این نصوص و صدها دلیل دیگر در کتاب مقدس و قرآن کریم تاکید میکند که الله یکتاست و معبود بر حقی جز او نیست به گونهای که هیچ جایی برای شک و تردید باقی نمیگذارد. چنانکه کتاب مقدس میگوید: «اسمع یا إسرائیل : الرب إلهنا رب واحد... فإن الله واحدٌ ولیس آخر سواه».: «بشنو ای اسرائیل: پروردگار معبود ما، پروردگار یکتاست... براستی که الله یکتاست و معبودی (بر حق) جز او نیست». (انجیل مرقس 28:12 - 33)
و قرآن کریم در این مورد میگوید: ﴿قُلۡ هُوَ ٱللَّهُ أَحَدٌ ١﴾ [الاخلاص: 1]. «(ای پیامبر) بگو: او الله یکتا و یگانه است».
بلکه کتاب مقدس تنها بر این تاکید ندارد که الله یکتاست بلکه تاکید میکند فقط الله خالق و نجات دهنده است: «لتعلموا وتؤمنوا بی، وتدرکوا أنی أنا أنا هو الله، لم یوجد إله قبلی ولن یکون إله بعدی. أنا هو الرب، و لا مخلص غیری.»: «باید بدانید و و به من ایمان آورید. و بدانید که من، من هستم و من همان الله است. اله و معبودی پیش از من نبوده است و هرگز اله و معبودی پس از من نخواهد بود؛ من رب و پروردگار هستم و نجت دهندهای جز من نیست». (إشعیاء 43 :10-1)
با این توضیح روشن شد که سندی برای الوهیت عیسی یا روح القدس یا ... وجود ندارد و دلیلی برای آن نیست و آنها نیز همچون دیگر مخلوقات الهی، مخلوق هستند که چیزی از امور در دست آنها نیست؛ بنابراین نه اله و معبود هستند و نه تجلیاتی از خداوند و نه صورت جسمانی از او؛ چراکه چیزی مثل و مانند او نیست چنانکه کتاب مقدس و قرآن کریم ذکر میکند.
چون یهود گمراه شده و به عبادت غیرالله روی آوردند، خداوند متعال بر آنها خشم گرفت: «احتدم غضب الرب علیهم»: «خشم خداوند آنان را دربرگرفت». (العدد 3:25) و اینگونه بود که موسی ÷ گوساله طلایی آنان را نابود کرد.
از سوی دیگر گروهی از نصاری که موحد بودند با شکنجه و اذیت و آزار روبرو شدند چراکه آنان به توحید الهی ایمان آورده و تحریف و تبدیل آموزه‌های توحیدی عیسوی را نپذیرفتند و بدعت تثلیث را که توسط بولس و پیروانش ایجاد شده بود، انکار کردند.
کوتاه سخن، خداوند متعال آدم و نوح و ابراهیم و موسی و عیسی و محمد و بلکه تمام انبیا و رسولان صلوات الله وسلامه علیهم أجمعین را فرستاد تا مردم را به ایمان به الله و اخلاص در عبادت تنها برای او که شریک و همتا و مثل و مانندی ندارد، دعوت دهند و این تنها رسالت آنها بود که: معبود بر حق فقط یکی است پس او را عبادت کنید.
و از آنجایی که رسالت انبیا و رسولان یکی است بنابراین دینشان یکی است اما دین پیامبران چه بوده است؟
جوهر رسالت آنها بر «تسلیم» در برابر الله بنا شده است؛ کلمهای که در زبان عربی در معنای اسلام و مفهوم آن بدان تعبیر میشود.
قرآن کریم تاکید میکند که دین تمام انبیا و رسولان اسلام بوده است. و میتوان این حقیقت قرآنی را در کتاب مقدس نیز دنبال کرد. (ان شا الله بزودی به این حقیقت در کتاب مقدس در کتابچهای دیگر میپردازیم).
در پایان در راستای نایل شدن به پایانی نیکو بر ما واجب است که این پیام را با صدق و اخلاص و ایمان به آن دریافت نموده و فراگیریم. اما این به تنهایی کافی نیست بلکه بر ما واجب است به تمام انبیا و رسولان ایمان بیاوریم. (و این شامل ایمان به رسول خدا محمد ج نیز میشود) و از راه و روش آنها پیروی نموده و به آن عمل کنیم. و این راه رسیدن به زندگی ابدی سعادتمندانه میباشد.
