سورۀ اسراء

سورۀ اسراء

1- ﴿سُبۡحَٰنَ ٱلَّذِیٓ﴾: پاک و منزه است ذاتی‌که قدرت او مایه شگفتی‌هاست.

1- ﴿أَسۡرَىٰ بِعَبۡدِهِۦ﴾: براق را گماشت که او ج را شب هنگام ببرد.

1- ﴿لِنُرِیَهُ﴾: تا او را جانب آسمان بریم و به او نشان دهیم.

2- ﴿وَکِیلٗا﴾: امور خویش را به خدا سپارید.

3- ﴿ذُرِّیَّةَ...﴾: نسل خاص و یا ای فرزندان. . .

4- ﴿قَضَیۡنَآ إِلَىٰ بَنِیٓ إِسۡرَٰٓءِیلَ﴾: به بنی‌‌اسرائیل اخبارکردیم که شما دو بار فتنه و فساد برپا می‌کنید.

4- ﴿لَتَعۡلُنَّ﴾: در ظلم و سرکشی افراط خواهید کرد.

5- ﴿وَعۡدُ أُولَىٰهُمَا﴾: وعده عذابی‌که به فتنه و فساد اول معین شده بود.

5- ﴿أُوْلِی بَأۡسٖ﴾: نیرومند، مهاجم، تند و سریع در کارزار.

5- ﴿فَجَاسُواْ﴾: برای دست گیری شما با تمام نیرو به جستجو پردازند.

5- ﴿خِلَٰلَ ٱلدِّیَارِ﴾: در خانه‌ها.

6- ﴿ٱلۡکَرَّة﴾: دولت و غلبه.

6- ﴿أَکۡثَرَ نَفِیرًا﴾: افراد یا قبایل شما را بیشتر از جمعیت دشمن‌تان قرار دادیم.

7- ﴿لِیَسُ‍ُٔواْ وُجُوهَکُمۡ﴾: تا شما را سخت اندوهگین ‌سازند که اثر آن در سیمای شما آشکار گردد.

7- ﴿لِیُتَبِّرُواْ﴾: تا به شدت نابود و ویران کنند.

7- ﴿مَا عَلَوۡاْ﴾: به هر چه تسلط‌ یابند.

8- ﴿حَصِیرًا﴾: زندان یا بستر و فرش.

9- ﴿هِیَ أَقۡوَمُ﴾: اسلام و یکتا پرستی درست‌ترین راه‌هاست.

12- ﴿ٱلَّیۡلَ وَٱلنَّهَارَ﴾: شب و روز یا تابش ماه و خورشید را.

12﴿فَمَحَوۡنَآ ءَایَةَ ٱلَّیۡلِ﴾: ماه را بی‌نور و تاریک آفریدیم.

12- ﴿ءَایَةَ ٱلنَّهَارِ مُبۡصِرَةٗ﴾: آفتاب را درخشان و وسیله دیدن چشم‌ها.

13- ﴿أَلۡزَمۡنَٰهُ طَٰٓئِرَهُ﴾: کار نامۀ عمل انسان را به او متصل و جدا نشدنی ساخیتم.

14- ﴿حَسِیبٗا﴾: محاسب.

15- ﴿لَا تَزِرُ وَازِرَةٞ...﴾: هیچ شخص گناهکاری گناه دیگری را بر نمی‌دارد.

16- ﴿أَمَرۡنَا مُتۡرَفِیهَا﴾: صاحبان ناز و نعمت آن دیار را به طاعت خدا دستور می‌دهیم.

16- ﴿فَفَسَقُواْ﴾: پس تمرد و عصیان نمایند.

16- ﴿فَدَمَّرۡنَٰهَا﴾: پس بنیاد آن دیار را برکنیم و آثارش را محو کنیم.

17- ﴿ٱلۡقُرُونِ﴾: مللی را که حقایق را تکذیب می‌کردند.

