سورۀ مُرْسَلاَت

سورۀ مُرْسَلاَت

1- ﴿وَٱلۡمُرۡسَلَٰتِ عُرۡفٗا١﴾: قسم به بادهای عذاب که مانند یال اسب به ردیف قرار دارند.

2- ﴿فَٱلۡعَٰصِفَٰتِ عَصۡفٗا٢﴾: قسم به باد‌های تند و نابودکننده.

3- ﴿وَٱلنَّٰشِرَٰتِ نَشۡرٗا٣﴾: و قسم به فرشتگانی‌که بالهای خود را در فضا هنگام آوردن وحی می‌گسترانند.

4- ﴿فَٱلۡفَٰرِقَٰتِ فَرۡقٗا٤﴾: و قسم به فرشتگان حامل وحی‌که حق و باطل را از هم جدا می‌کند.

5- ﴿فَٱلۡمُلۡقِیَٰتِ ذِکۡرًا٥﴾: و قسم به فرشتگانی‌که به انبیاء وحی می‌رسانند.

6- ﴿عُذۡرًا﴾: برای دفع عذر و بهانه بنده‌ها.

6- ﴿نُذۡرًا﴾: برای انذار و ترسانیدن از عذاب.

7- ﴿إِنَّمَا تُوعَدُونَ﴾: آنچه به شما درباره رستاخیز وعده داده‌اند، جواب قسم.

8- ﴿ٱلنُّجُومُ طُمِسَتۡ﴾: ستارگان تاریک شوند.

9- ﴿ٱلسَّمَآءُ فُرِجَتۡ﴾: آسمان بشکافت.

10- ﴿ٱلۡجِبَالُ نُسِفَتۡ﴾: کوه‌ها به سرعت کنده شوند.

11- ﴿ٱلرُّسُلُ أُقِّتَتۡ﴾: پیامبران به وعده‌گاه رسانده شوند، روز قیامت.

12- ﴿لِأَیِّ یَوۡمٍ أُجِّلَتۡ١٢﴾‏‏ْ: گفته می‌شود برای چه روزی به تأخیر افتاده است.

13- ﴿لِیَوۡمِ ٱلۡفَصۡلِ١٣﴾: برای روز جدایی بین خلایق یا حق و باطل.

15- ﴿وَیۡلٞ یَوۡمَئِذٖ﴾: نابودی در آن روز هراس انگیز.

20- ﴿مَّآءٖ مَّهِینٖ﴾: منیی ضعیف و حقیر.

21- ﴿قَرَارٖ مَّکِینٍ﴾: رَحم.

23- ﴿فَقَدَرۡنَا﴾: پس آن را به اندازه مناسب قرار دادیم.

25- ﴿ٱلۡأَرۡضَ کِفَاتًا﴾: زمین را برای اجتماع انسان.

25- ﴿أَحۡیَآءٗ وَأَمۡوَٰتٗا٢٦﴾: زنده‌ها بر روی زمین جمع و مرده‌ها در دل خاک نهان می‌شوند.

27- ﴿رَوَٰسِیَ شَٰمِخَٰتٖ﴾: کوه‌های بلند و استوار.

27- ﴿مَّآءٗ فُرَاتٗا﴾: آب شیرین گوارا.

30- ﴿ظِلّٖ﴾: دود جهنم.

30- ﴿ثَلَٰثِ شُعَبٖ﴾: سه شاخه مانند گیسوان.

31- ﴿لَّا ظَلِیلٖ﴾: سایه‌‌ای که گرمی را دور کند.

31- ﴿لَا یُغۡنِی مِنَ ٱللَّهَبِ﴾: اندکی از گرمای آتش را دفع نمی‌کند.

32- ﴿تَرۡمِی بِشَرَرٖ﴾: شراره پرتاب می‌کند.

32- ﴿کَٱلۡقَصۡرِ﴾: هر شراره مانند کاخ بلند و بزرگ.

33- ﴿کَأَنَّهُۥ جِمَٰلَتٞ صُفۡرٞ٣٣﴾: انگار آن شراره‌ها شتران سیاه‌تاب هستند. عرب شتر سیاه تاب را از سبب کثرت، سرعت حرکت و رنگ آن زرد می‌نامند.

39- ﴿لَکُمۡ کَیۡدٞ﴾: حیله‌ای دارید برای حفظ خود از عذاب.