در روز قیامت، آسمان و زمین، به آسمان و زمینی دیگر تبدیل میشوند و حرکت نظام تمام جهان مختلّ میگردد و خداوند جبار برای داوری بین بندگان نازل میشود.
بنابراین،
· حال آسمانها چگونه میشود؟
· زمین چگونه تبدیل شده و چه وضعی به آن میگیرد؟
· در چنین وضعی بندگان در چه وضعی قرار میگیرند؟
خداوند ما را از هول و هراس قیامت خبرداده است، روزی که برای بندگان سخت شده و دلهایشان دچار استرس و آشفته میشوند.
زمین دچار زلزله شده و شکاف بر میدارد، کوها به حرکت در آمده و نابود میشوند، دریاها منفجر شده آتش میگیرند، آسمانها شکاف برداشته و به جنبش در میآیند، خورشید در هم پیچیده و بینور میشود، ماه خاموش شده و تابشاش از بین میرود، ستارگان تیره شده و درخشششان را از دست میدهند، و خداوند زمان را با دستش و آسمانها را با دست راستش میگیرد.
وضعیت آسمانها و زمین در روز رستاخیز
نصوص قرآن و سنت بیانگر این مطلب هستند که خداوند زمین را در دست گرفته و آسمانها را درهم میپیچد.
خداوند در مورد آسمانها فرموده است: ﴿یَوۡمَ نَطۡوِی ٱلسَّمَآءَ کَطَیِّ ٱلسِّجِلِّ لِلۡکُتُبِ﴾ [الأنبیاء: 104]. «ما آسمان را در هم میپیچیم به همان صورت که طومار نامهها در هم پیچیده میشود».
﴿وَٱلسَّمَٰوَٰتُ مَطۡوِیَّٰتُۢ بِیَمِینِهِ﴾ [الزمر: 67]. «و آسمانها با دست راست او در هم پیچیده میشود».
یعنی مانند نویسندهای که در برگهایش مینویسد، و چون از نگارش دست میکشد، آنها را با دستش میپیچد، در روز قیامت همین اتفاق میافتد و خداوند آنها را در هم پیچیده و در دستش قرار میدهد.
ابوهریره س میگوید: شنیدم که رسول الله ج میفرمود: «یَقْبِضُ اللَّهُ الأَرْضَ، وَیَطْوِی السَّمَوَاتِ بِیَمِینِهِ، ثمَّ یَقُولُ: أَنَا الْمَلِکُ، أَیْنَ مُلُوکُ الأَرْضِ»؟،[1] «(روز قیامت) خداوند، زمین را در مشتاش میگیرد. سپس میفرماید: من پادشاه هستم. پادشاهان زمین کجایند»؟
و نیز آن حضرت ج فرمود: «خداوند آسمانها را درهم میپیچد، و آنها را با دست راست خود میگیرد، آن گاه میگوید: منم فرمانروا، کجایند فرمانروایان؟ کجایند جباران؟ کجایند ستمگران؟ آن گاه زمین را با دست چپش میپیچد و میگوید: منم فرمانروا، کجایند فرمانروایان؟ کجایند جباران»[2]؟
رسول خدا ج در مورد وضعیت زمین فرموده است: «زمین در روز قیامت به یک قرص نان، تبدیل میشود و خداوند جبار آن را با دستش میگرداند و بعنوان مهمانی به اهل بهشت، تقدیم مینماید همانطورکه یکی از شما نانی را که در سفر میپزد، از این دست به آن دست میکند و جمع و جور مینماید».
پس از آن، مردی از یهودیان آمد و گفت : ای ابو القاسم! خداوند تو را مبارک گرداند. آیا از مهمانی اهل بهشت در روز قیامت، تو را مطلع نسازم؟ فرمود: «بلی». آن مرد، همانگونه که نبی اکرم ج فرموده بود، گفت: زمین به یک قرص نان، تبدیل میشود. نبی اکرم ج بسوی ما نگاه کرد و خندید تا جایی که دندانهای مبارکاش، آشکار شد. آنگاه مرد یهودی گفت: آیا از خورش بهشتیان تو را باخبر نسازم؟ خورش آنها بالام و ماهی است. صحابه پرسیدند: آن، چیست؟ مرد گفت: ماهی و گاوی هستند که از گوشهی کبد آنها هفتاد هزار نفر میخورند»[3].
