سورۀ زمر

سورۀ زمر

2- ﴿مُخۡلِصٗا لَّهُ ٱلدِّینَ﴾: طاعت و عبادت را خالص برای او.

3- ﴿زُلۡفَىٰٓ﴾ : نزدیک گردانیدن.

4- ﴿سُبۡحَٰنَهُ﴾: خدا از اختیار فرزند پاک و منزه است.

5- ﴿یُکَوِّرُ ٱلَّیۡلَ عَلَى ٱلنَّهَارِ﴾: شب را بر روز می‌پیچد مانند لباس بر انسان پس روز نهان و تاریکی ظاهر می‌گردد.

6- ﴿أَنزَلَ لَکُم﴾: برای شما آفرید.

6- ﴿مِّنَ ٱلۡأَنۡعَٰمِ﴾: شتر، گاو، گوسفند و بز.

6- ﴿ظُلُمَٰتٖ ثَلَٰثٖ﴾: سه تاریکی، تاریکی بطن، رحم و مشیمه.

6- ﴿فَأَنَّىٰ تُصۡرَفُونَ﴾: پس چگونه از عبادت او روگردان می‌شوید؟

7- ﴿لَا تَزِرُ وَازِرَةٞ...﴾: هیچ گناه‌کاری بر دوش نمی‌کشد...

8- ﴿مُنِیبًا إِلَیۡهِ﴾: به فریاد و زاری به خدا رجوع می‌کند.

8- ﴿خَوَّلَهُۥ نِعۡمَةٗ﴾: از فضل و احسان به او نعمت بزرگ بدهد.

8- ﴿أَندَادٗا﴾: همتایانی و آنها را عبادت می‌کند.

9- ﴿هُوَ قَٰنِتٌ﴾: وی عابد و مطیع فرمان خداست.

9- ﴿ءَانَآءَ ٱلَّیۡلِ﴾: ساعت‌های از شب.

10- ﴿بِغَیۡرِ حِسَابٖ﴾: بی‌نهایت یا فراوان.

16- ﴿ظُلَلٞ مِّنَ ٱلنَّارِ﴾: طبقه‌های متراکم دوزخ.

17- ﴿ٱجۡتَنَبُواْ ٱلطَّٰغُوتَ﴾: از بتها و معبودهای باطل اجتناب کردند.

17- ﴿أَنَابُوٓاْ إِلَى ٱللَّهِ﴾: به عبادت خدا رجو ع کردند.

19- ﴿حَقَّ عَلَیۡهِ﴾: بر او واجب و ثابت شد.

20- ﴿لَهُمۡ غُرَفٞ﴾: در جنت برای آنها قصرهای عالی است.

21- ﴿فَسَلَکَهُۥ یَنَٰبِیعَ﴾: پس آن را در چشمه‌ها و مجراها وارد نمود.

21- ﴿یَهِیج﴾: خشک می‌شود.

21- ﴿یَجۡعَلُهُۥ حُطَٰمًا﴾: آن را شکسته و ریزه ریزه می‌کند.

22- ﴿فَوَیۡلٞ﴾: هلاکت یا حسرت یا عذاب شدید.

23- ﴿أَحۡسَنَ ٱلۡحَدِیثِ﴾: رساترین و راست‌ترین سخن را، قرآن.

23- ﴿کِتَٰبٗا مُّتَشَٰبِهٗا﴾: کتابی‌که بعضی از آن مشابه برخی دیگر است در اعجاز، هدایت و خصوصیات دیگر.

23- ﴿مَّثَانِیَ﴾: در آن احکام، موعظه‌ها، قصه‌ها و غیره به تکرار بیان شده است.

23- ﴿تَقۡشَعِرُّ مِنۡهُ﴾: از وعیدهای قرآن می‌لرزد و مضطرب می‌شود.

23- ﴿تَلِینُ جُلُودُهُمۡ﴾: پوست‌های آنها آرامش می‌یابد.

26- ﴿ٱلۡخِزۡیَ﴾: ذلت و خواری را.

28- ﴿عِوَجٖ﴾: اختلافی و اختلالی.

29- ﴿شُرَکَآءُ مُتَشَٰکِسُونَ﴾: شریکان بدخو‌که همواره با هم در نزاع هستند.

29- ﴿سَلَمٗا لِّرَجُلٍ﴾: تنها از یک نفر باشد.

32- ﴿مَثۡوٗى لِّلۡکَٰفِرِینَ﴾: جایگاهی برای کافران.

38- ﴿أَفَرَءَیۡتُم﴾: به من خبر دهید.

