«دعای هنگام مشاهده اهل بلا و مصیبت (مشاهده آثار عذاب الهی بر آنان)»

152-«اَلْحَمْدُللهِ الَّذی عافانی مِمَّا اِبْتَلاکَ بِهِ وَفَضَّلَنِی عَلَى کَثِیرٍ مِمَّنْ خَلَقَ تَفْضِیْلاً». ترجمه: «حمد و ثنا و ستایش خاص کسی است که مرا از آنچه که تو را بدان مبتلا کرده است عافیت و سلامت بخشیده است و مرا بر بسیاری از مخلوقاتش برتری و فضیلت بخشید».                                                                               «صحیح البخاری»