43- دیدار با چوپانی نیکو سرشت

_{43- دیدار با چوپانی نیکو سرشت}

_{حضرت ابوبکر صدیق آنچه در سفر هجرت برایشان روی داد را با تمام جزئیات و تفاصیلش تعریف می‫کردند.}

_{در صحیح بخاری آمده است که ایشان فرمودند:" ما از غار ثور بیرون آمده تمام آن شب را تا ظهر روز بعد، راه می‫رفتیم. در گرمای شدید ظهر همه جا خلوت شد و هیچ کسی در راه نماند، ما صخره درازی دیدیم که زیرش کمی سایه بود، ما زیر سایه برای استراحت نشستیم. من با دست‌هایم جایی را برای استراحت پیامبر خدا ج آماده کرده، چادری پهن نموده از ایشان درخواست کردم: یا رسول الله ج شما لختی اینجا بخوابید، من سر و گوشی آب داده همه جا را زیر نظر می‫گیرم. ناگهان متوجه شدم چوپانی گوسفندانش را گرفته بطرف صخره می‫آید. او نیز چون ما برای یافتن سایه‫ای بطرف صخره می‫آمد. من به او گفتم: جوان! چوپان کی هستی؟ او شخصی از مکه یا مدینه را نام برد. من گفتم: اگر بزی از بزهایت شیر می‫دهد، آیا می‫توانی کمی شیر به ما بدهی؟ او قبول کرد و بزی را گرفته آورد. من گفتم: اول پستان‌های بزت را خوب تمیز کن، سپس دست‌هایت را تمیز کن، بعد از آن بز را بدوش. او به آنچه گفتم عمل کرد و کمی شیر دوشیده به من داد. من یک پارچ چرمی داشتم که برای آب نوشیدن و وضوء گرفتن پیامبر خدا ج همراه خود گرفته بودم. نزد پیامبر خدا ج بازگشتم، ایشان خواب بودند، دلم نیامد بیدارشان کنم.}

_{در یک کوزه برای ایشان آب برای نوشیدن و وضوء کردن گذاشته بودم. و سرش را با پارچه‫ای بسته بودم تا گرد و غبار نگیرد. وقتی آن حضرت بیدار شدند من نزد ایشان رفتم و در شیر آب ریختم تا شیر سرد شد. بعد گفتم: یا رسول الله ج نوش جان فرمایید. پیامبر خدا ج نوشید تا جایی که من خوشحال و مطمئن شدم. سپس ایشان فرمود: آیا وقت رفتن نشده؟ گفتم: چرا نه؟ پس از آن ما حرکت کردیم.^[1]}

---

_{[1]- الرحیق المختوم، ص:188.}

42- آمادگی کامل حضرت ابوبکر و خوشحالیش

_{42- آمادگی کامل حضرت ابوبکر و خوشحالیش}

_{اثر بی‫مانند تربیت نبوی در نحوه آمادگی حضرت ابوبکر صدیق س برای هجرت بخوبی نمایان است. وقتی حضرت ابوبکر س قصد هجرت به مدینه منوره کرد، پیامبر اکرم ج به ایشان فرمودند:}

_{«لا تعجل لعل الله یجعل لک صاحبا»}

_{«عجله نکن، شاید خداوند برای تو همسفری انتخاب کند».^[1]}

_{پس از این دستور پیامبر خدا ج حضرت ابوبکر به فکر آمادگی کامل برای هجرت شد، و همه مراحل آن را نزد خود سبک و سنگین می‫کرد و از هر نظر می‫سنجید. ایشان برای سفر طاقت فرسای هجرت دو شتر خریده در خانه از آن‌ها نگهداری می‫کرد و با غذای مقوی آن‌ها را فربه می‫کرد. در روایت صحیح بخاری آمده است:}

_{«علف راحلتین کانتا عنده ورق السمر أربعة أشهر»}

_{"ابوبکر دو شتری که نزدش بود را چهار ماه تمام از برگهای درخت سمر می‌خوراند" تا فربه و قوی شده و برای سفر هجرت آماده شوند.^[2]}

