ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
***
توضیح موضوع:
«نهی از دشمنی کردن با فرشتگان»
مفسرین میگویند: هنگامی که پیامبر ج به مدینهی منوره آمد، روزی «ابن صوریا» (یکی از علمای یهود) با جمعی از یهودیان نزد پیامبر اسلام آمدند و سئوالات گوناگونی از حضرتش کردند، و نشانههایی را که گواه نبوّت و رسالت او بود، جستجو نمودند، از جمله گفتند: ای محمد! خواب تو چگونه است؟ زیرا به ما اطلاعاتی دربارهی خواب پیامبر موعود داده شده است. پیامبرج فرمود:
«تَنام عینای و قلبی یقظان»
یعنی: چشم من به خواب میرود، اما قلبم بیدار است.
گفتند: راست گفتیای محمد. و پس از سئوالات متعدد دیگر، ابن صوریا گفت: یک سؤال باقی ماند، که اگر آن را صحیح جواب دهی به تو ایمان میآوریم، و از تو پیروی خواهیم کرد؛ نام آن فرشتهای که بر تو نازل میشود چیست؟ پیامبر ج فرمود: جبرئیل است. ابن صوریا گفت: او دشمن ما است که دستورهای مشکل دربارهی جهاد و جنگ میآورد، اما میکائیل همیشه دستورهای ساده و راحت آورده، و اگر فرشتهی وحی تو، میکائیل بود، به تو ایمان میآوردیم.
ولی فرشتگان، دوستان و اولیای خدا هستند و هر کس با اولیای خدا و سپاهیانش دشمنی کند، بیگمان با خدای سبحان دشمنی کرده و به او کفر ورزیده است. خداوند در حدیث قدسی میفرماید: «من عادی لی ولیّاً فقد بارزنی بالحرب»، هر کس با دوستی از دوستان من دشمنی کند، قطعاً با من اعلام جنگ داده است.
چون فرشتگان مانند انسانها مرگ و فنا ندارند، پس لازم نیست که توالد و تناسل داشته باشند، و چون توالد و تناسل ندارند، پس نر و ماده هم ندارند، ولی در حال تجسّم، به صورت مردان درآمدهاند، مثلاً هنگامی که در منزل حضرت لوط÷ تجسم یافته بودند، به صورت پسران جوان درآمده بودند، و همچنین در حدیثی که حضرت عمر فاروق روایت میکند، جبرئیل به صورت مردی سیاه مو، و سفید جامه در محضر پیامبر اسلام ظاهر گردیده است.
«فرشتگان دختران یا فرزندان خدا نیستند»
این سخن که خداوند فرزندی از فرشتگان دارد، بدون شک زاییدهی افکار ناتوان انسانهایی است که خدا را در همه چیز با وجود محدود خودشان مقایسه میکردند. انسان به دلائل مختلفی نیاز به وجود فرزند دارد: از یکسو عمرش محدود است و برای ادامهی نسل، تولد و فرزند لازم است، و از سوی دیگر، قدرت او محدود است و مخصوصاً به هنگام پیری و ناتوانی نیاز به معاونانی دارد که به او در کارهایش کمک کند، و از سوی سوم، جنبههای عاطفی و روحیهی انسطلبی، ایجاب میکند که انسان مونسی در محیط زندگی خود داشته باشد که آن هم به وسیلهی فرزندان تأمین میگردد، بدیهی است هیچ یک از این امور در مورد خداوندی که آفرینندهی عالم هستی و قادر بر همه چیز و ازلی و ابدی است، مفهوم ندارد؛ به علاوه داشتن فرزند و دختر از فرشتگان، لازمهاش جسم بودن است که خدا از آن نیز منزّه و پاک میباشد.