سورۀ الرحمن

سورۀ الرحمن⁽[1]⁾

67- باب: قَوله تَعَالى: ﴿وَمِن دُونِهِمَا جَنَّتَانِ﴾

باب [67]: قوله تعالی: ﴿غیر از این دو بوستان، دو بوستان دیگر است﴾

1785- عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ قَیْسٍ رَضِیَ اللهُ عَنْهُ: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «جَنَّتَانِ مِنْ فِضَّةٍ، آنِیَتُهُمَا وَمَا فِیهِمَا، وَجَنَّتَانِ مِنْ ذَهَبٍ، آنِیَتُهُمَا وَمَا فِیهِمَا، وَمَا بَیْنَ القَوْمِ وَبَیْنَ أَنْ یَنْظُرُوا إِلَى رَبِّهِمْ إِلَّا رِدَاءُ الکِبْرِ، عَلَى وَجْهِهِ فِی جَنَّةِ عَدْنٍ» [رواه البخاری: 4878].

1785- از عبدالله بن قیسس روایت است که پیامبر خدا ج فرمودند:

«دو بهشت است که ظرف‌های آن و هرچه که در آن موجود است از نقره است، و دو بهشت است که ظرف‌های آن و هرچه که در آن موجود است از طلا است، و دو بهشت (عَدن) بین مردم و بین اینکه به پروردگارشان نگاه کنند، به جز ردای کبریائی که بر وجه [خدا] است، چیز دیگری قرار ندارد»^([2]).

68- باب: قَوله تَعَالَى: ﴿حُورٞ مَّقۡصُورَٰتٞ فِی ٱلۡخِیَامِ﴾

باب [68]: قوله تعالی: ﴿حورهایی که در سرا پرده‌ها مستور‌اند﴾

1786- عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ قَیْسٍ رَضَیَ اللهُ عَنْهُ: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «إِنَّ فِی الجَنَّةِ خَیْمَةً مِنْ لُؤْلُؤَةٍ مُجَوَّفَةٍ، عَرْضُهَا سِتُّونَ مِیلًا، فِی کُلِّ زَاوِیَةٍ مِنْهَا أَهْلٌ مَا یَرَوْنَ الآخَرِینَ، یَطُوفُ عَلَیْهِمُ المُؤْمِنُونَ [رواه البخاری: 4879 وانظر حدیث رقم: 3245، 4878].

1786- از عبدالله بن قَیسس روایت است که پیامبر خدا ج فرمودند:

در جنت خیمه‌ای است از مروارید میان خالی، که عرض آن شصت میل است، در هرگوشه آن مردمی است که مردمان گوشه دیگر را نمی‌بینند، مؤمنین به دیدن کسانی که در این خیمه قرار دارند می‌آیند...» و بقیه حدیث هم اکنون گذشت^([3]).

سُورَةُ المُمْتَحِنَةِ

---

[1]- از مسائل متعلق به این سورۀ آنکه:

      1) سورۀ (الرحمن) مکی است، و این اولین سوره‌ای است که قریش آن را به صدای بلند شنیدند، و کسی که آن را به صدای بلند خواند، عبدالله بن مسعودس بود، و وقتی که وی این سورۀ را در (حجر) کعبه خواند، قریش او را زدند تا رویش خون آلود شد.

      2) و این سورۀ دارای (3) سه رکوع، و (78) هفتاد وهشت آیت، و (361) وسه صد وپنجاه ویک کلمه، و (683) وشش صد وهشتاد وسه حرف، و (576) پنج صد وهفتاد وشش نقطه است.

[2]- رادای کبریائی، از اموری است که فهم حقیقت و کیفیت آن برای بشر امکان پذیر نیست، و باید به آن ایمان آورد، و از جستجوی حقیقت و کیفیت آن خود داری نمود.

[3]- مراد از آن این قول پیامبر خدا ج است که فرمودند: «دو بهشت است که ظرف‌های آن و هرچه که در آن موجود است از نقره است و دو بهشت است که ظرف‌های آن و هرچه که در آن موجود است از طلا است...، به حدیث (1785) مراجعه کنید.