---

_{[1]- السیرة النبویة، اثر/ ابن هشام: 1/480.}

_{[2]- صحیح البخاری، حدیث:2297.}

41- نگین

_{41- نگین}

_{آمدن پیامبر اکرم ج به خانه ابوبکر س در زیر آفتاب سوزان گرمای شدید و طاقت فرسای ظهر مکه. در غیر وقتی که همیشه تشریف می‫آوردند، در ساعاتی که همه جا خلوت بود و کسی در آن گرمای شدید از خانه‫اش بیرون نمی‫آمد. پیامبر ج با این حرکت تلاش داشتند برنامه‫ای که در نظر دارند – هجرت – را از همه پنهان کنند.}

40- نقش خانواده حضرت ابوبکر صدیق در حادثه تاریخ ساز هجرت

_{40- نقش خانواده حضرت ابوبکر صدیق در حادثه تاریخ ساز هجرت}

_{حضرت ابوبکر صدیق س بچه‫های خود را به اسلام دعوت داده بود. و به فضل و یاری خداوند متعال آن‌ها در راه به ثمر رساندن این برنامه بزرگ دعوت اسلامی نقش بس بسزایی را ایفا نمودند.}

_{حضرت ابوبکر برای خدمت به دین مبین اسلام و به ثمر رسیدن برنامه هجرت رسول اکرم ج برنامه ریزی بسیار دقیقی داشته، مسئولیت‌ها را در بین اعضای خانواده خود تقسیم کرده بودند. ایشان برای به تحقق رسیدن سفر هجرت مسئولیت‌های مهم و تاریخی را در بین فرزندانشان تقسیم نموده، وظیفه هر شخصی را بدرستی بدو فهمانده بودند.}

_{در این سفر پر برکت تاریخساز هجرت رسول اکرم ج نقش فرزندان آن جناب از قرار زیر بود:}

_{نقش عبدالله بن ابوبکر س}

_{عبدالله س به عنوان یک خبر رسان نمونه و وظیفه شناس با دقت فراوان و بصورت بسیار مخفیانه و زیرکانه از تمامی حرکات و نقشه‫های دشمن سر در آورده، به پیامبر اکرم ج گزارش می‫دادند. بدون شک تربیت درست، آگاهی و فهم و درک و شعور والا، زیرکی و هوش و علم و دانشی که عبدالله در سایه اسلام در آن پرورش یافته بود در یاری رساندن او بدین اسلام و نقش والایش در این مأموریت بسیار حساس و دقیق نقش بسزایی داشت. و این خود دلیلی است گویا بر کوشش‌ها و تلاش‌ها و اثر بسزایی که تربیت درست حضرت ابوبکر صدیق س بر فرزندش عبدالله داشته بود.}

عبدالله بن ابوبکر س شب را تا به صبح بر دهنه غار نگهبانی می‫داد، و قبل از طلوع آفتاب خود را به مکه می‫رسانید.

_{حضرت عبدالله س با یاری خداوند توانست تمام مأموریت‌هایی که پدر گرامیش به ایشان محول کرده بود را به بهترین وجه به انجام رساند، و از پس همه مسئولیت‌هایی که به او داه شده بود به بهترین صورت برآید. او تمام روز در جلسه‫های کفار مکه شرکت می‫کرد و همه نقشه‫ها و توطئه‫هایشان را می‫شنید، و نیمه‫های شب خود را به غار رسانیده گزارش کاملی از تحرکات مکه را به پیامبر خدا ج و پدر بزرگوارشان حضرت ابوبکر صدیق س تقدیم می‫کرد. او توانست آنچنان با مهارت و زیرکی و خاموشی از عهده مأموریتش برآید که هرگز کسی از اهل مکه بر او هیچ شکی نکرد. او تمام شب را بر دهانه غار نگهبانی می‫داد و با سپیده دم صبح زود آنچنان مخفیانه و زیرکانه خود را به مکه می‫رسانید که کسی بویی از ماجرای او نمی‫برد.^[1]}

