حدیث سی وپنجم: تعداد خطبۀ جمعه

جابر بن سمرهس روایت کرده است: «کَانَ یَخْطُبُ قَائِمًا ثُمَّ یَجْلِسُ ثُمَّ یَقُومُ فَیَخْطُبُ قَائِمًا فَمَنْ نَبَّأَکَ أَنَّهُ کَانَ یَخْطُبُ جَالِسًا فَقَدْ کَذَبَ فَقَدْ وَاللَّهِ صَلَّیْتُ مَعَهُ أَکْثَرَ مِنْ أَلْفَىْ صَلاَةٍ.» وفی روایة: «ثمَّ یَقْعُدُ قَعْدَةً لا یتکلمُ.»^[1] «پیامبر ج ایستاده خطبه می‌خواندند سپس می­نشستند سپس می­نشستند و در نهایت خطبه را ایستاده می­خواندند (و به اتمام می‌رساندند)، هر کس به تو خبر دادند که ایشان نشسته خطبه می‌خواندند دروغ گفته است. و قسم به خداوند! من با ایشان بیش از دوهزار نماز را خوانده‌ام.» ودر روایتی آمده است: «سپس بین دوخطبه می­نشست و سخن نمی­گفت.»

این حدیث بیانی آشکار در این دارد که پیغمبر اکرم ج دو خطبه خوانده­اند و همچنین این روایت دلیل بر مواظبت پیامبر ج بر ایستادن در حال خطبه می­کند.

مچنین نشان می­آید که بین دو خطبه بهترین کار برای همه سکوت وآرام گرفتن می­باشد.

---

[1] (صحیح): مسلم (ش2033) / نسایی(ش1415و1417و1418و1574و1583و1584) / ابوداود (ش1095-1097) / ابن ماجه (ش1105و1106) از طریق (شعبة بن الحجاج وسفیان الثوری وابوخیثمة وابوعوانه وزهیر بن معاویة واسرائیل بن یونس وابوالاحوص) روایت کرده‌اند: «عن سماک بن حرب قال أنبأنى جابر بن سمرة (رضی الله عنه) أن رسول الله ج کان یخطب قائما ثم یجلس ثم یقوم فیخطب قائما» و فی روایة سفیان «کانت خطبته قصدا وصلاته قصدا» وفی روایة ابوعوانه واسرائیل لابی داود وللنسایی: «ثم یقعد قعدة لایتکلم»