«بعد از اذان»

32- بعد از شنیدن اذان گفته شود: «اللَّهُمَّ رَبَّ هٰذِهِ الدَّعْوَةِ التَّامَّةِ، وَالصَّلَاةِ الْقَائِمَةِ، آتِ مُحَمَّدًا الْوَسِیلَةَ وَالْفَضِیلَةَ وَابْعَثْهُ مَقَامًا مَحْمُودًا الَّذِی وَعَدْتَهُ». ترجمه: «خداوندا، ای پروردگار و صاحب این دعوت تمام شده و کامل و عمومی (جهانی) و این نماز بر پای داشته شده به حضرت محمد ج (فرستادۀ خودت) وسیله^([1]) (آنچه سبب تقرب بیشتر او به تو می‌شود مانند اعمال صالحه و ...) وفضیلت و بزرگواری عطا فرما، و او را به آن مقام پسندیده‌ای (شفاعت امت اسلامی بدانگونه که رضایت ایشان جلب می‌شود) که وعده‌اش داده‌ای، برسان».   «صحیح البخاری» 

33- قبل از وضو گفته شود «بِسمِ اللهِ»                        «صحیح الترمذی»

---

[1]- وسیله یعنی رسیدن به چیزی با میل و رغبت که از وصل شدن خاص‌تر می‌باشد به سبب در برداشتن معنای رغبت. و حقیقتِ وسیله‌ به‌سوی خداوند متعال عبارت است از رعایت کردن راه خدا با علم و عبادت و تلاش برای رسیدن به کمال شریعت و مکارم آن و مانند قربت و نزدیکی می‌باشد و «واسل» به معنای کسی که است نسبت به خداوند متعال دارای رغبت و میل می‌باشد. «مفردات قرآنِ راغب اصفهانی».