سورۀ احقاف

سورۀ احقاف⁽[1]⁾

61- باب: قَوله تَعَالَى: ﴿فَلَمَّا رَأَوۡهُ عَارِضٗا مُّسۡتَقۡبِلَ أَوۡدِیَتِهِمۡ﴾ الآیة

باب [61]: قوله تعالی: ﴿چون مشاهده نمودند که ابر به طرف سر زمین آن‌ها در حال آمدن است...﴾

1777- عَنْ عَائِشَةَ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهَا، زَوْجِ النَّبِیِّ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ، قَالَتْ: ما رَأَیْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ ضَحِکًا حَتَّى أَرَى مِنْهُ لَهَوَاتِهِ، إِنَّمَا کانَ یَتَبَسَّمُ. وَذَکَرَتْ باقِی الحَدیث وَقَدْ تَقَدَّمَ فی بدْءِ الخَلْقِ. [رواه البخاری: 3206].

1777- از عائشه همسر پیامبر خدا ج روایت است که گفت: هیچگاه پیامبر خداج را ندیدم که در وقت خندیدن داخل دهان‌شان را دیده باشم، بلکه خنده‌شان همیشه تبسم بود، و بقیۀ حدیث را قبلاً در کتاب (ابتدای خلقت) گذشت، ذکر نمود^([2]).

سُورَةُ مُحَمَّدٍ ج

---

[1]- از مسائل متعلق به این سورۀ آنکه:

      1) سورۀ (احقاف) به استثنای دو آیت آن مکی است، و این دو آیت عبارت‌اند از: ﴿قُلۡ أَرَءَیۡتُمۡ إِن کَانَ مِنۡ عِندِ ٱللَّهِ وَکَفَرۡتُم بِهِۦ﴾، و ﴿وَقَالَ ٱلَّذِینَ کَفَرُواْ لِلَّذِینَ ءَامَنُواْ لَوۡ کَانَ خَیۡرٗا مَّا سَبَقُونَآ إِلَیۡهِۚ﴾.

      2) این سورۀ دارای (8) هشت رکوع، و (35) سی وپنج آیت، و (75) هفتاد وپنج کلمه، و (2709) دو هزار و هفت صد ونه حرف، و (1189) یک هزار و یک صد وهشتاد ونه نقطه است.

[2]- و آن حدیث این است که چون پیامبر خدا ج ابری را که دارای باران بود، مشاهده می‌کردند، این طرف و آن طرف می‌رفتند، و به خانه می‌آمدند، و بیرون می‌شدند، و رنگ‌شان تغیر می‌کرد، و چون باران می‌بارید، به حالت عادی برمی‌گشتند، چون عائشهل سبب را جویا شد، فرمودند: «چه می‌دانم! شاید این مانند همان ابری باشد که چون قوم عاد آن را مشاهده نمودند گفتند: این ابری است که جهت باریدن باران برای ما آمده است...»، ولی باد شدیدی بر قوم عاد وزیدن گرفت، و آن‌ها با خود می‌گفتند که باد سبب ایجاد ابر و باران خواهد شد، ولی سبب هلاکت و از بین رفتن آن‌ها گردید، و این حدیث به شمارۀ (1355) قبلاً گذشت.