«ذکر بیدار شدن در شب»

 16- «لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِیکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ، سُبْحَانَ اللَّهِ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ وَلا إِلٰهَ إِلاَّ اللهُ وَاللَّهُ أَکْبَرُ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ، رَبِّ اغْفِرْ لِی». ترجمه: «هیچ معبودی (حاکمی و شارعی و اجابت کننده‌ای و حمایت کننده‌ای و فریادرسی و روزی دهنده‌ و ...) بجز اله نیست در حالیکه تک و تنها و بی‌همتا می‌باشد و هیچ شریکی نداشته و پادشاهی و حاکمیت تنها از آن اوست. و تمامی ستایش‌ها و سپاس‌ها خاص و  ویژه اوست که بر هرچیز و هر کاری توانا می‌باشد و خداوند بسیار پاک و منزه از هر عیب است. و ستایش و سپاس ویژه اوست و هیچ معبودی و ... بجز اله نیست و خداوند متعال از هر چیز بزرگ‌تر و بلند مرتبه‌تر و قدرتمند‌تر است و هیچ قدرت و نیرویی بجز با کمک و اذن الله نیست. پس ای پروردگار و پرورش دهنده و مربی و حمایت کننده و حاکم من، مرا بیامرز و از گناهانم در گذر و آنها را بپوشان».                                                                              «صحیح البخاری»

«هنگام آماده شدن برای خواب»

10- «بِاسْمِکَ اللَّهُمَّ أَمُوتُ وَأَحْیَا» ترجمه: «بار خدایا، با نام تو می‌میرم و زنده می‌شوم».          «صحیح البخاری»

11- «اللَّهُمَّ قِنِی عَذَابَکَ یَوْمَ تَبْعَثُ عِبَادَکَ» ترجمه: «بار خدایا، مرا از عذاب خودت در آن روزی که بندگانت را بر می‌انگیزی حفظ و نگهداری بفرما. (روزی که بندگان برای محاسبه بر انگیخته می‌شوند».

12- «یَجْمَعُ کَفَّیْهِ ثُمَّ یَنْفُثُ فِیْهِمَا وَیَقْرَا فِیْهِمَا: ﴿قُلۡ هُوَ ٱللَّهُ أَحَدٌ ١، قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلۡفَلَقِ ١، قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلنَّاسِ ١﴾، ثُمَّ یَمْسَحُ بِهَمَا مَا اسْتَطَاعَ مِنْ جَسَدِهِ، یَبْدَأَ بِهِمَا عَلَى رَأسِهِ وَوَجْهِهِ وَمٰا اَقْبَلَ مِنْ جَسَدِهِ». (3 مرات)

 ترجمه: «پیامبر اکرم ج هر شب کف هردو دستش را جمع کرده و به هم متصل می‌نمود و در آنها می‌دمید و سوره‌های «اخلاص، فلق و ناس را می‌خواند سپس با کف دستهایش تا آنجا که می‌توانست از بدنش را مسح می‌کرد و اینکار را ابتدا از سر و صورت و قسمت جلویی بدنش آغاز می‌کرد. (این عمل را هر شب سه بار تکرار می‌کردند)». «صحیح الکلم الطیب»

13- خواندن آیة الکرسی ﴿ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡحَیُّ ٱلۡقَیُّومُۚ لَا تَأۡخُذُهُۥ سِنَةٞ وَلَا نَوۡمٞۚ لَّهُۥ مَا فِی ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِی ٱلۡأَرۡضِۗ مَن ذَا ٱلَّذِی یَشۡفَعُ عِندَهُۥٓ إِلَّا بِإِذۡنِهِۦۚ یَعۡلَمُ مَا بَیۡنَ أَیۡدِیهِمۡ وَمَا خَلۡفَهُمۡۖ وَلَا یُحِیطُونَ بِشَیۡءٖ مِّنۡ عِلۡمِهِۦٓ إِلَّا بِمَا شَآءَۚ وَسِعَ کُرۡسِیُّهُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَۖ وَلَا یَ‍ُٔودُهُۥ حِفۡظُهُمَاۚ وَهُوَ ٱلۡعَلِیُّ ٱلۡعَظِیمُ ٢٥٥﴾... تا آخر آن                                                 «صحیح البخاری»

14- «سُبْحَانَ اللَّهِ» (33 بار)، «وَالْحَمْدُ لِلَّهِ» (33 بار)، «اللَّهُ أَکْبَرُ» (34 بار) گفته شود.                                                             «صحیح البخاری»

