سورۀ آل‌عمران

سورۀ آل‌عمران

2- ﴿ٱلۡحَیُّ﴾: زنده جاوید و فنا ناپذیر.

2- ﴿ٱلۡقَیُّومُ﴾: همواره به تدبیر آفرینش و حفظ آن می‌پردازد.

4- ﴿أَنزَلَ ٱلۡفُرۡقَانَ﴾: قرآن را نازل کرد که به وسیله آن حق از باطل جدا شود.

4- ﴿ٱللَّهُ عَزِیزٞ﴾: خدا غالب و قوی است که نتوان بر او چیره شد.

7- ﴿ءَایَٰتٞ مُّحۡکَمَٰتٌ﴾: آیات قرآن واضح و روشن است که هیچ اشتباه و حدس و گمان در آن نیست.

7- ﴿أُمُّ ٱلۡکِتَٰبِ﴾: اصل و اساس کتاب که آیات دیگر با مراجعه به آنها واضح می‌شود.

7- ﴿مُتَشَٰبِهَٰت﴾: معنای آنها پوشیده است، علم آنها خاصه خداست یا واضح و روشن نمی‌شود مگر به نظر دقیق.

7_ ﴿زَیۡغٞ﴾: اعراض و انحراف از حق است.

7- ﴿تَأۡوِیلَهُۥ﴾: تفسیر او را موافق خواهش خود.

8- ﴿لَا تُزِغۡ قُلُوبَنَا﴾: دل‌های ما را از حق و راه نیک منحرف نگردان.

11- ﴿کَدَأۡب...﴾: همچون عادت و حالت...

12- ﴿بِئۡسَ ٱلۡمِهَادُ﴾: دوزخ جایگاه بد است.

13- ﴿لَعِبۡرَةٗ﴾: پند و اندرز است.

14- ﴿حُبُّ ٱلشَّهَوَٰتِ﴾: تمایل به هوس‌های غریزی.

14- ﴿ٱلۡمُقَنطَرَة﴾: مال فراوان.

14- ﴿ٱلۡمُسَوَّمَةِ﴾: نشانی‌دار یا بزرگ و زیبا.

14- ﴿ٱلۡأَنۡعَٰمِ﴾: شتر، گاو، بز و گوسفند.

14- ﴿وَٱلۡحَرۡثِ﴾: کشتزار.

14- ﴿حُسۡنُ ٱلۡمَ‍َٔاب﴾: مرجع نیکو، بازگشت به جنت.

17- ﴿ٱلۡقَٰنِتِینَ﴾: فرمان‌برداران در برابر او تعالی.

17- ﴿بِٱلۡأَسۡحَارِ﴾: در آخرهای شب تا سپیده‌دم.

18- ﴿قَآئِمَۢا بِٱلۡقِسۡطِ﴾: مجریی عدالت در همه موارد.

19- ﴿ٱلدِّینَ﴾: فرمانبرداری و طاعت مورد رضایت خدا، یا شریعت مورد قبول او.

19- ﴿ٱلۡإِسۡلَٰمُ﴾: اقرار و تصدیق به وحدانیت خدا و عمل به شریعت اوست.

19- ﴿بَغۡیَۢا﴾: از حسادت و طلب ریاست.

20_ ﴿أَسۡلَمۡتُ وَجۡهِیَ لِلَّهِ﴾: خود را به خلوص نیت به خدا تسلیم کردم یا عبادتم خاص برای اوست.

20- ﴿وَٱلۡأُمِّیِّ‍ۧنَ﴾: مشرکین عرب.

22- ﴿حَبِطَتۡ أَعۡمَٰلُهُمۡ﴾: اعمال آنها بطلان پذیرفت و بی‌ثمر ماند.

24- ﴿غَرَّهُمۡ﴾: آنها را فریفت و به طمع خام انداخت.

24- ﴿یَفۡتَرُونَ﴾: افتراء می‌کردند.

27- ﴿تُولِجُ﴾: داخل می‌کنی.

27- ﴿بِغَیۡرِ حِسَابٖ﴾: بخشش پروردگار پایان ناپذیر یا وسیع و گسترده است.