38- ﴿حَسۡبِیَ ٱللَّهُ﴾: در همه امور خدا مرا بس است.

39- ﴿مَکَانَتِکُمۡ﴾: توانایی خود.

40- ﴿یُخۡزِیهِ﴾: ذلیلش گرداند.

40- ﴿یَحِلُّ عَلَیۡهِ﴾: بر او واجب شود.

42- ﴿یَتَوَفَّى ٱلۡأَنفُسَ﴾: جان را قبض می‌کند.

44- ﴿لِّلَّهِ ٱلشَّفَٰعَةُ جَمِیعٗا﴾: هیچ کس در حضور خدا شفاعت نمی‌کند مگر به اجازه او.

45- ﴿ٱشۡمَأَزَّتۡ﴾: از یکتا پرستی متنفر و دلیگر شود.

46- ﴿فَاطِر...﴾: ای آفریدگار...

47- ﴿یَحۡتَسِبُونَ﴾: گمان می‌کردند و انتظارش را داشتند.

48- ﴿حَاقَ بِهِم﴾: آنها را احاطه کند یا بر آنها فرود آید.

49- ﴿خَوَّلۡنَٰهُ نِعۡمَةٗ﴾: از فضل و احسان به او نعمتی بدهیم.

49- ﴿هِیَ فِتۡنَةٞ﴾: آن نعمت آزمایشی است.

51- ﴿بِمُعۡجِزِین﴾: از عذاب الهی نمی‌توانند فرار نمایند.

52- ﴿یَقۡدِرُ﴾: روزی هرکه را بخواهد به روی حکمتی کم می‌کند.

53- ﴿أَسۡرَفُواْ﴾: در ارتکاب معاصی از حد تجاوز کردند.

53- ﴿لَا تَقۡنَطُواْ﴾: نومید نشوید.

53- ﴿ٱلذُّنُوبَ جَمِیعًا﴾: همه گناهان را به جز از شرک.

54- ﴿أَنِیبُوٓاْ إِلَىٰ رَبِّکُمۡ﴾: با توبه و طاعت به خدای خود رجوع کنید.

54- ﴿أَسۡلِمُواْ لَهُ﴾: او تعالی را به اخلاص عبادت کنید.

55- ﴿بَغۡتَةٗ﴾: ناگهان.

56- ﴿یَٰحَسۡرَتَىٰ﴾: وای اندوه بی‌کران، وای ندامت و پشیمانی.

56- ﴿فَرَّطتُ﴾: کوتاهی کردم.

56- ﴿فِی جَنۢبِ ٱللَّهِ﴾: در طاعت، اجرای دستور و حق او تعالی.

56- ﴿ٱلسَّٰخِرِینَ﴾: اسلام، آقران و مسلمانان را به استهزا می‌گرفتند.

58- ﴿کَرَّةٗ﴾: بازگشت به دنیا.

60- ﴿مَثۡوٗى لِّلۡمُتَکَبِّرِینَ﴾: جای متکبران.

61- ﴿بِمَفَازَتِهِمۡ﴾: به سبب دست یافتن ایشان به مطلوب.

63- ﴿لَّهُۥ مَقَالِیدُ...﴾: کلیدها یا خزانه‌های... از آن اوست.

65- ﴿لَیَحۡبَطَنَّ عَمَلُکَ﴾: عملت باطل می‌گردد.

67- ﴿مَا قَدَرُواْ ٱللَّهَ...﴾: خدا را نشناختند یا به عظمت او پی‌نبردند...

67- ﴿قَبۡضَتُه﴾: در توان و تصرف اوست.

67- ﴿مَطۡوِیَّٰتُۢ بِیَمِینِهِ﴾: به قدرت خدا در هم پیچیده می‌شوند، مانند پیچاندن نوسینده نامه را.

68- ﴿ٱلصُّورِ﴾: شاخی‌که اسرافیل در آن می‌دمد، در نفخۀ اول.

68- ﴿فَصَعِقَ﴾: بمیرد.

69- ﴿وُضِعَ ٱلۡکِتَٰبُ﴾: نامه اعمال انسان داده شود.

71- ﴿زُمَرًا﴾: گروه‌های پراکنده و پی‌درپی.

71- ﴿حَقَّتۡ﴾: واجب و ثابت شد.

73- ﴿طِبۡتُمۡ﴾: از لوث گناه پاک شدید.

74- ﴿صَدَقَنَا وَعۡدَهُ﴾: نعمتهای‌که به ما وعده داده بود وفا کرد.

74- ﴿نَتَبَوَّأُ﴾: جای می‌گیریم.

75- ﴿حَآفِّینَ﴾: احاطه کرده‌اند.