سورۀ نحل

سورۀ نحل

2- ﴿بِٱلرُّوحِ﴾: به وحی از جمله قرآن.

4- ﴿نُّطۡفَةٖ﴾: آب حقیر.

4- ﴿هُوَ خَصِیمٞ﴾: او حق ستیز است.

5- ﴿ٱلۡأَنۡعَٰم﴾: شتر، گاو، گوسفند و بز.

5- ﴿فِیهَا دِفۡءٞ﴾: هنگام سردی خود را به وسیله آن گرم نگاه می‌دارید.

6- ﴿فِیهَا جَمَالٌ﴾: در آنها تجمل، زینت و وجاهت است.

6- ﴿حِینَ تُرِیحُونَ﴾: هنگام غروب آنها را به جای شب‌شان می‌آورید.

6- ﴿حِینَ تَسۡرَحُونَ﴾: بامداد که آنها را به چرا می‌برید.

7- ﴿تَحۡمِلُ أَثۡقَالَکُمۡ﴾: کالای گران بار شما را برمی‌دارند.

7- ﴿بِشِقِّ ٱلۡأَنفُسِ﴾: با رنج و مشقت خود.

9- ﴿قَصۡدُ ٱلسَّبِیلِ﴾: بیان راه راست و هموار.

9- ﴿مِنۡهَا جَآئِرٞ﴾: برخی از راه‌ها کج هستند.

10- ﴿فِیهِ تُسِیمُونَ﴾: چهار پایان خود را در آن می‌چرانید.

13- ﴿مَا ذَرَأَ لَکُمۡ﴾: آنچه برای منافع شما خلق‌کرده است.

14- ﴿تَسۡتَخۡرِجُواْ مِنۡهُ﴾: از بحر خصوصاً از اقیانوس برون آورید.

14- ﴿مَوَاخِرَ فِیهِ﴾: در دریا روان هستند و آب را به شدت می‌شکافند.

15- ﴿رَوَٰسِیَ﴾: کوه‌های پابرجا.

15- ﴿أَن تَمِیدَ بِکُمۡ﴾: تا شما را نلرزاند و پریشان نکند.

16- ﴿عَلَٰمَٰت﴾: نشانه‌های سر راه که با آنها راه خود را پیدا می‌کنید.

18- ﴿لَا تُحۡصُوهَآ﴾: توان شمردن آن را ندارید که بی‌پایان است.

23- ﴿لَا جَرَمَ﴾: ثابت است یا ناچار یا در حقیقت.

24- ﴿أَسَٰطِیرُ ٱلۡأَوَّلِینَ﴾: چیزهای باطل‌که به کتب آنها نوشته است.

25- ﴿أَوۡزَارَهُم﴾: گناهان خود را.

26- ﴿ٱلۡقَوَاعِد﴾: ستونها و پایه‌‌ها یا بنیاد.

27- ﴿یُخۡزِیهِمۡ﴾: آنها را با شکنجه و عذاب خوار و ذلیل می‌کند.

27- ﴿تُشَٰٓقُّونَ فِیهِمۡ﴾: درباره آنها با پیامبران دشمنی و ستیز می‌کردید.

27- ﴿ٱلۡخِزۡیَ﴾: ذلت و رسوایی.

27- ﴿ٱلسُّوٓءَ﴾: عذاب.

28- ﴿فَأَلۡقَوُاْ ٱلسَّلَمَ﴾: گردن نهادند و اظهار فروتنی کردند.

29- ﴿مَثۡوَى ٱلۡمُتَکَبِّرِینَ﴾: مسکن و جای متکبران.

32- ﴿طَیِّبِینَ﴾: از پلیدی شرک و عصیان پاکند.

34- ﴿حَاقَ بِهِم﴾: آنها را احاطه‌کرد یا بر آنها فرود آمد.

36- ﴿ٱجۡتَنِبُواْ ٱلطَّٰغُوتَ﴾: از پرستش معبودهای باطل و تمام آنهایی‌که به ‌گمراهی دعوت می‌کنند اجتناب کنید.

36- ﴿حَقَّتۡ﴾: واجب و حتمی شد.

38- ﴿جَهۡدَ أَیۡمَٰنِهِمۡ﴾: با قسم‌های غلیظ و مؤکد کوشیدند.

41- ﴿لَنُبَوِّئَنَّهُمۡ﴾: بدون شک آنها را جای می‌دهیم.

41- ﴿حَسَنَةٗ﴾: خانه، جای آرامش یا بخششی نیکو.

44- ﴿بِٱلۡبَیِّنَٰتِ﴾: آنها را با معجزه‌ها فرستادیم.

44- ﴿ٱلزُّبُرِ﴾: کتاب‌های آسمانی‌که بیانگر قوانین الهی هستند.