18- ﴿یَصۡلَىٰهَا﴾: به جهنم داخل ‌شود و رنج آتش سوزان آن را بکشد.

18- ﴿مَّدۡحُورٗا﴾: دور از رحمت خدا.

20- ﴿کُلّٗا نُّمِدُّ﴾: عطای هر دو گروه را پی‌درپی زیاد می‌کنیم.

20- ﴿مَحۡظُورًا﴾: از کسی‌که خدا خواسته باشد ممنوع نیست.

22- ﴿مَّخۡذُولٗ﴾: دور از نصرت و یاری خدا.

23- ﴿قَضَىٰ رَبُّکَ﴾: پروردگارت فرمان داد و حکم کرد.

23- ﴿أُفّٖ﴾: سخن دلتنگ کننده، ناپسند و ملال آور.

23- ﴿لَا تَنۡهَرۡهُمَا﴾: با آنها درشت خونباش، از انجام کاری ‌که نزد تو خوشایند نیست آنها را منع نکن.

23- ﴿قَوۡلٗا کَرِیمٗا﴾: سخن خوب و زیبا.

25- ﴿لِلۡأَوَّٰبِینَ﴾: برای توبه کنندگان از آنچه افراط کرده‌اند.

29- ﴿یَدَکَ مَغۡلُولَةً﴾: کنایه از بخل است.

29- ﴿تَبۡسُطۡهَا کُلَّ ٱلۡبَسۡطِ﴾: کنایه از اسراف و خرج بیهوده است.

29- ﴿مَّحۡسُورًا﴾: پشیمان یا درمانده و نیازمند.

30- ﴿یَقۡدِر﴾: روزی هر کسی را که بخواهد به مقتضای حکمت کم می‌کند.

31- ﴿خَشۡیَةَ إِمۡلَٰقٖ﴾: از ترس فقر و نیازمندی.

31- ﴿خِطۡ‍ٔٗا کَبِیرٗا﴾: گناهی بزرگ.

33- ﴿سُلۡطَٰنٗا﴾: می‌تواند قاتل را قصاص کند یا دیت بگیرد.

34- ﴿یَبۡلُغَ أَشُدَّهُۥ﴾: به کمال برسد، مال خود را حفظ و به گونه درست استفاده کند.

35- ﴿بِٱلۡقِسۡطَاسِ ٱلۡمُسۡتَقِیمِ﴾: به ترازوی راست و درست.

35- ﴿أَحۡسَنُ تَأۡوِیلٗا﴾: سرانجامش نیکوتر است.

36- ﴿لَا تَقۡفُ﴾: پیروی نکن.

37- ﴿مَرَحًا﴾: تکبر، خود پسندی.

39- ﴿مَّدۡحُورًا﴾: دور از رحمت خدا.

40- ﴿أَفَأَصۡفَىٰکُمۡ رَبُّکُم﴾: آیا پروردگارتان به شما برتری داده که شما را برگزیده است.

41- ﴿صَرَّفۡنَا﴾: سخن را به شیوه‌های مختلف بیان کردیم.

41_ ﴿نُفُورٗا﴾: دوری و اعراض از حق.

42_ ﴿لَّٱبۡتَغَوۡا﴾: بدون شک جستجو می‌کردند.

42- ﴿سَبِیلٗا﴾: راه منازعت و غلبه را.

45- ﴿حِجَابٗا مَّسۡتُورٗا﴾: پرده یا نهان از حس بینایی.

46- ﴿أَکِنَّةً﴾: پوشش‌های مانع شونده.

46- ﴿وَقۡرٗا﴾: کری و سنگینی شدید در شنوایی.

47- ﴿هُمۡ نَجۡوَىٰٓ﴾: در مورد تو با هم نجوا کنند.

47- ﴿مَّسۡحُورًا﴾: جادو شده یا خود ساحر است.

49- ﴿رُفَٰتًا﴾: اجزای ریزریز شده یا خاک و یا گرد و غبار.