28- ﴿أَوۡلِیَآءَ﴾: همراز، دوستدار، یار و یاور.

28- ﴿تَتَّقُواْ مِنۡهُمۡ تُقَىٰةٗ﴾: از آنها حذر داشتید، خود را از شرشان حفظ کنید به زبان تظاهر به دوستی نمایید.

28- ﴿یُحَذِّرُکُمُ ٱللَّهُ نَفۡسَهُ﴾: خدا شما را از غضب و عذاب خود می‌ترساند.

30_ ﴿مُّحۡضَرٗا﴾: آن را در نامه اعمال خود مشاهده می‌کند.

33- ﴿ءَالَ عِمۡرَٰنَ﴾: عیسی و مادرش مریم دختر عمران.

35- ﴿مُحَرَّرٗا﴾: آزاد و فارغ برای عبادت تو و خدمت بیت المقدس.

36- ﴿أُعِیذُهَا بِکَ﴾: او را به پناه و حفظ تو می‌سپارم.

37- ﴿کَفَّلَهَا زَکَرِیَّا﴾: خدا ذکریا را سرپرست و عهده‌دار مصالح مریم قرار داد.

37- ﴿ٱلۡمِحۡرَابِ﴾: اتاق عبادت او در بیت المقدس.

37- ﴿أَنَّىٰ لَکِ هَٰذَا﴾: چگونه یا از کجا این غذا به دست تو رسید.

37- ﴿بِغَیۡرِ حِسَابٍ﴾: عطا و بخشش پروردگار پایان ناپذیر یا وسیع و گسترده است.

39- ﴿بِکَلِمَةٖ﴾: به عیسی‌که بدون پدر و به گفتن «کن: ایجاد شو» آفریده شده است.

39- ﴿حَصُورٗا﴾: با این‌که توان آمیزش با زنها دارد اما از زهد و پاکدامنی از مقاربت با آنها اجتناب می‌کند.

40- ﴿أَنَّىٰ یَکُونُ﴾: چگونه یا از کجا می‌شود؟

41- ﴿ءَایَة﴾: نشانه باردار شدن همسرم تا شکرگزارت باشم.

41- ﴿أَلَّا تُکَلِّمَ ٱلنَّاسَ﴾: که نتوانی با مرد سخن بگویی بدون‌ این‌که به تو آفتی رسیده باشد.

41- ﴿إِلَّا رَمۡزٗا﴾: مگر به اشاره.

41- ﴿سَبِّحۡ بِٱلۡعَشِیِّ﴾: از زوال تا غروب تسبیح بگو.

41- ﴿ٱلۡإِبۡکَٰرِ﴾: از طلوع صبح تا چاشت.

43- ﴿ٱقۡنُتِی﴾: همواره به خلوص نیت طاعت و عبادت کن.

44- ﴿یُلۡقُونَ أَقۡلَٰمَهُمۡ﴾: بابت قرعه کشی تیرهای خود را انداختند.

45- ﴿بِکَلِمَةٖ مِّنۡهُ﴾: به کلمه از خدا به گفتن لفظ «کن».

45- ﴿وَجِیهٗا﴾: دارای جاه، قدرت و شرف.

46- ﴿فِی ٱلۡمَهۡدِ﴾: درگهواره و شیر‌خوارگی پیش از زمان سخن گفتن.

46- ﴿کَهۡلٗا﴾: زمان کمال قوتش، پس از فرود آمدن از آسمان.

47- ﴿قَضَىٰٓ أَمۡرٗا﴾: چیزی را بخواهد یا آفرینش او را حتمی گرداند.

48- ﴿ٱلۡکِتَٰب﴾: نوشتن با دست را به زیباترین شکل.

48- ﴿ٱلۡحِکۡمَةَ﴾: دانش یا گفتار و کردار نیک.

49- ﴿أَخۡلُقُ لَکُم﴾: بخاطر رد انکار شما، شکل و اندازه‌اش را می‌سازم.

49- ﴿أُبۡرِئُ ٱلۡأَکۡمَهَ﴾: کور مادر زاد را بهبود می‌بخشم.

49- ﴿َمَا تَدَّخِرُونَ﴾: آنچه برای استفاده در آینده زخیره می‌کنید.