15- «الْحَمْدُ لِلَّهِ، أَطْعَمَنَا وَسَقَانَا وَکَفَانَا وَآوَانَا، فَکَمْ مِمَّنْ لا کَافِیَ لَهُ وَلا مُؤْوِیَ». ترجمه: «تمامی حمدها و سپاس‌ها و ستایش‌ها خاص خداوندی است که غذای‌مان داد و سیر آب‌مان کرد و کفایت و حمایت‌مان کرد و پناه‌مان داد. بنابر این چه بسیارند کسانی که نه حمایت کنند‌ه‌ای دارند و نه پناه دهنده‌ای!!!».                             «صحیح مسلم»

«اذکار صبح و شب»

1- ﴿قُلۡ هُوَ ٱللَّهُ أَحَدٌ...﴾ ﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلۡفَلَقِ...﴾ ﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلنَّاسِ...﴾.

«هر سوره سه‌بار خوانده شود».                             «صحیح الترمذی»

2- تلاوت آیة الکرسی:

﴿ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡحَیُّ ٱلۡقَیُّومُ...﴾ [البقرة: 255-257].

«صحیح الترغیب»

3- «لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ، وَلَهُ الْحَمْدُ، وَهُوَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ».             (100 مرات)

ترجمه: «هیچ معبودی^([1]) (و حاکمی، فریادرسی، قانونگذاری، روزی دهنده‌ای، حمایت‌کننده‌ای و...^([2])) بجز الله نیست، درحالیکه او در این صفات تنها و بی‌شریک می‌باشد. و پادشاهی و مالکیت خاص اوست و تمامی سپاس‌ها و ستایش‌ها نیز ویژه اوست. و او بر همه چیزی توانا و قادر می‌باشد». (100 مرتبه خوانده شود)                               «صحیح مسلم»

4- «بِسْمِ اللَّهِ الَّذِى لاَ یَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ شَىْءٌ فِى الأَرْضِ وَلاَ فِى السَّمَاءِ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ». (3 مراتٍ)

 ترجمه: «به نام الله، کسی که به همراه اسم او هیچ چیز در زمین و آسمان زیان و ضرر نمی‌تواند برساند و تنها او بسیار شنوا و آگاه و دانا می‌باشد (تنها اوست که دعاها و نیازها را می‌داند و استجابت می‌کند)». (3 بار خوانده شود).

5- «اللَّهُمَّ بِک أَصْبَحْنَا وَبِکَ أَمْسَیْنَا، وَبِک نَحْیَا، وَبِک نَمُوتُ، وَإِلَیْک النُّشُورُ [وَإِذَا أَمْسَى فَلْیَقُل] اللَّهُمَّ بِکَ أَمْسَیْنَا وَبِکَ أصبحنا وَبِکَ نَمُوتُ وَإِلَیْکَ الْمَصِیرُ». ترجمه: «بار خدایا با قدرت تو صبح می‌کنیم و وارد شب می‌گردیم و به نیروی تو زنده می‌شویم و می‌میریم و بازگشت و مرجع همه به‌سوی توست [و هرگاه شخص به شامگاهان وارد گردد باید این دعا را بدین صورت بخواند] بار خدایا با قدرت تو شب می‌کنیم و وارد صبح می‌گردیم و به نیروی تو زنده می‌شویم و می‌میریم و سرانجام همه به‌سوی توست». (100مرات) «صحیح الکلم الطیب»

6- «سُبْحَانَ اللَّهِ وَبِحَمْدِهِ». ترجمه: «خداوند را بسیار زیاد پاک دانسته و به همراه سپاس و ستایش و حمدی که شایسته اوست و از هر عیبی منزه‌اش می‌دانم». (100 مرتبه تکرار شود)

7- «أَصْبَحْنَا عَلَى فِطْرَةِ الْإِسْلَامِ وَعَلَى کَلِمَةِ الْإِخْلَاصِ وَعَلَى دِینِ نَبِیِّنَا مُحَمَّدٍ وَعَلَى مِلَّةِ أَبِینَا إِبْرَاهِیمَ حَنِیفًا مُسْلِمًا وَمَا کَانَ مِنْ الْمُشْرِکِینَ [وَإِذَا أَمْسَى فَلْیَقُل] أَمْسَیْنَا عَلَى فِطْرَةِ الْإِسْلَامِ وَ...». ترجمه: «بر فطرت و سرشت و طبیعت اسلام و کلمۀ اخلاص و دین پیامبرمان حضرت محمد  ج و آئین پدرمان ابراهیم ÷ در حالیکه حنیف و حق‌گرا و مسلمان بوده و از مشرکین نبود و صبح کردیم [و هنگامی که شخص به شامگاهان وارد گردد باید دعا را بدین صورت بخواند] بر فطرت اسلام شب کردیم و...».  «صحیح الجامع»

