سورۀ نحل

سورۀ نحل⁽[1]⁾

37- قَوله تَعَالَى: ﴿وَمِنکُم مَّن یُرَدُّ إِلَىٰٓ أَرۡذَلِ ٱلۡعُمُرِ﴾

باب [37]: قوله تعالی: ﴿...و بعضی از شمایان به بدترین ایام زندگی می‌رسید﴾

1750- عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِکٍ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ کَانَ یَدْعُو: «أَعُوذُ بِکَ مِنَ البُخْلِ وَالکَسَلِ، وَأَرْذَلِ العُمُرِ، وَعَذَابِ القَبْرِ، وَفِتْنَةِ الدَّجَّالِ، وَفِتْنَةِ المَحْیَا وَالمَمَاتِ» [رواه البخاری: 4707].

1750- از انس بن مالکس روایت است که گفت: پیامبر خدا ج چنین دعا می‌کردند: «أَعُوذُ بِکَ مِنَ البُخْلِ وَالکَسَلِ، وَأَرْذَلِ العُمُرِ، وَعَذَابِ القَبْرِ، وَفِتْنَةِ الدَّجَّالِ، وَفِتْنَةِ المَحْیَا وَالمَمَاتِ»^([2]).

سُورَةُ بَنِی إِسْرَائِیلَ [الإسْرَاءِ]

---

[1]- از مسائل متعلق به این سورۀ آنکه:

      1) سورۀ (نحل) به استثنای چند آیت آن، مکی است، سعید از قتاده روایت می‌کندکه: از اول این سورۀ تا این قول خداوند که: ﴿وَٱلَّذِینَ هَاجَرُواْ فِی ٱللَّهِ مِنۢ بَعۡدِ مَا ظُلِمُواْ﴾ مکی است، و از این آیت تا آخر آن مدنی است، و سورۀ (نحل) بعد از سورۀ کهف، و پیش از سورۀ نوح نازل گردید.

      2) این سورۀ دارای (16) شانزده رکوع، و (128) یک صد وبیست وهشت آیت، و (1871) یک هزار هشت صد وهفتاد ویک کلمه، و (7974) هفت هزار ونه صد وهفتاد وچهار حرف، و (3536) سه هزار وپنج صد وشصت وسه نقطه است.

[2]- از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه:

      1) معنی دعای نبی کریم ج این است که: خدایا! از بخل و کسالت، و از رسیدن به بدترین ایام عمر، و از عذاب قبر، و از ابتلای دجال، و از ابتلای زندگی و مرگ، به تو پناه می‌جویم.

      2) مراد از بدترین ایام زندگی است که قوای جسمانی و عقلانی انسان به تحلیل می‌رود، زندگی‌اش سبب زحمت برای خودش و دیگران می‌شود، عقلش مانند عقل طفل بدون احساس مسئولیت می‌گردد.

      3) مراد از فتنه دنیا، غوطه‌ور شدن در شهوات و مظاهر دنیوی و فراموش کردن امور اخروی است، و مراد از فتنه مرگ، سوال نکیر و منکر، عذاب قبر، و مصائب روز محشر است.