پس ای کسانی که با اخلاص حقیقت را جستجو میکنید و پایان نکویی را خواستارید، باید اکنون در این مورد بیندیشی و الان در آن تامل کنی، قبل از فوت وقت، قبل از مرگی که ناگهانی فرا میرسد! چه کسی میداند وقت فرارسیدنش را؟
بعد از تفکر و دقتنظر در این امر مهم و حیاتی و با آگاهی کامل و قلبی صادق میتوانی اقرار نموده و اعتراف کنی که الله یکتاست و شریکی برای او نیست و فرزندی ندارد و به او ایمان آورده و تنها او را عبادت میکنی و ایمان میآوری که محمد نبی و رسولی است چون نوح و ابراهیم و موسی و عیسی؛
اکنون اگر بخواهی میتوانی این کلمات را به زبان بیاوری:
«أشهد أن لا إله إلا الله وأشهد أن محمداً رسول الله».
این گواهی، اولین گام عملی در مسیر زندگی ابدی سعادتمندانه میباشد و این گواهی کلید حقیقی درهای بهشت میباشد.
و اگر تصمیم گرفتی این راه را انتخاب کنی، میتوانی از کمک دوستت یا همسایه مسلمانت به نزدیکترین مسجد یا مرکز اسلامی کمک بگیری یا اینکه از طریق تلفن یا نامه با من ارتباط برقرار کنی (که با این کار مرا خوشحال میکنی.)
﴿قُلۡ یَٰعِبَادِیَ ٱلَّذِینَ أَسۡرَفُواْ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ لَا تَقۡنَطُواْ مِن رَّحۡمَةِ ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ یَغۡفِرُ ٱلذُّنُوبَ جَمِیعًاۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡغَفُورُ ٱلرَّحِیمُ ٥٣ وَأَنِیبُوٓاْ إِلَىٰ رَبِّکُمۡ وَأَسۡلِمُواْ لَهُۥ مِن قَبۡلِ أَن یَأۡتِیَکُمُ ٱلۡعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ ٥٤ وَٱتَّبِعُوٓاْ أَحۡسَنَ مَآ أُنزِلَ إِلَیۡکُم مِّن رَّبِّکُم مِّن قَبۡلِ أَن یَأۡتِیَکُمُ ٱلۡعَذَابُ بَغۡتَةٗ وَأَنتُمۡ لَا تَشۡعُرُونَ ٥٥﴾ [الزمر: 53-55] «(ای پیامبر، از جانب من) بگو: «ای بندگان من که بر خود اسراف (و ستم) کرده‌اید! از رحمت الله نا امید نشوید، همانا الله همۀ گناهان را می‌بخشد، یقیناً او بسیار آمرزندۀ مهربان است( ). ﴿53﴾ و به سوی پروردگارتان باز گردید و در برابر او تسلیم شوید، پیش از آنکه عذاب به سراغ شما آید، آنگاه (از سوی هیچ کس) یاری نشوید. ﴿54﴾ و از نیکوترین چیزی که از جانب پروردگارتان بر شما نازل شده پیروی کنید، پیش از آنکه ناگهان عذاب به سراغ شما آید، در حالی‌که شما از آن بی‌خبرید. ﴿55﴾ ».
موضوعی دیگر...
خداوند یکتای حق و یگانه در قرآن کریم:
﴿قُلۡ هُوَ ٱللَّهُ أَحَدٌ ١ ٱللَّهُ ٱلصَّمَدُ ٢ لَمۡ یَلِدۡ وَلَمۡ یُولَدۡ ٣ وَلَمۡ یَکُن لَّهُۥ کُفُوًا أَحَدُۢ ٤﴾ [الإخلاص: 1-4]. «(ای پیامبر) بگو: «او الله یکتا و یگانه است. الله بینیاز است. نه (فرزندی) زاده و نه زاده شده است. و هیچ کس همانند و همتای او نبوده و نیست».
﴿لَآ إِلَٰهَ إِلَّآ أَنَا۠ فَٱعۡبُدُونِ﴾ [الأنبیاء: 25]. «معبودی جز من نیست، پس تنها مرا عبادت کنید».
