ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
صدا اگر از حد معمولی آن تجاوز کند باعث رنجش گوش احساس خستگی و آزار و اذیت در افراد شده آرامش آنها را برهم میزند.
قرآن کریم صای گوشخراش افراد را با تصویر بسیار زننده بیان میدارد.
در نصیحت لقمان به فرزندش است: ﴿وَٱقۡصِدۡ فِی مَشۡیِکَ وَٱغۡضُضۡ مِن صَوۡتِکَۚ إِنَّ أَنکَرَ ٱلۡأَصۡوَٰتِ لَصَوۡتُ ٱلۡحَمِیرِ ١٩﴾ [لقمان: 19]
«و در رفتارت میانه روی اختیار کن و سخن آرام گو (نه با فریاد بلند) که زشتترین صداها صوت الاغ است».
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نپذیرفتند که مردم با صدای گوشخراش ناقوس یا بوق به نماز خوانده شوند، بلکه با صدای دلنشین اذان، و آنهم توسط شخصی که صدایش زیبا باشد.
ومیفرمودند: «إن الله یبغض کل جعظری جواظ، صخاب بالأسواق، جیفة باللیل حمار بالنهار، عالم بالدنیا جاهل بالآخرة» (به روایت امام البیهقی و ابن حبان و تحصحیح ألبانی).
«خداوند بیزار است از هر متکبر تندخو و خودنما، و از همه افرادی که در بازارها داد و فریاد میکنند، و از افرادی که در شب چون مردارند و در روز چون خر - مشغول به خودشان بوده در فکر دیگران نیستند - و از کسانیکه از دنیا آگاهند و از آخرت غافل و جاهل».
دین حتی از بالا بردن صدا در تلاوت قرآن در نماز که باعث رنجش و آزار و اذیت دیگران شود ممانعت میکند:
﴿... وَلَا تَجۡهَرۡ بِصَلَاتِکَ وَلَا تُخَافِتۡ بِهَا وَٱبۡتَغِ بَیۡنَ ذَٰلِکَ سَبِیلٗا ١١٠﴾ [الإسراء: 110]
«... و تو در نماز نه صدا را بسیار بلند و نه بسیار آهسته گردان بلکه حدّ وسط را اختیار کن».
و در وصف بهشت میفرماید:
﴿لَا یَسۡمَعُونَ فِیهَا لَغۡوٗا وَلَا تَأۡثِیمًا ٢٥﴾ [الواقعة: 25]
«در میان باغهای بهشت، نه سخن یاوه میشنوند، و نه سخن گناهآلود».
﴿لَّا تَسۡمَعُ فِیهَا لَٰغِیَةٗ ١١﴾ [الغاشیة: 11]
«و در آنجا هیچ سخن زشت و بیهوده نشنوند».
به عبارت دیگر پاک بودن محیط زیست از آلودگی صوتی از جمله نعمتهای ارزشمند برای زندگی سالم است.