چون در روز قیامت در صور دمیده میشود، زمین و همۀ آنچه بر آن قرار دارد از کوههای سخت، درختان برافراشته، گیاهان و نباتات، به یکباره برداشته شده و فاش فاش میشوند.
خداوند میفرماید: ﴿فَإِذَا نُفِخَ فِی ٱلصُّورِ نَفۡخَةٞ وَٰحِدَةٞ١٣ وَحُمِلَتِ ٱلۡأَرۡضُ وَٱلۡجِبَالُ فَدُکَّتَا دَکَّةٗ وَٰحِدَةٗ١٤ فَیَوۡمَئِذٖ وَقَعَتِ ٱلۡوَاقِعَةُ١٥﴾ [الحاقۀ: 13-15]. «هنگامی که یک دم در صور دمیده شود.* و زمین و کوهها از جا برداشته شوند و یکباره در هم کوبیده و متلاشی گردند. * بدان هنگام است که آن واقعۀ (بزرگ قیامت در جهان) رخ میدهد (و رستاخیز برپا میشود)».
بنابراین، کوهها بسان ریگها و شنهای نرمی در میآیند. چنان که خداوند فرموده است: ﴿یَوۡمَ تَرۡجُفُ ٱلۡأَرۡضُ وَٱلۡجِبَالُ وَکَانَتِ ٱلۡجِبَالُ کَثِیبٗا مَّهِیلًا١٤﴾ [المزمل: 14]. «روزی، زمین و کوهها سخت به لرزش و جنبش در میآید و (چنان کوهها در هم کوبیده میشود که) کوهها به تودههای پراکنده و تپههای ریگ روان تبدیل میگردد».
حتی که کوهها در اثر شدت هول و هراس و اضطراب، مانند پشمهای نرم و پشم رنگارنگِ حلّاجی شده در میآیند، پس از آن که سخت و سفت و ثابت بودند. خداوند میفرماید: ﴿وَتَکُونُ ٱلۡجِبَالُ کَٱلۡعِهۡنِ ٱلۡمَنفُوشِ٥﴾ [القارعة: 5]. «و کوهها، همسان پشم رنگارنگِ حلّاجی شده میشوند».
و خداوند کوهها را از جایشان بر میکند و هیچ کوهی در زمین باقی نمیماند. چنان که خداوند میفرماید: ﴿وَسُیِّرَتِ ٱلۡجِبَالُ فَکَانَتۡ سَرَابًا٢٠﴾ [النبأ: 20]. «و کوهها به حرکت انداخته میشوند (و روان میگردند و در فضا به شکل غباری در میآیند) و یک سراب بزرگی را تشکیل میدهند».
آری، کوهها به شکل سرابی در میآیند که برای بیننده بسان آبی میماند که چون انسان به آن نزدیک میشود، چیزی نمییابد، سپس کوهها از بین رفته و به خاکی تبدیل میشوند که بادها با آن بازی میکنند. چنان که خداوند فرموده است: ﴿وَیَسَۡٔلُونَکَ عَنِ ٱلۡجِبَالِ فَقُلۡ یَنسِفُهَا رَبِّی نَسۡفٗا١٠٥ فَیَذَرُهَا قَاعٗا صَفۡصَفٗا١٠٦ لَّا تَرَىٰ فِیهَا عِوَجٗا وَلَآ أَمۡتٗا١٠٧﴾ [طه: 105-107]. «(منکران رستاخیز) از تو در بارۀ کوهها میپرسند (که به هنگام پایان گرفتن جهان چه سرنوشتی خواهند داشت؟). بگو: پروردگارم آنها را از جا میکند و (در هوا) پراکنده میدارد (و بر باد میدهد). * سپس زمین را به صورت فَلات صاف و هموار و بیآب و گیاه رها میسازد. * در آن هیچ گونه پستی و بلندی نمیبینی».
به هنگام برپایی قیامت، وضعیت کوهها این گونه خواهد بود، اما دریاها که سه چهارم کرۀ خاکی را به خود اختصاص دادهاند، وضعیتی شگفت انگیزتر از کوهها خواهند داشت.
