ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
1- ﴿تَبَٰرَکَ ٱلَّذِی﴾: بلند و با عظمت یا خیرش فراوان است ذاتیکه.
1- ﴿بِیَدِهِ ٱلۡمُلۡکُ﴾: امر و نهی و فرمانروایی از آن اوست.
2- ﴿خَلَقَ ٱلۡمَوۡتَ﴾: مرگ را آفریده یا از ازل مقدر کرده است.
2- ﴿لِیَبۡلُوَکُمۡ﴾: تا شما را بیازماید.
2- ﴿أَحۡسَنُ عَمَلٗا﴾: نیکو کارتر و مخلصتر یا فرمانبرتر است.
3- ﴿طِبَاقٗا﴾: هر آسمان بر فراز دیگری است.
3- ﴿تَفَٰوُتٖ﴾: اختلاف و عدم تناسب.
3- ﴿فُطُورٖ﴾: شکافها یا خلل و نابسامانی.
4- ﴿کَرَّتَیۡنِ﴾: دوباره.
4- ﴿خَاسِئٗا﴾: خوار و ذلیل از نیافتن خلل و نابسامانی.
4- ﴿هُوَ حَسِیرٞ﴾: او از کثرت مراجعت خسته و مانده است.
5- ﴿بِمَصَٰبِیحَ﴾: به ستارههای درخشان.
5- ﴿رُجُومٗا لِّلشَّیَٰطِینِ﴾: وسیله طرد شیاطین با پرتاب شهاب از ستارگان بر آنها.
7- ﴿شَهِیقٗا﴾: آواز زشت مانند آواز خر.
7- ﴿تَفُورُ﴾: آنها را میجوشاند.
8- ﴿تَکَادُ تَمَیَّزُ﴾: نزدیک است بترکد و از هم بپاشد.
8- ﴿فَوۡجٞ﴾: جماعتی از کفار.
11- ﴿فَسُحۡقٗا﴾: از رحمت و بخشش دور باد.
15- ﴿ٱلۡأَرۡضَ ذَلُولٗا﴾: زمین را رام، نرم و هموار کرد که در آن قرار گیرید.
15- ﴿مَنَاکِبِهَا﴾: نواحی آن یا راهها و گزرگاههای آن.
15- ﴿إِلَیۡهِ ٱلنُّشُور﴾: از قبرها برانگیخته میشوید و پیش او میروید.
16- ﴿مَّن فِی ٱلسَّمَآءِ﴾: کسیکه فرمانروای آسمانهاست.
16- ﴿یَخۡسِفَ بِکُمُ﴾: شما را فرو برد.
16- ﴿هِیَ تَمُورُ﴾: زمین لرزه کند.
17- ﴿حَاصِبٗا﴾: بادی از سوی آسمان که در آن سنگریزه است.
17- ﴿کَیۡفَ نَذِیرِ﴾: تهدید، هشدار و توانایی من در فرستادن عذاب چگونه است.
18- ﴿کَانَ نَکِیرِ﴾: هلاک ساختن من چگونه بود.
19- ﴿صَٰٓفَّٰتٖ وَیَقۡبِضۡنَ﴾: هنگام پرواز بالهای خود را میگشایند و جمع میکنند.
20- ﴿أَمَّنۡ هَٰذَا﴾: آیا این کیست؟
20- ﴿جُندٞ لَّکُمۡ﴾: یار و یاور و پناگاه شماست.
20- ﴿غُرُورٍ﴾: گرفتار فریب شیطان و لشکر او هستند.
21- ﴿لَّجُّواْ فِی عُتُوّٖ﴾: در سرکشی و ستیز ادامه دادند.
21- ﴿نُفُورٍ﴾: فرار و دوری از حق.
22- ﴿مُکِبًّا عَلَىٰ وَجۡهِهِ﴾: به روی افتاده که از لغزش در امان نیست.
22- ﴿یَمۡشِی سَوِیًّا﴾: ایستاده راه میرود و نمیافتد، مَثَل است برای مشرکین و یکتا پرستان.
24- ﴿ذَرَأَکُمۡ﴾: شما را آفرید و پخش کرد.
27- ﴿رَأَوۡهُ زُلۡفَةٗ﴾: عذاب را نزدیک خود ببینند.
27- ﴿سِیَٓٔتۡ﴾: از ذلت و اندوه سیاه میشود.
27- ﴿بِهِۦ تَدَّعُونَ﴾: به تمسخر تقاضا داشتید، هر چه زودتر بیاید.
28- ﴿أَرَءَیۡتُمۡ﴾: به من خبر دهید.
28- ﴿یُجِیرُ ٱلۡکَٰفِرِینَ﴾: کافرها را نجات یا پناه میدهد.
30- ﴿غَوۡرٗا﴾: در زمین فرورود و دست رسی به آن ممکن نباشد.
30- ﴿بِمَآءٖ مَّعِینِۢ﴾: آب روان که به سهولت بدست بیاید.