﴿لَّقَدۡ کَفَرَ ٱلَّذِینَ قَالُوٓاْ إِنَّ ٱللَّهَ ثَالِثُ ثَلَٰثَةٖۘ وَمَا مِنۡ إِلَٰهٍ إِلَّآ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞۚ وَإِن لَّمۡ یَنتَهُواْ عَمَّا یَقُولُونَ لَیَمَسَّنَّ ٱلَّذِینَ کَفَرُواْ مِنۡهُمۡ عَذَابٌ أَلِیمٌ ٧٣﴾ [المائدة: 37]. «آنها که گفتند: «الله سومین (اقنوم) ثلاثه است» به یقین کافر شدند، معبودی (به حق) جز معبود یگانه نیست و اگر از آنچه میگویند باز نایستند، قطعاً به کافران شان عذاب دردناکی خواهد رسید».
﴿إِنَّ إِلَٰهَکُمۡ لَوَٰحِدٞ ٤﴾ [الصافات: 4]. «معبود شما یکی است».
﴿ أَ إِلهٌ مَعَ اللَّهِ قُلْ هاتُوا بُرْهانَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ صادِقینَ﴾: «آیا معبود دیگری با الله است؟! (ای پیامبر!) بگو: «اگر راست میگویید دلیل‌تان را بیاورید».
(27: آیه 64)
در حقیقت این پیام (توحید الهی) موضوع اساسی در قرآن کریم است.
خداوند یکتای حق و یگانه در کتاب مقدس (عهد جدید):
v «والحیاة الأبدیة هی أن یعرفوک أنت الإله الحق وحدک وأن یسوع الـمسیح الذی أرسلته»: «زندگی ابدی این است که بشناسند تو تنها معبود بر حق هستی و اینکه بدانند مسیح را تو فرستادی» (انجیل یوحنا 3:17)
v «اعبدوا الله إلهکم وقدموا الخدمة له فقط»: «تنها الله پروردگارتان را عبادت کنید و برای او خدمت کنید». (انجیل متى 10:4)
v «اسمع یا إسرائیل: الرب إلهنا رب واحد... فإن الله واحدٌ ولیس آخر سواه»: «بشنو ای اسرائیل: پروردگار معبود ما، پروردگار یکتاست... براستی که الله یکتاست و معبودی (بر حق) جز او نیست». (انجیل مرقس 28:12 - 33)
v «فإن الله واحد والوسیط بین الله والناس واحد ، وهو الإنسان الـمسیح یسوع»: «براستی که الله یکتاست و واسطه میان الله و مردم یکی است و او انسان، مسیح یسوع است.» (الرسالة الأولى إلى تیموثاوس 5:2).
v «جاء أحدهم إلیه وقال له: سیدی الصالح، ما هو الشیء الصالح الذی أعمله کی أحصل على حیاة أبدیه؟ فأجابه (عیسى): لـمـاذا تدعونی صالحاً؟ لیس هناک من صالح إلا واحد، إنه الله»: «فردی نزد عیسی آمده و به او گفت: سرور نیکوکارم، چه کار نیکی را انجام دهم تا زندگی ابدی را بدست آورم؟ پس عیسی به او پاسخ داد: چرا مرا صالح خواندی؟ فقط یک نفر صالح است و او الله است.» (انجیل متى 19: 16-17 چنانکه در نسخه الملک جیمس آمده است).
|
آیا میتوانی نصوص دیگری را ذکر کنی که تاکید داشته باشند الله فقط یکی است (و سه نفر نیست)؟
|
خداوند یکتای حق و یگانه در کتاب مقدس (عهد قدیم):
v «اسمع یا إسرائیل: الرب إلهنا رب واحد»: «بشنو ای اسرائیل: پروردگاری که اله و معبود ماست، پروردگار یکتاست» (التثنیة 4:6)
v «ألم یخلق الله الواحد لنا روح الحیاة ویرزقنا؟»: «آیا الله یکتا روح زندگی را برای ما خلق نکرد و ما را روزی نداد» (ملاخی 15:2)
v «لتعلموا وتؤمنوا بی، وتدرکوا أنی أنا أنا هو الله، لم یوجد إله قبلی ولن یکون إله بعدی. أنا هو الرب، و لا مخلص غیری»: «باید بدانید و و به من ایمان آورید. و بدانید که من، من هستم و من همان الله است. اله و معبودی پیش از من نبوده است و هرگز اله و معبودی پس از من نخواهد بود؛ من رب و پروردگار هستم و نجت دهندهای جز من نیست.» (إشعیاء 43 :10-1)
v «أنا هو الأول والآخر ولا إله غیری. من مثلی؟»: «من اول و آخر هستم و اله و معبود (بر حقی) جز من نیست. چه کسی شبیه من است؟» (إشعیاء 6:44).