دریاهای بزرگ و هواناک، بسیار عمیق و رعب آور، که در درون خود وضعیتهایی هولناکتر از زندگان دارند، در روز قیامت منفجر شده و آتش میگیرند. چنان که خداوند میفرماید: ﴿وَإِذَا ٱلۡبِحَارُ فُجِّرَتۡ٣﴾ [الانفطار: 3]. «و هنگامی که دریاها شکاف برمی دارند و به هم میپیوندند».
منفجر شدن دریاها به معنای پرشدن آنها و پوشیدن قسمتهای خشکی است، یا این که به معنای منفجر شدن آب آن است، چون از دو عنصر اکسیژن و هیدروژن تشکیل یافته است که آتش زا هستند[4].
و آتش گرفتن آنها به معنای شعله ور شدن آتش آن است، و این ممکن است در اثر زلزله و شکاف برداشتن بخشها و قسمتهای درون دریا روی دهدکه آب دریا در آن داخل میشود که مواد آتش زا آن با مایعات درون زمین برخورد کرده و در نتیجه دریاها آتش گرفته و بر سطح دریاها پدیدار میگردد.
در روز قیامت آسمان سخت تکان خورده و دچار اضطراب میشود، چنان که خداوند میفرماید: ﴿یَوۡمَ تَمُورُ ٱلسَّمَآءُ مَوۡرٗا٩﴾ [الطور: 9]. «روزی آسمان سخت به تکان و جنبش میافتد و تند در هم میلولد».
از این رو آسمان به حرکت افتاده و مانند آسیا در جای خودش به چرخش میافتد و شکاف برداشته و پاره پاره میشود. خداوند میفرماید: ﴿إِذَا ٱلسَّمَآءُ ٱنفَطَرَتۡ١﴾ [الانفطار: 1]. «هنگامی که آسمان شکافته میگردد.» و نیز میفرماید: ﴿وَیَوۡمَ تَشَقَّقُ ٱلسَّمَآءُ بِٱلۡغَمَٰمِ﴾ [الفرقان: 25]. «روزی را که آسمانِ به وسیلۀ ابر پاره پاره میگردد».
ما نمیدانیم شکاف برداشتن آسمان به چه کیفیتی خواهد بود، اما در حقیقت حالتی بسیار وحشتناک و دشوار خواهد داشت. چنان که خداوند میفرماید: ﴿إِذَا ٱلسَّمَآءُ ٱنشَقَّتۡ١ وَأَذِنَتۡ لِرَبِّهَا وَحُقَّتۡ٢﴾ [الانشقاق: 1-2]. «هنگامی که آسمان میشکافد. * و فرمان پروردگارش را میبرد، و چنین هم میسزد و حق هم همین است».
و نیز خداوند میفرماید: ﴿وَٱنشَقَّتِ ٱلسَّمَآءُ فَهِیَ یَوۡمَئِذٖ وَاهِیَةٞ١٦﴾ [الحاقة: 16]. «و آسمان از هم میشکافد و میپراکند، و در آن روز سست و نااستوار میگردد».
بنابراین، آسمان شکاف برداشته و سست و ضعیف میگردد، پس از آن که مستحکم و استوار بود.
در آن روز آسمان چه رنگی خواهد داشت؟
رنگ آبی و نیلگونی و زیبای آسمان در آن روز متغیر شده و به رنگهای مختلف در میآید، گاهی زرد شده و گاهی سرخ و گاهی تیره میگردد. چنان که خداوند میفرماید: ﴿فَإِذَا ٱنشَقَّتِ ٱلسَّمَآءُ فَکَانَتۡ وَرۡدَةٗ کَٱلدِّهَانِ٣٧﴾ [الرحمن: 37]. «بدانگاه که آسمان شکافته شود، و گلگون گردد همچون روغن گداخته».
به هنگام برپایی قیامت نور خورشید خاموش شده و روشناییاش از بین میرود. لذا جمع شده و پیچیده میگردد و نورش از بین رفته و پیچیده میگردد. چنان که خداوند میفرماید: ﴿إِذَا ٱلشَّمۡسُ کُوِّرَتۡ١﴾ [التکویر: 1]. «هنگامی که خورشید درهم پیچیده میشود».
ممکن است مراد آیه چیزی دیگر باشد، والله اعلم.