52- ﴿أَحَسّ﴾: به یقین دانست.

52- ﴿ٱلۡحَوَارِیُّونَ﴾: دوستان نزدیک، یاران عیسی ÷.

54- ﴿مَکَرَ ٱللَّهُۖ﴾: خدا با تدبیر درست دسیسه ایشان را بی‌اثر ساخت.

55- ﴿مُتَوَفِّیک﴾: تو را با روح و جسمت بگیرم.

59- ﴿مَثَلَ عِیسَىٰ﴾: حالت و صفت شگفت انگیز او.

60- ﴿ٱلۡمُمۡتَرِینَ﴾: شک و تردید کنندگان در حقانیت عیسی.

61- ﴿تَعَالَوۡا﴾: با عزم قاطع و اندیشه درست بیایید.

61- ﴿نَبۡتَهِل﴾: هر کدام از ما دروغگو باشد بر او لعنت می‌کنیم.

64- ﴿کَلِمَةٖ سَوَآءِۢ﴾: سخنی‌که بین ما و شما یکسان است یا همه ادیان در آن اتفاق دارند.

67- ﴿کَانَ حَنِیفٗا﴾: از باطل روگردان و به دین حق بود.

67- ﴿مُّسۡلِمٗا﴾ یکتاپرست یا فرمانبردار خدای متعال بود.

68- ﴿وَلِیُّ ٱلۡمُؤۡمِنِینَ﴾: خدا مسلمانان را کمک می‌کند و به اعمال نیک آنها پاداش می‌دهد.

71- ﴿لِمَ تَلۡبِسُونَ...﴾: چرا حق و باطل را مخلوط می‌کنید یا پنهان می‌دارید.

75- ﴿عَلَیۡهِ قَآئِمٗا﴾: با فشار از او مطالبه نمایی.

75- ﴿فِی ٱلۡأُمِّیِّ‍ۧنَ﴾ از اموال عرب هر چه به دست ما بیاید.

75- ﴿سَبِیلٞ﴾: ملامتی یا گناهی.

77_ ﴿لَا خَلَٰقَ لَهُمۡ﴾: هیچ خیری نصیب آنها نمی‌شود یا قدر و منزلتی ندارند.

77- ﴿لَا یَنظُرُ إِلَیۡهِمۡ﴾: به آنها نیکی نمی‌کند و آنها را نمی‌بخشد.

77- ﴿لَا یُزَکِّیهِمۡ﴾: آنها را از گناه پاک نمی‌سازد یا به نیکی یاد نمی‌کند.

78- ﴿یَلۡوُۥنَ أَلۡسِنَتَهُم﴾: حقایق تورات را می‌پوشانند و آنچه را تحریف کرده‌اند به زبان می‌آورند.

79- ﴿ٱلۡحُکۡمَ﴾: حکمت یا فهم و دانش.

79- ﴿کُونُواْ رَبَّٰنِیِّ‍ۧنَ﴾: در مور دین دانشمند، فقیه و معلم باشید.

79- ﴿تَدۡرُسُونَ﴾: کتاب خدا را می‌خواندید.

81- ﴿إِصۡرِی﴾: عهد مرا.

83- ﴿لَهُۥٓ أَسۡلَمَ﴾: به او گردن نهاده و فروتنی کرده است.

84_ ﴿ٱلۡأَسۡبَاطِ﴾: فرزندان و نبیرگان یعقوب ÷.

85- ﴿ٱلۡإِسۡلَٰمِ﴾: یکتا پرستی یا شریعت پیامبر ما ج.

88- ﴿لَا هُمۡ یُنظَرُونَ﴾: عذاب آنها یک لحظه هم به تأخیر نمی‌افتد.

92- ﴿ٱلۡبِرَّ﴾: احسان و خیر کامل را.

93- ﴿إِسۡرَٰٓءِیلَ﴾: یعقوب بن اسحاق ÷.

95- ﴿حَنِیفٗا﴾: مایل به دین حق.

96- ﴿بِبَکَّةَ﴾: در مکه قرار دارد.

99- ﴿تَبۡغُونَهَا عِوَجٗا﴾: می‌خواهید این راه مستقیم کج شود.

