226- باب: فضیلت روزه و دیگر کارهای نیک در دهه‌ی نخست ذی‌الحجه

226- باب: فضیلت روزه و دیگر کارهای نیک در دهه‌ی نخست ذی‌الحجه

1257- عن ابن عباسٍ$ قَالَ: قَالَ رسول اللهr: «مَا مِنْ أیَّامٍ، العَمَلُ الصَّالِحُ فِیهَا أحَبُّ إِلَى اللهِ مِنْ هذِهِ الأَیَّام»؛ یعنی: أیامَ العشر. قالوا: یَا رسولَ اللهِ، وَلا الجِهَادُ فی سَبیلِ اللهِ؟ قَالَ: «وَلا الجِهَادُ فِی سَبِیلِ اللهِ، إِلاَّ رَجُلٌ خَرَجَ بِنَفْسِهِ وَمَالِهِ، فَلَمْ یَرْجِعْ مِنْ ذَلِکَ بِشَیءٍ». [روایت بخاری]([1])

ترجمه: ابن عباس$ می‌گوید: رسول‌اللهr فرمود: «هیچ روزی نیست که انجامِ عمل نیک در آن نزد الله متعال به‌اندازه‌ی این روزها - یعنی دهه‌ی نخست ذی‌الحجه- محبوب و پسندیده باشد». گفتند: ای رسول‌خدا! حتی جهاد در راه الله؟ فرمود: «حتی جهاد در راه الله (نیز با کارهای نیکِ دهه‌ی نخست ذی‌حجه برابری نمی‌کند)؛ مگر این‌که کسی با جان و مالش در راه الله بیرون شود و هیچ‌یک از این‌ها را برنگرداند».([2])

***

---

([1]) صحیح بخاری، ش: 969.

([2]) یعنی در راهِ الله کشته شود و جان و مالش را در این راه، فدا کند. [مترجم]