21-أذکار عیادت مریض

21-أذکار عیادت مریض

(21-1)دعا براى مریض هنگام عیادتش

(لاَ بَأْسَ طَهُوْرٌ إِنْ شَاءَ اللهُ.) ^([1])

(هیچ باکى نیست، این بیمارى به خواست خداوند، پاک کننده «ی گناهان» است.)

(أَسْأَلُ اللهَ الْعَظِیْمَ رَبَّ الْعَرْشِ الْعَظِیْمِ أَنْ یَشْفِیَکَ.)

 (هفت بار بخواند.)^([2])

(از خداوند عظیم، پروردگار عرش بزرگ، مى­خواهم که تو را شفا دهد.)

(21-2) فضیلت عیادت مریض

قال رسول الله ج: (إِذَا عَادَ الرَّجُلُ أَخَاهُ الـمُسْلِمَ مَشَى فِی خِرَافَةِ الـجَنَّةِ حَتَّى یَجْلِسَ فَإذَا جَلَسَ غَمَرَتْهُ الرَّحْمَةُ، فَإِنْ کَانَ غُدْوَةً صَلَّى عَلَیْهِ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَکٍ حَتَّى یُمْسِیَ، وَإِنْ کَانَ مَسَاءً صَلَّى عَلَیْهِ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَکٍ حَتَّى یُصْبِحَ.)^([3])

رسول الله ج فرموده­ا­ند: (هرگاه مردى به عیادت برادر (و خواهر) مسلمانش برود، تا وقتى که آنجا مى­رود و مى­نشیند، در میان میوه­هاى چیده شدۀ بهشت، قدم بر مى­دارد، پس زمانى که آنجا نشست، رحمت او را فرا مى­گیرد، و اگر هنگام صبح به عیادت برود، هفتاد هزار ملائکه تا شب بر او درود مى­فرستند، و اگر شب به عیادت برود، هفتاد هزار ملائکه تا صبح بر او درود مى­فرستند.)

(21-3) دعاى مریض در حالت ناامیدی

(أَللَّهُمَّ اغْفِرْ لِیْ وَارْحَمْنِیْ وَأَلْـحِقْنِیْ بِالرَّفِیْقِ اْلأَعْلَى.) ^([4])

(بار الها! مرا ببخش، و بر من رحم کن، و مرا به رفیق أعلى «یعنى رسول الله ج، پیامبران†، ملائکه و بندگان صالح» ملحق ساز.)

پیامبر ج هنگام مرگ دست­هایش را در آب فرو می­برد و صورتش را با آن‌ها مسح می­کرد و مى­فرمود:

(لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ إِنَّ لِلْمَوْتِ لَسَکَرَاتٍ.) ^([5])

(هیچ معبودى بجز الله «بر حقّ» وجود ندارد، همانا مرگ داراى سختى و دشوارى است.)

و همچنین این دعا را مى خواندند: (لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَاللهُ أکبر، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِیْکَ لَهُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ لَهُ الْـمُلْکُ وَلَهُ الْـحَمْدُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَلاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ.)^([6])

ترجمه­اش در ذکر شمارۀ (18-1) بیان شده است.

---

([1]) (صحیح): بخاری (ش5656و5662و3616).

([2]) (صحیح): احمد، المسند (ش2182) / ابوداود (ش3108).

هر کس بالای مریضی–که اجلش فرا نرسیده- برود و این دعا را هفت مرتبه بخواند، حتماً (به خواست خدا) شفا پیدا می­کند.

([3]) (صحیح): احمد، المسند (ش612) / ابوداود (ش3101).

([4]) (صحیح): بخاری (ش4440و5674) / مسلم (ش6446-6447).

([5]) (صحیح): بخاری (ش4449).

([6]) (صحیح): ترمذی (ش3430) / ابن ماجه (ش3794).