«دعای بعد ار خوردن غذا»

77- «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى أَطْعَمَنِی هَذَا الطَّعَامَ وَرَزَقَنِیهِ مِنْ غَیْرِ حَوْلٍ مِنِّی وَلاَ قُوَّةٍ» ترجمه: «حمد و سپاس و ستایش خاص خداوندی است که این غذا را به من خوراند و روزیم کرد. بدون اینکه از جانب من نیرو و تلاشی صورت گرفته شده باشد (در اصل خلقت و پدیدن آوردن و به ثمر رساندن آن».

«صحیح الجامع»

78- «الْحَمْدُ لِلَّهِ حَمْدًا کَثِیرًا، طَیِّبًا مُبَارَکًا فِیهِ غَیْرَ مَکْفِیٍّ، وَلا مُوَدَّعٍ، وَلا مُسْتَغْنًى عَنْهُ رَبَّنَا» ترجمه: «تمامی ستایش‌ها و تمجید‌ها و سپاس‌های بسیار پاک و با برکت (که عاری از شرک و ریا باشد) خاص خداوند متعال است. پروردگارا، این نعمت طعامت را از ما قطع نفرما و آنرا طعام آخر برای ما مگردان در حالیکه همیشه بدان نیازمندیم^([1]) (خداوند در این صعام برکت عطا فرما...».

79- «اللَّهُمَّ أَطْعَمْتَ وَأَسْقَیْتَ وَأَغْنَیْتَ وَأَقْنَیْتَ وَهَدَیْتَ وَأَحْیَیْتَ فَلَکَ الْحَمْدُ عَلَى مَا أَعْطَیْتَ» ترجمه: «خداوندا، طعام و خوراک دادی و سیراب کردی و بی‌نیاز گردانیدی و دارایی بخشیدی و هدایت کردی و زنده گردانیدی، بنابر این به سبب آنچه که بخشیدی هر آنچه سپاس و تشکر است خاص تو است».

«السلسلة الصحیحة»

80- «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَطْعَمَ وَسَقَى وَسَوَّغَهُ وَجَعَلَ لَهُ مَخْرَجًا» ترجمه: «حمد و سپاس و ستایش خاص خداوندی است که طعام خورانید و آشامیدنی نوشانید و آنرا گوارا و خوش ساخت و برای آنها محل خروجی قرار داد. (جهت خروج مواد زاید از بدن)».      «صحیح ابی داود»

---

[1]- مفاهیم دیگری از این دعا مستفاد است که به شرح کتب احادیث باید رجوع شود.