45- ﴿یَخۡسِفَ﴾: فرو ‌برد.

46- ﴿تَقَلُّبِهِمۡ﴾: سفرها وتجارت‌های آنها.

46- ﴿بِمُعۡجِزِینَ﴾: از عذاب خدا نمی‌‌توانند فرار کنند.

47- ﴿تَخَوُّفٖ﴾: ازترس عذاب یا کم شدن تدریجی اشخاص و اموال شان.

48- ﴿مِن شَیۡءٖ﴾: هر جسم استاده و دارای سایه.

48- ﴿یَتَفَیَّؤُاْ ظِلَٰلُهُۥ﴾: سایه‌های آن از جانبی به جانب دیگر حرکت می‌کند.

48- ﴿سُجَّدٗا لِّلَّهِ﴾: فرمانبردار او تعالی.

48- ﴿هُمۡ دَٰخِرُونَ﴾: سایه‌ها نیز مانند صاحبان خود مطیع هستند.

52- ﴿لَهُ ٱلدِّینُ﴾: تنها از خدای یگانه طاعت لازم است.

52- ﴿وَاصِبًا﴾: دایم، واجب یا خالص.

53- ﴿تَجۡ‍َٔرُونَ﴾: به زاری و ناله از او کمک می‌خواهید.

56- ﴿تَفۡتَرُونَ﴾: آن را به دروغ به خدا نسبت می‌دادید.

58- ﴿هُوَ کَظِیمٞ﴾: اعماق جانش پر از خشم و اندوه می‌شود.

59- ﴿یَتَوَٰرَى﴾: پنهان می‌شود.

59- ﴿هُونٍ﴾: خواری.

59- ﴿یَدُسُّهُ﴾: زنده‌ در گورش ‌کند.

60- ﴿مَثَلُ ٱلسَّوۡءِ﴾: صفت بد ، کفر و جهالت.

62- ﴿لَا جَرَمَ﴾: حق و راست است یا ناچار.

62- ﴿مُّفۡرَطُونَ﴾: پیشاپیش به دوزخ فرستاده می‌شوند.

66- ﴿لَعِبۡرَةٗ﴾: پند بزرگ و نشانه قدرت ماست.

66- ﴿فَرۡث﴾: سرگین شکمبه.

67- ﴿سَکَرٗا﴾: شراب را، سپس به مدینه تحریم شد.

68- ﴿أَوۡحَىٰ رَبُّکَ﴾: پروردگارت وحی کرد، وحی در اینجا به معنی الهام و راه‌نمایی یا تسخیر است.

68- ﴿بُیُوتٗا﴾: خانه‌ها، زنبور عسل آن را برای تهیه عسل می‌سازد.

68- ﴿یَعۡرِشُون﴾: کندوهایی‌‌‌که برای زنبور عسل می‌سازند.

69- ﴿ذُلُلٗا﴾: رام و آسان برای تو.

70- ﴿أَرۡذَلِ ٱلۡعُمُرِ﴾: بدترین و زبون‌ترین دوره عمر، بسیار پیر و خرف شدن.

71- ﴿فَهُمۡ فِیهِ سَوَآءٌ﴾: تا آنها و بردگانشان در رزق مساوی باشند؟ نه.

72- ﴿حَفَدَةٗ﴾: خدمتگارها و همکارها یا نبیرگان.

76- ﴿أَحَدُهُمَآ أَبۡکَمُ﴾: یکی از آن دو گنگ مادرزاد.

76- ﴿هُوَ کَلّ﴾: او نان خور اضافی و سربار است.

77- ﴿کَلَمۡحِ ٱلۡبَصَرِ﴾: مانند یک نگاه پنهانی.

80- ﴿تَسۡتَخِفُّونَهَا﴾: آنها را سبکبار می‌یابید.

80- ﴿یَوۡمَ ظَعۡنِکُمۡ﴾: وقت سفر خود.

80- ﴿أَثَٰثٗا﴾: اثاث خانه‌های شما مثل فرش.

80- ﴿مَتَٰعًا﴾: اسباب که در زندگی و تجارت از آن بهر می‌گیرید.

81- ﴿ظِلَٰلٗا﴾: چیز‌های‌که از سایه آنها استفاده می‌کنید مانند درختها.

81- ﴿أَکۡنَٰنٗا﴾: مغاره‌ها که در آن پناه می‌برید.

81- ﴿سَرَٰبِیل﴾: لباس‌ها یا جوشن‌ها.

81- ﴿تَقِیکُم بَأۡسَکُمۡ﴾: در جنگ‌ها شما را از شمشیر و نیزه نگه می‌دارد.

