سورۀ احزاب

سورۀ احزاب

1- ﴿ٱتَّقِ ٱللَّهَ﴾: همواره از خدا بترس یا پرهیزگاری را افزون نما.

3- ﴿وَکِیلٗا﴾: مراقب.

4- ﴿تُظَٰهِرُونَ مِنۡهُنَّ﴾: آنها را مثل مادر بر خود حرام می‌کنید.

4- ﴿أَدۡعِیَآءَکُمۡ﴾: فرزند خوانده‌های شما را.

5- ﴿أَقۡسَطُ﴾: عادلانه‌تر.

5- ﴿مَوَٰلِیکُمۡ﴾: دوستان دینی شما هستند.

6- ﴿أَوۡلَىٰ بِٱلۡمُؤۡمِنِینَ﴾: مهربان‌تر و سودمندتر است به مؤمنان.

6- ﴿أَزۡوَٰجُهُۥٓ أُمَّهَٰتُهُمۡ﴾: همسرانش مثل مادرند به مسلمانان در حرمت نکاح و قدر و منزلت.

6- ﴿أُوْلُواْ ٱلۡأَرۡحَامِ﴾: خویشاوندان.

7- ﴿مِیثَٰقَهُم﴾: پیمان آنها را، هر چه برعهده دارند بجا کنند.

7- ﴿مِّیثَٰقًا غَلِیظٗا﴾: پیمان استوار به وفا.

9- ﴿جَآءَتۡکُمۡ جُنُودٞ﴾: لشکرهای بزرگ به سوی شما آمدند، روز خندق سال پنجم هجرت.

10- ﴿زَاغَتِ ٱلۡأَبۡصَٰرُ﴾: چشمها از دهشت و حیرت کج و دیگرگون شدند.

10- ﴿بَلَغَتِ ٱلۡقُلُوبُ ٱلۡحَنَاجِرَ﴾: دلها به گلو رسید، تمثیل است برای شدّت ترس.

11- ﴿ٱبۡتُلِیَ ٱلۡمُؤۡمِنُون﴾: مؤمنان در سختی‌ها آزمایش شدند.

11- ﴿زُلۡزِلُواْ﴾: از شدّت ترس بسیار مضطرب شدند.

12- ﴿غُرُورٗا﴾: وعده بیهوده یا فریب.

13- ﴿یَثۡرِبَ﴾: نام سابق مدینه است.

13- ﴿لَا مُقَامَ لَکُمۡ﴾: اینجا محل اقامت شما نیست.

13- ﴿إِنَّ بُیُوتَنَا عَوۡرَةٞ﴾: خانه‌های ما دور و بیم تجاوز دشمن در آنجا است.

13- ﴿فِرَارٗا﴾: فرار از جنگ در صف مسلمانها.

14- ﴿مِّنۡ أَقۡطَارِهَا﴾: از اطراف و نواحی مدینه.

14- ﴿سُئِلُواْ ٱلۡفِتۡنَة﴾: از آنها خواسته شود که با مسلمانها بجنگند.

14- ﴿مَا تَلَبَّثُواْ بِهَآ﴾: جنگ را به تأخیر نمی‌اندازند.

17- ﴿یَعۡصِمُکُم مِّنَ ٱللَّهِ﴾: حکم و مشیت او را از شما دور می‌کند.

18- ﴿ٱلۡمُعَوِّقِینَ﴾: گروهی از شما که مردم را از همکاری با رسول خدا منع می‌کردند.

18- ﴿هَلُمَّ إِلَیۡنَا﴾: پیش ما بیایید یا خود را به ما نزدیک بسازید.

18- ﴿ٱلۡبَأۡسَ﴾: جنگ.

19- ﴿أَشِحَّةً عَلَیۡکُمۡ﴾: به چیزهای‌که در نفع شماست بخالت می‌کنند.

19- ﴿یُغۡشَىٰ عَلَیۡهِ مِنَ ٱلۡمَوۡتِ﴾: از سختی‌ مرگ بیهوش می‌شود.

19- ﴿سَلَقُوکُم﴾: به شما طعنه می‌زنند و آزار می‌رسانند.

19- ﴿بِأَلۡسِنَةٍ حِدَاد﴾: با زبان درازی.

19- ﴿أَشِحَّةً عَلَى ٱلۡخَیۡرِ﴾: حریص بر مال و غنیمت.

19- ﴿فَأَحۡبَطَ ٱللَّهُ﴾: خدا باطل کرد.

20- ﴿بَادُونَ فِی ٱلۡأَعۡرَابِ﴾: با اعراب در بادیه بودند.

21- ﴿أُسۡوَةٌ حَسَنَةٞ﴾: سرمشق نیکو در همه امور.

23- ﴿قَضَىٰ نَحۡبَهُ﴾: به پیمان خود وفا کردند یا جام شهادت نوشیدند.

26- ﴿ٱلَّذِینَ ظَٰهَرُوهُم﴾: یهود بنی‌قریظه که به احزاب کمک کردند.

26- ﴿صَیَاصِیهِم﴾: از قلعه‌های مستحکم خود.

26- ﴿ٱلرُّعۡبَ﴾: ترس شدید.

28- ﴿أُمَتِّعۡکُنَّ﴾: به شما متعه طلاق بدهم.