101- ﴿مَن یَعۡتَصِم بِٱللَّهِ﴾: کسی‌که به خدا پناه ببرد یا به دین او چنگ بزند.

102- ﴿حَقَّ تُقَاتِهِ﴾: پرهیزگاری شایسته و لازم.

103- ﴿وَٱعۡتَصِمُواْ بِحَبۡلِ ٱللَّهِ﴾: به عهد خدا یا کتاب او یا دین او چنگ بزنید.

103- ﴿شَفَا حُفۡرَةٖ﴾: کناره پرتگاه.

111- ﴿أَذٗى﴾: ضرر اندک با دروغ یا تهدید.

11- ﴿یُوَلُّوکُمُ ٱلۡأَدۡبَارَ﴾: از شما شکست می‌خورند و خوار می‌شوند.

112- ﴿ضُرِبَتۡ عَلَیۡهِمُ﴾: آنها را در احاطه گرفته است یا به آنها چسبیده است.

112- ﴿ٱلذِّلَّةُ﴾: خواری و بی‌عزتی.

112- ﴿ثُقِفُوٓاْ﴾: یافت شوند.

112- ﴿بِحَبۡلٖ مِّنَ ٱللَّهِ﴾: به عهد او تعالی، مراد اسلام است.

112- ﴿حَبۡلٖ مِّنَ ٱلنَّاسِ﴾: عهد و پیمان مسلمانان.

112- ﴿بَآءُو بِغَضَبٖ﴾: باز هم به قهر خدا که سزاوار آن بودند دچار شدند.

112- ﴿ٱلۡمَسۡکَنَةُ﴾: بخل و بینوایی در سرشت آنهاست.

113- ﴿لَیۡسُواْ سَوَآءٗ﴾: اهل کتاب همه یکسان نیستند.

113- ﴿أُمَّةٞ قَآئِمَةٞ﴾: گروهی از آنها مستقیم و پابند حقند.

116- ﴿لَن تُغۡنِیَ عَنۡهُمۡ﴾: هرگز از آنها دور نمی‌کند.

117- ﴿فِیهَا صِرٌّ﴾: در آن باد سرمای شدید یا گرمای سوزنده است.

117- ﴿حَرۡثَ قَوۡمٖ﴾: به کشت آنها.

118- ﴿طَانَة﴾: دوستانی‌که راز نهانی شما را دریابند.

118- ﴿لَا یَأۡلُونَکُمۡ خَبَالٗا﴾: در تباه کردن دین شما کوتاهی نمی‌کنند.

118- ﴿وَدُّواْ مَا عَنِتُّمۡ﴾: دوست دارند که شما به رنج و مشقت شدید گرفتار باشید.

119- ﴿خَلَوۡا﴾: رفتند، یا با یکدیگر تنها شدند.

119- ﴿مِنَ ٱلۡغَیۡظ﴾: از خشم و غضب شدید.

121- ﴿غَدَوۡت﴾: صبحگاه از مدینه بیرون آمدی.

121- ﴿تُبَوِّئُ﴾: آماده می‌کردی.

121- ﴿مَقَٰعِدَ لِلۡقِتَالِۗ﴾: میدان جنگ را در روز احد.

122- ﴿أَن تَفۡشَلَا﴾: که ناتوانی و بزدلی کنند.

123- ﴿أَذِلَّةٞ﴾: ضعیف بودید، افراد کم و ساز و برگ نظامی اندک داشتید.

124- ﴿أَن یُمِدَّکُمۡ﴾: شما را تقویت کند و کمک رساند، روز بدر.

125- ﴿یَأۡتُوکُم﴾: مشرکان بر شما هجوم بیاورند.

125- ﴿فَوۡرِهِمۡ هَٰذَا﴾: شتابان در همین لحظه.

125- ﴿مُسَوِّمِینَ﴾: خود یا اسب‌هایشان را با علایم خاص نشانی کرده‌اند.

127- ﴿لِیَقۡطَعَ طَرَفٗا﴾: تا خدا گروهی را منهدم کند.

127- ﴿ یَکۡبِتَهُمۡ﴾: آنها را منهزم، رسوا و اندهگین سازد.