8- «یَا حَىُّ یَا قَیُّومُ بِرَحْمَتِکَ أَسْتَغِیثُ أَصْلحْ لِی شَأنِی کُلَهُ، وَلَا تَکِلْنِی إلِى نفْسِی طَرْفَةَ عَیْنٍ». ترجمه: «ای همیشه زنده و پایدار که همه چیز به تو استوار است. رحمتت را به استغاثه و فریاد و کمک می‌طلبم، تمامی کارها و امورم را اصلاح بفرما و مرا به حال خودم برای یک چشم بر هم زدن هم وامگذار».                    «صحیح الترغیب»

9- «اللَّهُمَّ عالِمَ الغَیْبِ والشَّهَادَةِ، فَاطِرَ السَّمواتِ والأرضِ، رَبُّ کل شَیءٍ، ملائِکه، أشْهِدُ أن لا لا إلهَ إلاَّ أنتَ، أعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ نَفْسی، ومِنْ شَرِّ الشَّیطانِ، وَشِرْکِهِ». ترجمه: «بار خدایا، ای دانا و آگاه به امور غیبی و شهودی، ای خالقِ آسمان‌ها و زمین، ای پروردگار همه چیز و ای صاحب اختیار و پادشاه، هستی، شهادت می‌دهم که هیچ معبودی (و حاکمی و شارعی و اجابت کننده‌ای و روزی دهنده‌ای و حمایت کننده‌ای و فریادرسی و...) جز تو نیست، و از شر نفسم و از شر شیطان و دام و طعمه‌هایش به تو پناه می‌برم». «صحیح ترمذی»

---

[1]- گروهی از علما «لا اله» را بدینگونه که هیچ معبود بر حقی نیست تفسیر می‌نمایند، با این استدلال که معبودان باطلی همیشه وجود داشته و وجود هم خواهند داشت. امّا شاید بتوان به سبب حذف صف برای «اله» و حذف «خبر لا» مطلب را تعمیم داده و با نفی مطلق هرگونه «اله» و نوعِ موجودیت آن با قاطعت و تحکم و تمسخر و مبارزه طلبی و عزت و برحق بودن، پیروان آنان و معبودانشان را نه تنها به رسمیت نشناخت بلکه نشان داد که آنان از نظر دین هرگز دارای موجودیت نمی‌باشند. (م)

[2]- برای شناخت بیشتر معانی «اله» می‌توانید به کتب لغت مراجعه نمایید. بویژه در کتاب «المصطلحات الاربعة فی القرآن» تألیف ابوالاعلی مودودی / به معانی ژرف و دقیق اصطلاحات «اله» رب، عبارت و دین» که در طی اعصار غبار گرفته و در معانی مختصری محدود شده‌اند به نکات مهمی دست خوواهید یافت. (م)

«فواید ذکر»

1-  شیطان را رانده و ضعیف می‌گرداند.

2-  سبب خشنودی و رضای خداوند بخشنده می‌گردد.

3-  اندوه و غم را از قلب می‌راند.

4-  شادمانی و سرور قلبی را به ارمغان می‌آورد.

5-  چهره و قلب را نورانی می‌سازد.

6-  مراقبت الهی را نصیب انسان می‌کند.

7-  اثابت و توجه به‌سوی خداوند را شامل حال انسان می‌گرداند.

8-  سبب قرب الهی می‌گردد.

9-  قلب را زنده می‌گرداند.

10- سبب ورود انسان به بهشت می‌شود.

11- سبب بخشش گناهان می‌شود.

12- سبب علوّ درجات و مقام می‌باشد.

13- سبب بخشش اعمال بد و ناشایست انسان می‌گردد.

«اوقاتی که در آن دعا استجابت می‌شود»

1-  شب قدر.

2-  روز عرفه در ایام حج.

3-  نیمه‌های شب.

4-  ماه رمضان.

5-  بین اذان و اقامه نماز.

6-  هنگام سجده.

7-  هنگام تلاوت قرآن.

8-  متصلاً بعد از نمازهای فرض.

9-  هنگام نوشیدن آب زمزم.

10- هنگام بارش باران.

11- هنگام وقوف در صفا و مروه در حج.

12- هنام رَمیِ جَمَرات در حج.

13- در معشر الحرام (ایام حج).

14- در بیت الحرام.