سورۀ رعد

سورۀ رعد

2- ﴿بِغَیۡرِ عَمَدٖ﴾: بدون ستون.

2- ﴿ٱسۡتَوَىٰ عَلَى ٱلۡعَرۡشِ﴾: استوایی‌که لایق او تعالی است.

2- ﴿یُدَبِّرُ ٱلۡأَمۡرَ﴾: همه عالم را به قدرت و حکمت اداره می‌کند.

3- ﴿مَدَّ ٱلۡأَرۡضَ﴾: زمین را گسترده است به مشاهدۀ چشم.

3- ﴿رَوَٰسِیَ﴾: کوه‌های پا برجا تا زمین تکان نخورد.

3- ﴿زَوۡجَیۡنِ﴾: دو گونه.

3- ﴿یُغۡشِی ٱلَّیۡلَ ٱلنَّهَارَ﴾: روز را با تاریکی شب می‌پوشاند یا به عکس.

4- ﴿قِطَع﴾: قطعه‌ها با طبایع و صفات مختلف.

4- ﴿نَخِیلٞ صِنۡوَانٞ﴾: درختهای خرمایی‌که از یک ریشه برویند.

4- ﴿ٱلۡأُکُلِ﴾: خوردنی‌ها، میوه و دانه.

5- ﴿ٱلۡأَغۡلَٰلُ﴾: غل و زنجیر.

6- ﴿ٱلۡمَثُلَٰتُ﴾: عذاب فضیحت باری‌که دامنگیر امثال ایشان گردیده.

6- ﴿مَغۡفِرَةٖ لِّلنَّاسِ﴾: نسبت به انسان پرده پوش است و به آنها مهلت می‌‌دهد.

8- ﴿مَا تَغِیضُ ٱلۡأَرۡحَامُ﴾: آنچه را رَحم سقط می‌کند.

8- ﴿بِمِقۡدَارٍ﴾: به اندازه و محدود که از آن تجاوز نمی‌کند.

9- ﴿ٱلۡکَبِیرُ﴾: بزرگواری‌که همه اشیاء زیر دست او هستند.

9- ﴿ٱلۡمُتَعَالِ﴾: برتر از همه چیز به قدرت خود^([1]).

10- ﴿سَارِب﴾: در راه خویش آشکار برود.

11- ﴿لَهُۥ مُعَقِّبَٰتٞ﴾: برای حفظ او فرشتگان پی‌درپی می‌آیند.

11- ﴿مِنۡ أَمۡرِ ٱللَّهِ﴾: به فرمان خدا.

11- ﴿مِن وَالٍ﴾: یار و یاور یا کسی‌که عهده‌دار امورایشان باشد.

12- ﴿ٱلسَّحَابَ ٱلثِّقَالَ﴾: ابر سنگین و پر آب.

13- ﴿شَدِیدُ ٱلۡمِحَال﴾: عذابی دشوار دارد یا بسیار قوی است.

14- ﴿لَهُۥ دَعۡوَةُ ٱلۡحَقِّ﴾: دعوت حق، کلمه توحید از آن خداست.

15- ﴿وَلِلَّهِۤ یَسۡجُدُۤ﴾: به فرمان خدا گردن می‌نهد.

15- ﴿ظِلَٰلُهُم﴾: سایه‌های آنها هم به فرمان خدا گردن می‌نهند.

15- ﴿بِٱلۡغُدُوّ﴾: به اول روز.

15- ﴿وَٱلۡأٓصَالِ۩﴾: به آخر روز.

17- ﴿بِقَدَرِهَا﴾: به اندازه که حکمت خدا اقتضا کند.

17- ﴿زَبَدٗا﴾: کف و خاشاک روی آب.

17- ﴿رَّابِیٗا﴾: بلند آمده و پرباد.

17- ﴿زَبَد﴾: آنچه وقت گداختن از فلزات جدا شود.

17- ﴿جُفَآء﴾: دور انداخته یا پراکنده می‌شود.

18- ﴿بِئۡسَ ٱلۡمِهَاد﴾: جهنم جایگاه بد است.

22- ﴿یَدۡرَءُونَ﴾: دفع و گذشت می‌کنند.

22- ﴿عُقۡبَى ٱلدَّارِ﴾: فرجام منزلگاه آخرت پسندیده، جنت است.

25- ﴿سُوٓءُ ٱلدَّارِ﴾: عاقبت زشت آن، دوزخ.

26- ﴿یَقۡدِر﴾: روزی هرکه را بخواهد به اقتضای حکمتی کم می‌کند.

26- ﴿مَتَٰعٞ﴾: چیز اندک و ناپایدار.

27- ﴿أَنَابَ﴾: قلباً به خدا رجوع کند.

29- ﴿طُوبَىٰ لَهُمۡ﴾: در آخرت زندگانی برای آنها خوش است.

29- ﴿حُسۡنُ مَ‍َٔاب﴾: بهترین مرجع و جای بازگشت.

30- ﴿إِلَیۡهِ مَتَابِ﴾: توبه و بازگشت من تنها به سوی خداست.

31- ﴿أَفَلَمۡ یَاْیۡ‍َٔسِ﴾: آیا ندانسته‌اند و برای شان آشکار نشده است.

31- ﴿قَارِعَة﴾: مصیبتی‌که آنها را به اقسام بلاها بکوبد.

32- ﴿فَأَمۡلَیۡت﴾: مهلت دادم و امنیت و راحت ایشان را طولانی ساختم.

34- ﴿وَاق﴾: نگاهدارنده و پناه دهنده.

35- ﴿أُکُلُهَا دَآئِمٞ﴾: میوه‌های آن دایمی‌است.

36- ﴿إِلَیۡهِ مَ‍َٔابِ﴾: بازگشت من برای جزا تنها به‌سوی خداست.

38- ﴿لِکُلِّ أَجَلٖ کِتَابٞ﴾: به حکمت بالغه الهی برای هر زمانی حکمی تعیین شده است.

39- ﴿أُمُّ ٱلۡکِتَٰبِ﴾: لوح محفوظ یا علم الهی.

41- ﴿لَا مُعَقِّبَ لِحُکۡمِهِۦ﴾: هیچ کس نمی‌تواند حکم او را رد یا باطل کند.

---

[1]- این یکی از معانی علو است که برای الله سبحانه به اثبات رسیده است زیرا او با چیرگی و با ذات خویش بالاتر از آفریده‌هایش قرار دارد. (برگرفته از مقاله‌ «التعقیبات المفیدة على کتاب کلمات القرآن تفسیر وبیان للشیخ مخلوف»، نوشته‌ای دکتر محمد بن عبدالرحمن الخمیس).