51-﴿یَکۡبُرُ﴾: احتمال پذیرش حیات برای آن سخت و دشوار است.

51- ﴿فَطَرَکُمۡ﴾: شما را آفرید. ﴿فَسَیُنۡغِضُونَ﴾: به استهزا می‌جنبانند.

52- ﴿بِحَمۡدِهِۦ﴾: فرمانبردار و ستایش‌کنان.

53- ﴿یَنزَغُ بَیۡنَهُمۡ﴾: در میان آنها بدی و فساد را شعله‌ور می‌سازد.

54- ﴿وَکِیلٗا﴾: که امورشان بر تو سپرده شده باشد.

55- ﴿زَبُورٗا﴾: کتابی است که در او ستایش الهی و پند و اندرز ثبت است.

56- ﴿لَا تَحۡوِیلًا﴾: نمی‌توانند ضرر و زیانی را که دامنگیر شماست به دیگری‌که به عبادت ایشان نپرداخته انتقال دهند.

57- ﴿ٱلۡوَسِیلَة﴾: قربت را به طاعت و عبادت.

59- ﴿مُبۡصِرَةٗ﴾: معجزه آشکار.

59- ﴿فَظَلَمُواْ بِهَا﴾: ستمگرانه به آن کفر ورزیدند و نابود شدند.

60- ﴿أَحَاطَ بِٱلنَّاسِ﴾: خدا به علم و قدرت به مردم احاطه کامل دارد و همه در تصرف او هستند.

60- ﴿وَٱلشَّجَرَةَ ٱلۡمَلۡعُونَةَ﴾: درخت زقوم را، آزمایشی برای مردم قرار دادیم.

60_ ﴿طُغۡیَٰنٗا﴾: تجاوز از حد در کفر و سرکشی.

62- ﴿أَرَءَیۡتَک﴾: به من خبر بده.

62- ﴿لَأَحۡتَنِکَنّ﴾: بدون شک بر فرزندانش غلبه می‌کنم یا با فریب ریشه‌شان را می‌کنم.

64- ﴿ٱسۡتَفۡزِزۡ﴾: استهانت کن، نادان بساز و از راه بیرون ببر.

64- ﴿بِخَیۡلِکَ وَرَجِلِکَ﴾: با کسانت‌که سواره و پیاده در راه معصیت قدم گذاشته‌اند.

65- ﴿عَلَیۡهِمۡ سُلۡطَٰن﴾: توانایی بر فریب آنها.

66- ﴿یُزۡجِی﴾: روان می‌کند و به نرمی به حرکت می‌‌آورد.

68- ﴿أَن یَخۡسِفَ بِکُمۡ﴾: که شما را در زمین فرو برد.

68- ﴿حَاصِبٗا﴾: باد تندی‌‌که بر شما سنگریزه پرتاب کند.

69- ﴿قَاصِفٗا﴾: باد تند، ویرانگر و کشنده.

69- ﴿تَبِیعٗا﴾: یارور یا کسی‌که انتقام شما را از ما بگیرد.

71- ﴿بِإِمَٰمِهِم﴾: با رهبرشان یا با کتاب‌شان.

71- ﴿فَتِیلٗا﴾: به اندازه رشته نازک بین هسته خرما.

73- ﴿لَیَفۡتِنُونَکَ﴾: تو را به فریب منحرف سازند.

73- ﴿لِتَفۡتَرِیَ عَلَیۡنَا﴾: تا سخنانی را از خود بسازی و به ما نسبت دهی.

74- ﴿تَرۡکَنُ إِلَیۡهِمۡ﴾: به آنها مایل شوی.

75- ﴿ضِعۡفَ ٱلۡحَیَوٰةِ﴾: چند برابر عذاب دنیا.

76- ﴿لَیَسۡتَفِزُّونَکَ﴾: تا از جایت دورت کنند و خوار و بی‌مقدارت نمایند.

