سورۀ عَبَسَ

سورۀ عَبَسَ

1- ﴿عَبَسَ﴾: پیامبر ابرو درهم کشید.

1- ﴿تَوَلَّىٰ﴾: روگرداند.

3- ﴿لَعَلَّهُۥ یَزَّکَّىٰٓ﴾: شاید این نابینا به تعلیم تو از جهل پاک می‌شد.

4- ﴿یَذَّکَّر﴾: پند می‌گرفت.

6- ﴿لَهُۥ تَصَدَّىٰ﴾: تو به او متوجه می‌شوی.

8- ﴿جَآءَکَ یَسۡعَىٰ﴾: نزد تو به شتاب آمد تا بیاموزد.

10- ﴿عَنۡهُ تَلَهَّىٰ﴾: به وی توجه نمی‌کنی و خود را مشغول می‌سازی.

11- ﴿کَلَّآ﴾: هرگز این کار را تکرار نکن.

11- ﴿إِنَّهَا تَذۡکِرَةٞ﴾: آیات قرآن پند و اندرز است.

13- ﴿فِی صُحُفٖ﴾: در صحیفه‌های‌که از لوح محفوظ نوشته شده است.

14- ﴿مَّرۡفُوعَةٖ﴾: نزد خدا قدر و منزلت عالی دارد.

15- ﴿بِأَیۡدِی سَفَرَةٖ١٥﴾: به دست فرشتگانی قرار دارد که آن را از لوح محفوظ می‌نویسند.

16- ﴿بَرَرَةٖ﴾: به فرمان خدا هستند یا صادقند.

17- ﴿قُتِلَ ٱلۡإِنسَٰنُ﴾: کافر دور ساخته یا به عذاب گرفتار شود.

19- ﴿فَقَدَّرَهُۥ﴾: او را از حالتی به حالت دیگر سامان داد تا این‌که خلقتش کامل شد یا او را برای آنچه شایسته آن است آماده کرد.

20- ﴿ٱلسَّبِیلَ یَسَّرَهُۥ﴾: راه‌های هدایت و گمراهی را بر او آسان ساخت.

21- ﴿فَأَقۡبَرَهُۥ﴾: برای گرامی داشت مقام انسان دستور داد به قبر دفن شود.

22- ﴿أَنشَرَهُۥ﴾: بعد از مرگ او را زنده می‌کند.

23- ﴿لَمَّا یَقۡضِ مَآ أَمَرَهُۥ﴾: دستورات او تعالی را به جا نکرده بلکه کوتاهی ورزیده است.

26- ﴿شَقَقۡنَا ٱلۡأَرۡضَ﴾: زمین را با رویاندن گیاه یا کشت شکافتیم.

28- ﴿قَضۡبٗا﴾: علف تازه برای چارپایان، مانند شبدر.

30- ﴿حَدَآئِقَ غُلۡبٗا﴾: باغهای بزرگ پر درخت.

31- ﴿أَبّٗا﴾: علف و گیاه یا کاه.

33- ﴿جَآءَتِ ٱلصَّآخَّةُ﴾: صدای شدید بیاید و گوشها را کر کند، نفخه دوم.

38- ﴿مُّسۡفِرَةٞ﴾: روی مسلمانها درخشان است.

40- ﴿غَبَرَةٞ﴾: غبار وکدورت است، بر روی کفار.

41- ﴿تَرۡهَقُهَا قَتَرَةٌ٤١﴾: تاریکی و سیاهی آن رویها را بپوشاند.