130- ﴿مُّضَٰعَفَةٗ﴾: چند برابر، کم و بیش ربا حرام است.

134- ﴿ٱلسَّرَّآءِ وَٱلضَّرَّآءِ﴾: توانگری و تنگدستی.

134- ﴿وَٱلۡکَٰظِمِینَ ٱلۡغَیۡظَ﴾: آنها بر خشم خود تسلط دارند.

135﴿فَعَلُواْ فَٰحِشَةً﴾: گناه بزرگی در منتهای قباحت و زشتی انجام بدهند.

137- ﴿خَلَت﴾: گذشته و سپری شده است.

137- ﴿سُنَنٞ﴾: حوادثی در مورد ملت‌های‌که پیامبران را تکذیب کردند.

139- ﴿لَا تَهِنُواْ﴾: در جنگ با دشمنان ناتوانی نکنید.

140- ﴿قَرۡحٞ﴾ جراحتی در احد.

140﴿قَرۡحٞ مِّثۡلُهُۥۚ﴾: جراحتی مانند آن در بدر.

140- ﴿نُدَاوِلُهَا﴾: این روزها را به حالت‌های مختلف بر می‌گردانیم.

141- ﴿لِیُمَحِّصَ﴾: تا از گناه پاک گردند.

141﴿یَمۡحَق﴾: نابود و ریشه‌کن سازد.

145- ﴿کِتَٰبٗا مُّؤَجَّلٗا﴾: وقت مرگ هر کس معین و نوشته است.

146﴿وَکَأَیِّن مِّن نَّبِیّٖ﴾: بسیاری از پیامبران.

146- ﴿رِبِّیُّونَ﴾: علما فقها یا گروه‌های بسیار.

146- ﴿فَمَا وَهَنُواْ﴾: عاجز و ناتوان نشدند یا بزدل نگردیدند.

146- ﴿مَا ٱسۡتَکَانُواْ﴾: از دشمنان خود خواری و ذلت نکشیدند.

150- ﴿ٱللَّهُ مَوۡلَىٰکُمۡ﴾: تنها خدا یار و یاور شماست.

151- ﴿ٱلرُّعۡبَ﴾: ترس را.

151- ﴿سُلۡطَٰنٗا﴾: دلیل روشن.

151- ﴿مَثۡوَى ٱلظَّٰلِمِین﴾: جای اقامت ستمگران.

152- ﴿حُسُّونَهُم﴾: آنها را به سرعت می‌کشتید.

152- ﴿فَشِلۡتُم﴾: از دشمن ترسیدید و بزدل شدید.

152- ﴿لِیَبۡتَلِیَکُمۡۖ﴾: تا صبر و ثبات شما را امتحان کند.

153﴿تُصۡعِدُون﴾: در وادی احد فرار می‌کردید.

153﴿وَلَا تَلۡوُۥنَ﴾: به هیچ کس توجه نمی‌کردید.

153- ﴿فَأَثَٰبَکُمۡ﴾: پس خدا جزای نافرمانی شما را داد.

153- ﴿غَمَّۢا بِغَمّٖ﴾: غم در پی غم.

154- ﴿أَمَنَةٗ﴾: امنیت، بدون ترس و بیم.

154- ﴿نُّعَاسٗا﴾: آرامش یا خواب سبک.

154- ﴿یَغۡشَىٰ﴾ : مانند پوشش و پرده می‌پوشاند.

154- ﴿لَبَرَزَ﴾: حتماً بیرون می‌آمدند.

154- ﴿مَضَاجِعِهِمۡ﴾: قتلگاه‌های خویش که خدا معین کرده است.

154- ﴿لِیَبۡتَلِیَ﴾: تا خدا امتحان کند.

154- ﴿لِیُمَحِّصَ﴾: تا پاک و خالص گرداند یا آشکار سازد.

155- ﴿ٱسۡتَزَلَّهُمُ ٱلشَّیۡطَٰنُ﴾: شیطان با وسوسه‌های خود آنها را به لغزش انداخت.

156- ﴿ضَرَبُواْ﴾ برای تجارت یا کار دیگر به مسافرت رفتند و مردند.

