«اذکار صبح و شب»

1- ﴿قُلۡ هُوَ ٱللَّهُ أَحَدٌ...﴾ ﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلۡفَلَقِ...﴾ ﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلنَّاسِ...﴾.

«هر سوره سه‌بار خوانده شود».                             «صحیح الترمذی»

2- تلاوت آیة الکرسی:

﴿ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡحَیُّ ٱلۡقَیُّومُ...﴾ [البقرة: 255-257].

«صحیح الترغیب»

3- «لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ، وَلَهُ الْحَمْدُ، وَهُوَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ».             (100 مرات)

ترجمه: «هیچ معبودی^([1]) (و حاکمی، فریادرسی، قانونگذاری، روزی دهنده‌ای، حمایت‌کننده‌ای و...^([2])) بجز الله نیست، درحالیکه او در این صفات تنها و بی‌شریک می‌باشد. و پادشاهی و مالکیت خاص اوست و تمامی سپاس‌ها و ستایش‌ها نیز ویژه اوست. و او بر همه چیزی توانا و قادر می‌باشد». (100 مرتبه خوانده شود)                               «صحیح مسلم»

4- «بِسْمِ اللَّهِ الَّذِى لاَ یَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ شَىْءٌ فِى الأَرْضِ وَلاَ فِى السَّمَاءِ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ». (3 مراتٍ)

 ترجمه: «به نام الله، کسی که به همراه اسم او هیچ چیز در زمین و آسمان زیان و ضرر نمی‌تواند برساند و تنها او بسیار شنوا و آگاه و دانا می‌باشد (تنها اوست که دعاها و نیازها را می‌داند و استجابت می‌کند)». (3 بار خوانده شود).

5- «اللَّهُمَّ بِک أَصْبَحْنَا وَبِکَ أَمْسَیْنَا، وَبِک نَحْیَا، وَبِک نَمُوتُ، وَإِلَیْک النُّشُورُ [وَإِذَا أَمْسَى فَلْیَقُل] اللَّهُمَّ بِکَ أَمْسَیْنَا وَبِکَ أصبحنا وَبِکَ نَمُوتُ وَإِلَیْکَ الْمَصِیرُ». ترجمه: «بار خدایا با قدرت تو صبح می‌کنیم و وارد شب می‌گردیم و به نیروی تو زنده می‌شویم و می‌میریم و بازگشت و مرجع همه به‌سوی توست [و هرگاه شخص به شامگاهان وارد گردد باید این دعا را بدین صورت بخواند] بار خدایا با قدرت تو شب می‌کنیم و وارد صبح می‌گردیم و به نیروی تو زنده می‌شویم و می‌میریم و سرانجام همه به‌سوی توست». (100مرات) «صحیح الکلم الطیب»

6- «سُبْحَانَ اللَّهِ وَبِحَمْدِهِ». ترجمه: «خداوند را بسیار زیاد پاک دانسته و به همراه سپاس و ستایش و حمدی که شایسته اوست و از هر عیبی منزه‌اش می‌دانم». (100 مرتبه تکرار شود)

7- «أَصْبَحْنَا عَلَى فِطْرَةِ الْإِسْلَامِ وَعَلَى کَلِمَةِ الْإِخْلَاصِ وَعَلَى دِینِ نَبِیِّنَا مُحَمَّدٍ وَعَلَى مِلَّةِ أَبِینَا إِبْرَاهِیمَ حَنِیفًا مُسْلِمًا وَمَا کَانَ مِنْ الْمُشْرِکِینَ [وَإِذَا أَمْسَى فَلْیَقُل] أَمْسَیْنَا عَلَى فِطْرَةِ الْإِسْلَامِ وَ...». ترجمه: «بر فطرت و سرشت و طبیعت اسلام و کلمۀ اخلاص و دین پیامبرمان حضرت محمد  ج و آئین پدرمان ابراهیم ÷ در حالیکه حنیف و حق‌گرا و مسلمان بوده و از مشرکین نبود و صبح کردیم [و هنگامی که شخص به شامگاهان وارد گردد باید دعا را بدین صورت بخواند] بر فطرت اسلام شب کردیم و...».  «صحیح الجامع»

8- «یَا حَىُّ یَا قَیُّومُ بِرَحْمَتِکَ أَسْتَغِیثُ أَصْلحْ لِی شَأنِی کُلَهُ، وَلَا تَکِلْنِی إلِى نفْسِی طَرْفَةَ عَیْنٍ». ترجمه: «ای همیشه زنده و پایدار که همه چیز به تو استوار است. رحمتت را به استغاثه و فریاد و کمک می‌طلبم، تمامی کارها و امورم را اصلاح بفرما و مرا به حال خودم برای یک چشم بر هم زدن هم وامگذار».                    «صحیح الترغیب»

9- «اللَّهُمَّ عالِمَ الغَیْبِ والشَّهَادَةِ، فَاطِرَ السَّمواتِ والأرضِ، رَبُّ کل شَیءٍ، ملائِکه، أشْهِدُ أن لا لا إلهَ إلاَّ أنتَ، أعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ نَفْسی، ومِنْ شَرِّ الشَّیطانِ، وَشِرْکِهِ». ترجمه: «بار خدایا، ای دانا و آگاه به امور غیبی و شهودی، ای خالقِ آسمان‌ها و زمین، ای پروردگار همه چیز و ای صاحب اختیار و پادشاه، هستی، شهادت می‌دهم که هیچ معبودی (و حاکمی و شارعی و اجابت کننده‌ای و روزی دهنده‌ای و حمایت کننده‌ای و فریادرسی و...) جز تو نیست، و از شر نفسم و از شر شیطان و دام و طعمه‌هایش به تو پناه می‌برم». «صحیح ترمذی»

---

[1]- گروهی از علما «لا اله» را بدینگونه که هیچ معبود بر حقی نیست تفسیر می‌نمایند، با این استدلال که معبودان باطلی همیشه وجود داشته و وجود هم خواهند داشت. امّا شاید بتوان به سبب حذف صف برای «اله» و حذف «خبر لا» مطلب را تعمیم داده و با نفی مطلق هرگونه «اله» و نوعِ موجودیت آن با قاطعت و تحکم و تمسخر و مبارزه طلبی و عزت و برحق بودن، پیروان آنان و معبودانشان را نه تنها به رسمیت نشناخت بلکه نشان داد که آنان از نظر دین هرگز دارای موجودیت نمی‌باشند. (م)

[2]- برای شناخت بیشتر معانی «اله» می‌توانید به کتب لغت مراجعه نمایید. بویژه در کتاب «المصطلحات الاربعة فی القرآن» تألیف ابوالاعلی مودودی / به معانی ژرف و دقیق اصطلاحات «اله» رب، عبارت و دین» که در طی اعصار غبار گرفته و در معانی مختصری محدود شده‌اند به نکات مهمی دست خوواهید یافت. (م)