«مرد هرگاه خواست که در شب ازدواج (زفاف) بر همسرش وارد شود پیشانی او را گرفته (دست روی پیشانی‌اش قرار داده) و بگوید:»

145- «اللَّهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُکَ مِنْ خَیْرِهَا وَخَیْرِ مَا جُبِلَتْ عَلَیْهِ وَأَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّهَا وَشَرِّ مَا جُبِلَتْ عَلَیْه». ترجمه: «خداوندا، از تو خیرش (همسرم) و خیر آنچه که بر آن سرشتش خلق شده است را می‌طلبم و به تو از شرّش (همسرم) و شرّ آنچه که بر آن سرشتش خلق شده پناه می‌برم».                                                                 «صحیح ابن ماجه»