ماه نیز بینور گشته و روشناییاش از بین میرود. چنان که خداوند میفرماید: ﴿فَإِذَا بَرِقَ ٱلۡبَصَرُ٧ وَخَسَفَ ٱلۡقَمَرُ٨ وَجُمِعَ ٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُ٩ یَقُولُ ٱلۡإِنسَٰنُ یَوۡمَئِذٍ أَیۡنَ ٱلۡمَفَرُّ١٠ کَلَّا لَا وَزَرَ١١ إِلَىٰ رَبِّکَ یَوۡمَئِذٍ ٱلۡمُسۡتَقَرُّ١٢﴾ [القیامة: 7-12]. «هنگامی که چشمها سراسیمه و آشفته میشود. * و ماه بینور و روشنایی میگردد. * و خورشید و ماه گردآوری میگردد. * انسان در آن روز خواهد گفت: راه گریز کجا است؟ * خیر! (اصلاً گریزگاهی در میان نیست و) هیچ گونه پناهگاهی وجود ندارد. * در آن روز، قرارگاه (بهشت و دوزخ) در دست پروردگار تو است».
و نیز مراد از آیۀ: ﴿وَجُمِعَ ٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُ٩﴾ این است که جهت ماه و خورشید یکی خواهد بود و بدون این که نوری داشته باشند، از سمت مغرب طلوع میکنند.
ستارگان آسمان با وجود اشکال و اجرام گوناگونشان، و علی رغم روشنایی و زیبایی شان، به هنگام برپایی قیامت، نورشان از بین رفته و تیره میگردند و جاذبۀ خود را از دست میدهند. چنان که خداوند میفرماید: ﴿وَإِذَا ٱلنُّجُومُ ٱنکَدَرَتۡ٢﴾ [التکویر: 2]. «و هنگامی که ستارگان تیره و تار میگردند و فرو میافتند».
و نیز فرموده است: ﴿فَإِذَا ٱلنُّجُومُ طُمِسَتۡ٨﴾ [المرسلات: 8]. «هنگامی که ستارگان محو و تاریک میگردند».
و در نتیجه فرو ریختن ستارگان، با جاذبۀ آنها دیگر ستارگان و سیارهها نیز از هم میپاشند و فرو میریزند. چنان که خداوند میفرماید: ﴿وَإِذَا ٱلۡکَوَاکِبُ ٱنتَثَرَتۡ٢﴾ [الانفطار: 2]. «و هنگامی که ستارگان از هم میپاشند و پخش و پراکنده میشوند».
و در جایی دیگر فرموده است: ﴿إِنَّ ٱللَّهَ یُمۡسِکُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ أَن تَزُولَاۚ وَلَئِن زَالَتَآ إِنۡ أَمۡسَکَهُمَا مِنۡ أَحَدٖ مِّنۢ بَعۡدِهِۦٓۚ إِنَّهُۥ کَانَ حَلِیمًا غَفُورٗا٤١﴾ [فاطر: 41]. «خداوند آسمانها و زمین را نگاهداری میکند و نمیگذارد (از مسیر خود) خارج و نابود شوند. هرگاه (هم بخواهند از مسیر خود) خارج و نابود شوند، جز خدا هیچ کس نمیتواند آنها را نگاه و محفوظ دارد. خداوند بردبار و آمرزنده است».
کدام ستارگان گرفتار این فاجعه خواهند شد؟
والله اعلم، معلوم نیست ستارگان کهکشان ما گرفتار این فاجعه خواهند شد، یا این که همۀ ستارگان آسمان، و تعداد ستارگان و مواضع آنها را کسی جز خداوند نمیداند. خداوند میفرماید: ﴿فَلَآ أُقۡسِمُ بِمَوَٰقِعِ ٱلنُّجُومِ٧٥ وَإِنَّهُۥ لَقَسَمٞ لَّوۡ تَعۡلَمُونَ عَظِیمٌ٧٦﴾ [الواقعة: 75-76]. «سوگند به جایگاههای ستارهها، و محل طلوع و غروب آنها * و این قطعاً سوگند بسیار بزرگی است».
اما ما ایمان داریم که ستارگان بینور شده و روشناییشان از بین میرود.
همۀ این حوادث و رویدادها قبل از حشر و گردآوری مخلوقات و بندگان روی میدهد و قبل از این که در میدان محشر جمع شوند. اما چگونه محشور میگردند و چه اتفاقی در سرزمین محشر روی خواهد داد؟
باور...
کرسی پروردگارمان از آسمانها و زمین وسیعتر است
و هر طور که بخواهد در جهان و هستی انجام میدهد.