_{نقش عائشه و اسماء ب}

_{نقش بسزای حضرت عائشه و حضرت اسماء در هجرت پیامبر اکرم ج چشم گیر است. این نقش عمده و حساس آن‌ها بدون شک بیانگر تربیت درست خانوادگی آن‌هاست. آن‌ها شب هجرت برای پیامبر خدا ج و پدر بزرگوارشان غذا آماده کردند. حضرت عائشه ل می‫فرمایند: " ما برای بدرقه کردن رسول الله ج و پدر گرامیمان با عجله غذا تهیه کرده در خورجین گذاشتیم. حضرت اسماء ل کمر بندش را دو نیم کرده با یکی دهن خورجین را بست. برای همین او را "ذات النطاقین" می‫گویند.^[2]}

_{چون رسول الله ج و ابوبکر س روانه سفر هجرت شدند، گروهی از قریشیان که ابوجهل سرکرده‫یشان بود نزد ما آمدند. آن‌ها جلوی در خانه ما ایستادند. من نزد آن‌ها رفتم. ابوجهل پرسید:" آهای دختر ابوبکر! پدرت کجاست؟". من گفتم: " بخدا من نمی‫دانم پدرم کجاست؟". – البته ایشان دروغ نمی‫گفت، در حقیقت او نیز بدرستی نمی‫دانست در آن لحظه پدرش کجا بود.}

_{ابوجهل قلدر و بی‫حیا دستش را بالا برده چنان سیلی محکمی بصورتم زد که گوشواره‫ام از گوشم بیرون پرید. سپس آن‌ها که چون شتر در آتش خشم خود می‫سوختند از آنجا دور شدند.^[3]}

---

_{[1]- السیرة الحلبیة: 2/213.}

_{[2]- البدایة و النهایة: 3/184.}

_{[3]- الهجرة النبویة، اثر/ دکتر عبدالرحمن البر، ص:126.}

39- اسلام آوردن عبدالله بن مسعود

_{39- اسلام آوردن عبدالله بن مسعود}

_{امام احمد در کتاب مسند خویش و امام طیالسی در روایات خود آورده‫اند که حضرت عبدالله بن مسعود س فرمودند: " من نوجوانی خردسال بودم که در مکه گوسفندان عقبه بن أبی معیط را می‫چراندم. روزی حضرت رسول الله ج و حضرت ابوبکر س نزد من آمدند. آن دو از ظلم و ستم مشرکان مکه به تنگ آمده، از شهر بیرون شده بودند. به من گفتند: «عندک یا غلام! لبن تسقینا». (آقا پسر! شیر داری به ما بدهی؟). من گفتم: " ببخشید این گوسفندان نزد من امانت است، برای همین من نمی‫توانم به شما شیر بدهم".}

_{حضرت رسول الله ج فرمودند: «هل عندک من جذعة لم ینز علیها الفحل». (آیا گوسفند ماده‫ای داری که نری به آن نزدیک نشده باشد؟).}

_{گفتم: بله! من بز کوچکی را آوردم. حضرت ابوبکر صدیق آن را نگه داشت، رسول‌الله ج دست بر پستان‌های خشک بز گذاشته دعا فرمودند. پستان‌های بزی که جفت‫گیری نکرده بود پر از شیر شد. حضرت ابوبکر سنگی که در وسطش گود بود پیدا کرده آورد. پیامبر خدا ج بز را دوشید. هر دو سیری شیر نوش جان فرمودند. به من هم شیر دادند. سپس آن حضرت ج به پستان بز گفت: «أقلص»! (جمع شو!). پستان بز بار دیگر به حالت اول خود بازگشت. پس از آن خدمت رسول الله ج حاضر شده خواهش کردم: لطفا از آن جمله‫های پاک و ملکوتی – یعنی قرآن مجید – به من نیز بیاموزید. ایشان فرمودند: «إنک غلام معلم». (تو جوانی آموخته خواهی شد).}

_{بعد از آن من خدمت آن حضرت ج حاضر شدم و از دهان مبارک رسول الله ج هفتاد سوره طوری حفظ کردم که این شرف تنها نصیب من بود و کس دیگری را چنین شرفی نصیب نشد، و هیچ کسی نمی‫تواند در این سوره‫ها کوچکترین اشتباهی از من بگیرد.^[1]}

---

_{[1]- المسند، از/ الإمام أحمد: 1/ 462.}