا مِنَ الْمُسْلِمِینَ مِنْهَا شَیْءٌ»^[2].«آنکه در گوشهء از مساجد یا بازارهای ما مرور می‌کند و همراهش تیری است باید که تیر را محکم گیرد یا اینکه نصال (آهن سر تیر) آن را به دستش بگیرد، مبادا که کدام مسلمانی را از آن ضرری رسد».

این فرموده حکم جواز وارد کردن آلت جنگی و اشیاء خطرناک را به مسجد وارد می­کند ولی تأکید بر محافظت آنها را دارد؛ چراکه آزار و ضرر و ترساندن مسلمانان حرام می­باشد و باید به هر شیوه ممکن از این عمل در مسجد و در هر مکانی دیگر پرهیز شود.

---

[1]- (صحیح): مسلم (ش1282و1283)/ نسایی (ش707)/ ابن ماجه (ش3365) از طریق (عطاء بن ابی رباح وابوالزبیر المکی) روایت کرده‌اند: «عن النبى ج قال: من أکل من هذه البقلة الثوم - وقال مرة من أکل البصل والثوم والکراث - فلا یقربن مسجدنا فإن الملائکة تتأذى مما یتأذى منه بنو آد».

[2]- (صحیح): بخاری (ش7045)/ مسلم (ج4ص2019)/ ابوداود (ش2587)/ ابن ماجه (ش3778) از طریق (محمود بن غیلان ومحمد بن العلاء وعبدالله بن براد) روایت کرده­اند: «حدثنا أبو أسامة عن برید عن أبی بردة عن أبی موسى عن النبی ج قال: ...».