156- ﴿غُزّٗى﴾: به صف مجاهدین پیوستند و شهید شدند.

159- ﴿فَبِمَا رَحۡمَةٖ﴾: به سبب مهربانی بسیاری‌که.

159﴿لِنتَ لَهُمۡ﴾: با آنها به اخلاق نیکو رفتار نمودی و درشتی نکردی.

159- ﴿فَظًّا﴾ تند و خشین در گفتار و کردار.

159- ﴿لَٱنفَضُّواْ﴾: مردم بیزار و پراکنده می‌شدند.

160- ﴿فَلَا غَالِبَ لَکُمۡ﴾: کس نتواند شما را شکست دهد و بر شما چیره شود.

161- ﴿یَغُلَّ﴾: به غنیمت خیانت کند.

162- ﴿بَآءَ بِسَخَطٖ﴾: غرق امواج خشم خدا بازگشت.

164- ﴿یُزَکِّیهِمۡ﴾: آنها را از آلودگی‌های جاهلیت پاک می‌کند.

165- ﴿أَنَّىٰ هَٰذَا﴾: این شکست و خواری از کجا به ما روی آورد.

168- ﴿فَٱدۡرَءُواْ﴾: پس دور کنید.

172- ﴿أَصَابَهُمُ ٱلۡقَرۡحُ﴾: روز احد زخمی شده بودند.

178- ﴿أَنَّمَا نُمۡلِی لَهُمۡ﴾: به کافران که مهلت می‌دهیم.

179- ﴿یَجۡتَبِی﴾: انتخاب می‌کند.

180- ﴿سَیُطَوَّقُونَ﴾: به زودی طوق گردنشان خواهد شد.

183- ﴿عَهِدَ إِلَیۡنَآ﴾: خدا در تورات به ما دستور داده و سفارش کرده است.

183- ﴿بِقُرۡبَان﴾: قربانی، عمل نیکی که به وسیله آن به دربار خدا تقرب جویند.

184- ﴿ٱلزُّبُرِ﴾: کتابهای پند آمیز.

185- ﴿ عَنِ ٱلنَّارِ زُحۡزِحَ ﴾: از دوزخ دور داشته شود.

185- ﴿ٱلۡغُرُور﴾: فریبنده یا ناچیز و ناپایدار.

186- ﴿لَتُبۡلَوُنّ﴾: بدون شک با گرفتاری به محنتها مورد امتحان و آزمایش قرار می‌گیرید.

187- ﴿فَنَبَذُوهُ﴾: پس آن عهد را بی‌اعتنا به دور انداختند.

188- ﴿بِمَفَازَة﴾: نجات و رهایی.

191- ﴿بَٰطِلٗا﴾: بیهوده و عاری از حمکت.

191- ﴿فَقِنَا عَذَابَ ٱلنَّارِ﴾: پس ما را از عذاب دوزخ حفظ نما.

192- ﴿أَخۡزَیۡتَه﴾: رسوا، حقیر و تباهش ساخته‌ای.

193- ﴿مُنَادِیٗا﴾: پیامبراکرم یا قرآن کریم‌.

193- ﴿ذُنُوبَنَا﴾: گناهان کبیره ما را.

193- ﴿کَفِّرۡ عَنَّا سَیِّ‍َٔاتِنَا﴾: گناهان صغیره ما را محو کن.

196- ﴿لَا یَغُرَّنَّکَ﴾: تو را فریب ندهد.

196- ﴿تَقَلُّبُ﴾: جنب و جوش و کسب و کار.

197- ﴿مَتَٰعٞ قَلِیلٞ﴾: روزیی ناپایدار و نعمت نابود شدنی.

197- ﴿بِئۡسَ ٱلۡمِهَاد﴾: جهنم جایگاه بد است.

198_ ﴿نُزُلٗا﴾: ضیافتی، مهمان‌داری و پاداشی است.

200- ﴿صَابِرُوا﴾: با صبر و ثبات بر دشمنان پیروز شوید.

200- ﴿رَابِطُواْ﴾: آماده جهاد شوید و از مرزهای سرزمین اسلامی مواظبت نمایید.