«دعای هنگام رکوع»

40- «سُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّیَ الْعَظِیمِ». (حد اقل سه‌بار خوانده شود) «پروردگار بزرگ و بلند مرتبه‌ام را از هر نوع عیب و نقص مبرا و منزه دانسته و بسیار پاک و آراسته‌اش می‌دانم».                 «صحیح ابن ماجه»

41- «سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلاَئِکَةِ وَالرُّوحِ». ترجمه: «پاک و منزه و با قدرت و با قداست است پروردگار فرشتگان و جبریل».      «صحیح مسلم»

42- «اللَّهُمَّ لَکَ رَکَعْتُ، وَبِکَ آمَنْتُ، وَلَکَ أَسْلَمْتُ خَشَعَ لَکَ سَمْعِی وَبَصَرِی، وَمُخِّی وَعَظْمِی وَعَصَبِی». ترجمه: «خداوندا! برای تو رکوع کردم و به تو ایمان آوردم و تسلیم تو شدم. شنوایی و بینایی و مغزم و اندیشه‌ام و استخوان‌هایم و اعصابم و سلول‌های عصبی‌ام همه در برابر تو تسلیم می‌باشند و به خشوع افتاده‌اند. (حالتی همراه با عشق و محبت و ترس و لرزش)».    

                                                                             «صحیح مسلم»

43- «سُبْحَانَ ذِی الْـجَبَرُوتِ وَالْمَلَکُوتِ وَالْکِبْرِیَاءِ وَالْعَظَمَةِ». ترجمه: «بسیار پاک و منزه از هر عیبی می‌دانم آن کسی که دارای هیبت و پادشاهی و بزرگی و عظمت و قدرت و حاکمیت مطلق می‌باشد». «صحیح ابی داود»