28- ﴿أُسَرِّحۡکُنَّ﴾: طلاقتان نمایم.

28- ﴿سَرَاحٗا جَمِیلٗا﴾: طلاق حسن که ضرر و زیان در آن نیست.

30- ﴿بِفَٰحِشَةٖ مُّبَیِّنَةٖ﴾: گناه کبیره.

31- ﴿مَن یَقۡنُتۡ مِنکُنَّ﴾: هرکه از شما فرمانبرداری کند.

32- ﴿فَلَا تَخۡضَعۡنَ بِٱلۡقَوۡلِ﴾: با مردان به لهجۀ نرم و با آب و تاب سخن نگویید.

33- ﴿قَرۡنَ فِی بُیُوتِکُنَّ﴾: شما و دیگر زنان در خانه‌های خود بمانید.

33- ﴿لَا تَبَرَّجۡنَ﴾: زینتی را که ستر آن واجب است آشکار نسازید.

33- ﴿ٱلۡجَٰهِلِیَّةِ ٱلۡأُولَىٰ﴾: جاهلیت پیش از اسلام.

33- ﴿ٱلرِّجۡسَ﴾: گناه یا نقص را.

34- ﴿وَٱلۡحِکۡمَةِ﴾: سیرت پیامبر یا احکام قرآن.

35- ﴿ٱلۡقَٰنِتِینَ﴾: مردانی‌که مطیع فرمان خدا هستند.

36- ﴿ٱلۡخِیَرَةُ﴾: اختیار.

37- ﴿وَطَرٗا﴾: حاجت خود را، کنایه از طلاق است.

37- ﴿حَرَجٞ﴾: هیچ گناهی.

37- ﴿أَدۡعِیَآئِهِمۡ﴾: فرزند خوانده‌هایشان، قبل از نسخ فرزند خواندگی.

38- ﴿فَرَضَ ٱللَّهُ لَهُ﴾: خدا بر او قسمت کرده یا مقدر گردانیده یا بر او حلال کرده.

38- ﴿خَلَوۡاْ مِن قَبۡلُ﴾: پیامبرانی‌که پیش از تو گذشتند.

39- ﴿حَسِیبٗا﴾: محاسب اعمال.

42- ﴿بُکۡرَةٗ وَأَصِیلًا﴾: اول و آخر روز.

49- ﴿سَرَاحٗا جَمِیلٗا﴾: رها کردن نیکو و عاری از آزار و منع واجب.

50- ﴿ءَاتَیۡتَ أُجُورَهُنَّ﴾: مهرهای ایشان را داده‌ای.

50- ﴿أَفَآءَ ٱللَّهُ عَلَیۡکَ﴾: خدا از راه غنیمت به تو داده است.

51- ﴿تُرۡجِی﴾: به تأخیر اندازی و همبستر نشوی.

51- ﴿تُ‍ٔۡوِیٓ إِلَیۡکَ﴾: همدم خود کنی و با او همبستر شوی.

51- ﴿ٱبۡتَغَیۡتَ﴾: خواستی.

51- ﴿عَزَلۡتَ﴾: کنار زده‌ای.

51- ﴿ذَٰلِکَ أَدۡنَىٰٓ أَن تَقَرَّ أَعۡیُنُهُنَّ﴾: این‌که خودت را در مورد معاشرت با آنها مخیر ساختیم مایه مسرت و رضایت آنهاست چون می‌دانند این کار به دستور خداست.

52- ﴿رَّقِیبٗا﴾: مراقب.

53- ﴿غَیۡرَ نَٰظِرِینَ إِنَىٰهُ﴾: منتظر پختن غذا نباشید.

53- ﴿فَٱنتَشِرُواْ﴾: پراکنده شوید و در نزد او درنگ نکنید.

53- ﴿سَأَلۡتُمُوهُنَّ مَتَٰعٗا﴾: حاجت قابل استفاده را از آنها خواستید.

56- ﴿یُصَلُّونَ عَلَى ٱلنَّبِیِّ﴾: بر پیامبر درود می‌فرستند.

58- ﴿بُهۡتَٰنٗا﴾: کاربد یا دروغ بسیار زشت.

59- ﴿یُدۡنِینَ عَلَیۡهِنَّ﴾: برخود بیندازند.

59- ﴿جَلَٰبِیبِهِنَّ﴾: چادرهای خود را.

60- ﴿وَٱلۡمُرۡجِفُونَ﴾: آنهای‌که خبرهای دروغ را پخش می‌کنند.

60- ﴿لَنُغۡرِیَنَّکَ بِهِمۡ﴾: تو را بر آنها مسلط می‌کنیم.

61- ﴿ثُقِفُوٓا﴾: یافت شوند و به دست آیند.

68- ﴿ضِعۡفَیۡنِ﴾: دو چند.

69- ﴿وَجِیهٗا﴾: با جاه و مقام و مستجاب الدعوه.

70- ﴿قَوۡلٗا سَدِیدٗا﴾: سخن درست یا راست یا پیام‌آور حق.

72- ﴿عَرَضۡنَا ٱلۡأَمَانَةَ﴾: تکالیف، اوامر و نواهی را عرضه کردیم.

72- ﴿فَأَبَیۡنَ﴾: نپذیرفتند.

72- ﴿أَشۡفَقۡنَ مِنۡهَا﴾: از خیانت در آن ترسیدند.