84﴿لَا هُمۡ یُسۡتَعۡتَبُونَ﴾: از آنها خواسته نمی‌شود که هم اکنون پروردگار خود را خوشنود سازند.

85- ﴿لَا هُمۡ یُنظَرُونَ﴾: مهلت داده نمی‌شوند و عذابشان به تأخیر نمی‌افتد.

87- ﴿ٱلسَّلَمَ﴾: گردن نهادن به حکم او تعالی.

90- ﴿یَأۡمُرُ بِٱلۡعَدۡلِ﴾: خدا در امور اعتقادی، عملی و اخلاقی به اعتدال و میانه‌روی دستور می‌دهد. ﴿َٱلۡإِحۡسَٰنِ﴾: کار درست یا نفع رساندن به مردم. ﴿ٱلۡفَحۡشَآءِ﴾: گناهان بسیار زشت.

90- ﴿ٱلۡبَغۡیِ﴾: سرکشی و ظلم بر مردم.

91- ﴿کَفِیلًا﴾: شاهد، مراقب و ضامن.

92- ﴿قُوَّةٍ﴾: محکم تابیدن.

92- ﴿أَنکَٰثٗا﴾: تاب ریسمان را گشودن.

92- ﴿دَخَلَۢا بَیۡنَکُمۡ﴾: در میان خود وسیله فساد، خیانت و فریب.

92- ﴿أَن تَکُونَ أُمَّةٌ﴾: تا گروهی باشد.

92- ﴿هِیَ أَرۡبَىٰ﴾: بسیارتر، قویتر و ثروتمندتر.

92- ﴿یَبۡلُوکُمُ ٱللَّهُ بِهِ﴾: خدا شما را به این وسیله می‌آزماید که آیا به عهد خویش وفا می‌کنید.

94- ﴿فَتَزِلَّ قَدَمُۢ﴾: پای‌تان از راه روشن اسلام می‌لغزد.

96- ﴿یَنفَد﴾: نیست و نابود می‌شود.

98- ﴿فَٱسۡتَعِذۡ بِٱللَّهِ﴾: به لطف خدا پناه ببر.

99- ﴿سُلۡطَٰنٌ﴾: تسلط و قدرت.

100- ﴿یَتَوَلَّوۡنَهُ﴾: او را دوست و فرمانروا انتخاب می‌کنند.

102- ﴿رُوحُ ٱلۡقُدُسِ﴾: روح پاکیزه، جبریل.

103- ﴿یُلۡحِدُونَ إِلَیۡهِ﴾: به آن نسبت می‌دهند که پیامبر را آموزش می‌دهد.

107- ﴿ٱسۡتَحَبُّوا﴾: برتر دانستند و برگزیدند.

108- ﴿طَبَع﴾: مهر نهاده است.

109- ﴿لَا جَرَمَ﴾: ثابت است یا ناچار یا در حقیقت.

110- ﴿لِلَّذِینَ هَاجَرُواْ﴾: یار و یاور مهاجرین است.

110- ﴿فُتِنُواْ﴾: بخاطر اسلام گرفتار رنج و عذاب شدند.

112- ﴿رَغَدٗا﴾: پاکیزه، فراوان یا گوارا و بی‌زحمت.

115- ﴿ٱلدَّمَ﴾: خون جاری.

115- ﴿لَحۡمَ ٱلۡخِنزِیرِ﴾: تمام اجزای بدن خوک.

115- ﴿أُهِلَّ لِغَیۡرِ ٱللَّهِ بِهِۦ﴾: هنگام سربریدن آن اسم غیر خدا ذکر شود.

115- ﴿ٱضۡطُرّ﴾: نیازمندی مجبورش ساخته تا چیزهای حرام را بخورد.

115- ﴿غَیۡرَ بَاغٖ﴾: برای کسب لذت محرمات را نخورد یا همیشه این حالت را اختیار نکند.

115- ﴿لَا عَادٖ﴾: از سدرمق تجاوز نکند.

120- ﴿کَانَ أُمَّةٗ﴾: ابراهیم ÷ معلم خوبی‌ها یا یگانه مؤمن بود.

120- ﴿قَانِتٗا لِّلَّهِ﴾: فرمانبردار اوتعالی.

120- ﴿حَنِیفٗا﴾: از باطل رو گردان و مایل به دین حق بود.

121- ﴿ٱجۡتَبَىٰهُ﴾: او را به نبوت برگزید.

123- ﴿مِلَّةَ إِبۡرَٰهِیمَ﴾: شریعت او که یکتا پرستی است.

124- ﴿جُعِلَ ٱلسَّبۡتُ﴾: تعظیم شنبه و فراغت برای عبادت در آن روز فرض شد.

127- ﴿ضَیۡق﴾: دلتنگ.