v «ألست أنا الرب ولا إله غیری؟ بار ومخلص، ولیس هناک آخر»: «آیا من رب و پروردگار نیستم و معبودی جز من است؟ نیکوکار و نجات دهندهای که دیگری مانند او نیست». (إشعیاء 45 : 21)
آیا نصوص دیگری همچون اینها را به یاد آوردی؟
پس از خلق آدم ÷، یک پیام اصلی در طول تاریخ بشری بر دوش انسان نهاده شد و در راستای یادآوری انسان نسبت به این پیام و بازگشت آنها به راه راست، خداوند یکتا انبیا و رسولان را فرستاد؛ پیامبرانی همچون آدم و نوح و إبراهیم و موسى و عیسى و محمد ‡ را برای تبلیغ این پیام فرستاد. اما این پیام آن بود که:
معبود بر حق تنها یکی است، پس او را عبادت کنید.
معبود بر حق یکی است و او خالق و معبود حقیقی است.
تمام پیامبران از نوح و ابراهیم و موسی و عیسی و محمد (‡) برای تبلیغ این پیام فرستاده شدند که الله یکتاست، تنها او را عبادت کنید.
خداوند متعال پیامبران اولوالعزم و نیز پیامبرانی که آنها را میشناسم و پیامبرانی که نمیشناسیم، برای ادای اموری مهم به سوی انسانها فرستاد از جمله:
1- دریافت وحی الهی و ابلاغ آن به اقوام و پیروانشان؛
2- آموختن توحید و اخلاص در عبادت برای الله متعال به انسانها؛
3- ارئه الگویی نیکو در قول و عمل؛ تا اینکه مردم در مسیرشان به سوی خداوند به آنها اقتدا کنند؛
4- راهنمایی پیرانشان به سوی تقوای الهی و اطاعت از او و پیروی از احکامش؛
5- آموزش احکام دین و مکارم اخلاقی به پیروانشان؛
6- هدایت سرکشان و مشرکان بت پرست و...
7- ابلاغ پیام معاد به انسانها و اینکه پس از مرگ دوباره برانگیخته میشوند و در برابر اعمال و کردارشان در روز قیامت محاسبه میشوند؛ پس کسی که به خداوند یکتا ایمان آورده و عمل صالح انجام داده، پاداش وی بهشت است و و کسی که به خداوند شرک ورزیده و راه نافرمانی و سرکشی در پیش گرفته، جایگاه او آتش و دوزخ است.
این انبیا و رسولان را خداوند یکتا خلق کرده و به سوی مردم فرستاده است. تمام هستی با همه ممخلوقات آن در مورد وجود خداوند خالق سخن میگویند و به وحدانیت و یگانگی او گواهی میدهند؛ بنابراین الله خالق هستی و موجوداتی چون انسان و چهارپایان و حشرات و جانوران و... است. و بلکه او خالق مرگ و زندگی نابود شدنی و زندگی ابدی است.
کتابهای مقدس نزد یهود و نصاری و مسلمانان همگی به وجود الله و توحید او گواهی میدهند.
هرکس که در جستجوی حقیقت باشد چون با اخلاص و تامل به مفهوم اله در کتاب مقدس و قرآن کریم بپردازد میتواند صفاتی را که مخصوص خداوند است و هیچکس در آنها با او شریک نیست، مشاهده نموده و مشخص کند. اما برخی از این صفات:
1- اله و معبود بر حق خالق است و مخلوق نیست؛
2- اله و معبود بر حق یکتاست و شریکی ندارد و متعدد نیست و نه پدر بوده و نه فرزند؛
3- الله از تصورات مخلوقات پاک و منزه است و دیدگان در این دنیا او را نمیبینند؛
4- الله ازلی است و هرگز نمیمیرد و نابود نمیشود و در هیچیک از مخلوقاتش تجسیم نمییابد؛
5- الله صمد و بینیاز و قائم به ذات خویش است؛ از مخلوقاتش بینیاز است و به آنها نیازی ندارد؛ نه پدری دارد و نه مادری و نه همسر و فرزندی؛ و نیازی به خوراکی یا نوشیدنی یا کمک کسی ندارد. اما مخلوقاتی که الله آنها را خلق کرده است به او نیاز دارند.
6- الله متعال در صفات جلال و کمال و جمال یکتاست و شریکی ندارد و بلکه هیچیک از مخلوقاتش با او در این صفات مشابهت هم ندارند چراکه چیزی شبیه و مثل و مانند او نیست.