77- ﴿تَحۡوِیلًا﴾: تغییر و تبدیل.

78- ﴿لِدُلُوکِ ٱلشَّمۡسِ﴾: بعد زوال یا هنگام زوال آفتاب از میانه آسمان.

78- ﴿غَسَقِ ٱلَّیۡلِ﴾: تاریکی شب یا شدت تاریکی.

78- ﴿قُرۡءَانَ ٱلۡفَجۡرِ﴾: نماز بامداد را برپادار.

79- ﴿فَتَهَجَّدۡ﴾: نماز تهجد، نمازی‌که بعد از بیدار شدن هنگام شب خوانده می‌شود.

79- ﴿نَافِلَةٗ لَّکَ﴾: فریضه افزون که خاصّه خودت است.

79_﴿مَقَامٗا مَّحۡمُودٗا﴾: مقام بزرگ شفاعت.

80- ﴿مُدۡخَلَ صِدۡقٖ﴾: داخل کردنی‌که همه امورم پسندیده و نیکو باشد.

80- ﴿سُلۡطَٰنٗا نَّصِیرٗا﴾: نیروکه بوسیله آن اسلام را یاری نماییم.

81- ﴿زَهَقَ ٱلۡبَٰطِل﴾: شرک تباه و نابود شد.

82_﴿خَسَارٗا﴾: نابودی به سبب کفرشان به قرآن.

83- ﴿نَ‍َٔا بِجَانِبِهِ﴾: با تکبر و سرکشی دور می‌شود.

83- ﴿کَانَ یَ‍ُٔوسٗا﴾: از رحمت ما نومید می‌گردد.

84- ﴿شَاکِلَتِهِ﴾: شیوه‌‌ای‌‌که برازنده اوست.

86- ﴿وَکِیلًا﴾: کسی را که بتواند قرآن را به تو برگرداند.

88- ﴿ظَهِیرٗا﴾: یاور.

89- ﴿صَرَّفۡنَا﴾: به شیوه‌های گوناگون بیان کردیم.

89- ﴿کُلِّ مَثَلٖ﴾: معانی شگفت انگیز، زیبا و بدیع.

89- ﴿فَأَبَىٰٓ﴾ : پس نپذیرفت.

89- ﴿کُفُورٗا﴾: حق ستیز.

90- ﴿یَنۢبُوعًا﴾: چشمه‌ای همیشه پرآب.

92- ﴿کِسَفًا﴾: تکه و پاره.

92- ﴿قَبِیلًا﴾: آشکار یا گروه گروه.

93- ﴿زُخۡرُفٍ﴾: طلا.

97- ﴿خَبَتۡ﴾: شعله آن خاموش شود.

97- ﴿سَعِیرٗا﴾: شعله و زبانه آتش را.

98- ﴿رُفَٰتًا﴾: ذرات پراکنده یا خاک.

100- ﴿کُفُورٗا﴾: بسیار بخیل.

101- ﴿مَسۡحُورٗا﴾: جادو شده‌ای یا خود ساحری.

102- ﴿بَصَآئِرَ﴾: این معجزه‌ها آشکارند، هر بیننده به صدق گفتار من پی می‌برد.

102- ﴿مَثۡبُورٗا﴾: هلاک شده یا دور از خیر.

103- ﴿یَسۡتَفِزَّهُم﴾: آنها را بیرون و خوار و بی‌مقدارشان کند.

104- ﴿لَفِیفٗا﴾: همه را با هم.

106- ﴿فَرَقۡنَٰه﴾: قرآن را بیان کردیم یا آیه آیه و سوره سوره نازل نمودیم.

106- ﴿عَلَىٰ مُکۡثٖ﴾: به آهستگی.

110- ﴿لَا تُخَافِتۡ بِهَا﴾: در نماز قرآن را آهسته نخوان تا کسانی‌که با تو در نماز هستند صدایت را بشنوند.