ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
1714- عن مُعاذِ بن أنسٍ الجُهَنِیِّt أنَّ النَّبِیَّr نَهَى عَنِ الحِبْوَةِ یَومَ الجُمعَةِ وَالإمَامُ یَخْطُبُ. [روایت ابوداود و ترمذی؛ ترمذی، این حدیث را حسن دانسته است.]([1])
ترجمه: معاذ بن انس جُهَنیt میگوید: پیامبرr از چمباتمه زدن در روز جمعه، در حالی که امام سخنرانی میکند، منع فرمود.
شرح
مولف/ میگوید: «باب: کراهت چمباتمه زدن در روز جمعه در حالی که امام خطبه میخواند»؛ چمباتمه زدن، بدین معناست که انسان، ساقها و زانوان خود را در بغل بگیرد و روی نشیمنگاه خود بنشیند؛ پیامبرr از چمباتمه زدن در روز جمعه که امام خطبه میخواند، نهی فرموده است؛ زیرا:
1. این حالت، خوابآور است و گوش دادن به خطبه از دست میرود و ترس باطل شدن وضوست.
2. در آن زمان پوششِ مردم، بیشتر با ازار (لُنگ) و ردا (بالاپوش) بود؛ لذا بیم آن میرفت که وقتی کسی چمباتمه میزند، عورتش نمایان شود؛ اما اگر چنین ترسی وجود نداشته باشد، نهی نیز مرتفع میگردد؛ زیرا با رفع علت، نهی نیز برداشته میشود.
([1]) صحیح الجامع، ش: 6876؛ و صحیح أبی داود، از آلبانی/، ش: 1017.