سورۀ اعراف

سورۀ اعراف⁽[1]⁾

31- باب: قَولُهُ تَعَالَى: ﴿خُذِ ٱلۡعَفۡوَ وَأۡمُرۡ بِٱلۡعُرۡفِ﴾ الآیة

باب [31]: قوله تعالی: ﴿گذشت را پیشه کن، و به نیکی فرمان بده﴾

1744- عَنْ ابْنِ الزُّبَیْرِ رَضِیَ اللهُ عَنْهُمَا، قَالَ: «أَمَرَ اللَّهُ نَبِیَّهُ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ أَنْ یَأْخُذَ العَفْوَ مِنْ أَخْلاَقِ النَّاسِ [رواه البخاری: 4644].

1744- از ابن زبیرب روایت است که گفت: خداوند پیامبرش ج را امر نمود که از اخلاق مردم، گذشت را پیشه خود سازد^([2]).

سُورَةُ الأَنْفَالِ

---

[1]- از مسائل متعلق به این سوره آنکه:

در اینکه سورۀ اعراف مکی و یا مدنی است، اختلاف نظر وجود دارد، ابوعباس در (مقامات التنزیل) می‌گوید که: سورۀ اعراف مکی است، و کلبی می‌گوید که پانزده آیت آن مدنی است، و این آیات مدنی عبارت اند از: ﴿إِنَّ ٱلَّذِینَ ٱتَّخَذُواْ ٱلۡعِجۡلَ﴾ تا ﴿وَٱتَّبَعُواْ ٱلنُّورَ ٱلَّذِیٓ أُنزِلَ مَعَهُۥٓ﴾، و از ﴿وَسۡ‍َٔلۡهُمۡ عَنِ ٱلۡقَرۡیَةِ ٱلَّتِی کَانَتۡ حَاضِرَةَ ٱلۡبَحۡرِ﴾ تا ﴿وَدَرَسُواْ مَا فِیهِۗ﴾ ﴿وَإِذَا قُرِئَ ٱلۡقُرۡءَانُ﴾ و این سورۀ دارای (24) بیست وچهار رکوع، و (206) دوصد وشش آیت، و (3387) سه هزار وسه صد وهشتاد وهفت کلمه، و (14635) چهارده هزار وشش صد وسی پنج حرف، و (6604) شش هزار و شش صد وچهار نقطه است.

[2]- ابن جریر روایت می‌کند که چون این آیه کریمه نازل گردید، پیامبر خدا ج از جبرئیل÷ پرسیدند: یعنی چه باید کرد؟ گفت: خداوند تو را امر کرده است که اگر کسی بر تو ظلم کرد او را عفو نمائی، اگر برایت چیزی نداد تو برایش چیزی بدهی، و اگر با تو مقاطعه کرد بدیدنش بروی، و امام جعفر صادقس می‌گوید: در قرآن آیه که در مورد مکارم اخلاق از این آیه جامع‌تر باشد، وجود ندارد.