ما میتوانیم هریک از این معیار و مقیاسها و صفات را (و البته دیگر صفاتی که خداوند متعال در آنها یکتاست) در راستای بطلان و تکذیب و رد هر خداگونهای دروغین به کار بریم.
اکنون بگذارید به بحث خودمان پیرامون آن یک پیام بازگردیم و به برخی از نصوص وارده در کتاب مقدس و قرآن کریم در مورد وحدانیت خداوند متعال اشاره کنیم اما قبل از اینکه وارد این مطلب شویم دوست دارم در مسالهای تامل کنیم:
گاهی برخی از نصاری با تعجب میپرسند: واضح و روشن است که الله یکی است و ما نیز به خداوند یکتا ایمان داریم پس مشکل کجاست؟
اما حقیقت این است که در خلال مطالعات و پژوهشهای فشردهای که در مورد نصرانیت داشتم و نیز گفتگوهای زیادی که با نصاری داشتم، دریافتم که الله نزد آنها (چنانکه برخی از آنها چنین تصوری دارند) متضمن مفهوم ذیل است:
1- الله پدر
2- الله پسر
3- الله روح القدس
منطق درست و عقل سالم هر پژوهشگری را وامیدارد که در این موضوع سوالاتی را از نصاری بپرسد:
· معنای اینکه میگویید الله یکتاست چیست درحالیکه به سه اله و معبود اشاره میکنید؟
· آیا الله یکتا در سه اله حلول کرده یا اینکه سه اله در یک اله حلول کردهاند؟
علاوه بر این و مطابق اعتقاد برخی از نصاری، هریک از این سه اله وظایف و اختیارات و کینونات متفاوتی را دارا هستند و صورتهای مختلفی دارند:
1- الله پدر خالق است.
2- الله پسر (المخلص) نجات دهنده است.
3- الله روح القدس مشاور است. (المعزز)
این گمان که مسیح ÷ پسر خداست یا اینکه او خداست یا جزئی از خداست، به کلی با نصوص تورات و انجیل در تناقض است چراکه هریک از این کتابهای آسمانی تصریح کردهاند که خداوند در دنیا دیده نمیشود:
«إنکم لم تسمعوا صوته قط ولم تروا وجهه»: «شما هرگز صدای او را نمی‌شنوید و صورتش را نمیبینید.» (انجیل یوحنا 37:5)
«لم یره أحد قط ولا یستطیع أحد رؤیته»: «هرگز کسی او را ندیده است و هیچکس نمیتواند او را ببیند»ز (نامه اول به تیموثاوس 16:6)
«لا أحد یرانی ویبقى حیا».: «هیچکس مرا نمیبیند درحالیکه زنده بماند.» (الخروج 20:33).
بنابراین نصوص و نصوص دیگری که مجال ذکر آنها نیست، با کمال صدق و رعایت امانت میپرسیم چگونه میتوانیم بین کسانی که میگویند عیسی همان الله است و بین نصوص کتاب مقدسی که تاکید دارند هیچکس الله را ندیده و صدای او را نشنیده، تطبیق دهیم و این دو مطلب را با هم جمع کنیم؟
· آیا یهود در آن وقت و خانواده عیسی و پیروانش عیسی مسیح (الله پسر چنانکه برخی بر این اعتقادند) او را ندیدند و صدایش را نشنیدند؟
· چگونه تورات و انجیل بیان میکنند هیچکس الله را ندیده و صدای او را نشنیده است اما کسانی را مییابیم که معتقدند عیسی که او را دیدند و صدایش را شنیدند همان الله یا پسر الله است؟ آیا در این میان سرّ پنهانی در مورد حقیقت الله است؟
|
بنابراین حقیقت چیست؟ لطفا نص گذشته را بارها بخوان و اندکی در آن تامل کن. |
اکنون به حقیقت الله در کتاب مقدس و قرآن کریم میپردازیم؛ امیدوارم دیدگاه و نظرات شما را پس از تدبر در آیات و نصوص و خواندن این کتابچه کوچک با نگاه نقد و درک درست و منصفانه، دریافت کنم.
طبق ترتیب و رعایت موضوعات اکنون دلایل را بدون هرگونه حاشیه و تعلیقی ذکر میکنیم به این امید که با تامل و دقت و درک درست و به دور از هرگونه تصور یا پیش فرضی در آنها تدبر شود.