(3)- (خطبه – 107) وصف الله تعالی

(3)- (خطبه – 107) وصف الله تعالیأ

(1)الحَمْدُ لِلَّهِ الْمُتَجَلِّى لِخَلْقِهِ بِخَلْقِهِ وَالظَّاهِرِ لِقُلُوبِهِمْ بِحُجَّتِهِ، (2)خَلَقَ الْخَلْقَ مِنْ غَیْرِ رَوِیَّةٍ، إِذْ کانَتِ الرَّوِیَّاتُ لا تَلِیقُ إِلَّا ‏بِذَوِى‏ ‏الضَّمائِرِ، وَلَیْسَ بِذِى ضَمِیرٍ فِى نَفْسِهِ، (3)خَرَقَ عِلْمُهُ باطِنَ غَیْبِ ‏السُّتُراتِ‏، وَأَحاطَ بِغُمُوضِ عَقائِدِ السَّرِیراتِ.

[(1)سپاس خدایی را سزاوار است که به سبب خلقت و آفرینشی که فرموده(و دلیل بر ربوبیت او است) به خلایق آشکار شده است، به حجت خویش(آثار قدرت) نزد دل‌های ایشان ظاهر و نمایان است، (2)بدون به کار بردن فکر و اندیشه، آفریدگان را ایجاد فرموده، زیرا اندیشه‏ها سزاوار نیست، مگر به کسانی که دارای ضمایر(قوای مدرکه‌ی باطنیه) باشند و خداوند فی نفسه دارای ضمیری نیست، (3) نفوذ علم او به باطن و کنه نادیدنی‌ها(مانعی نیست) و به کوچکترین افکار و اسرار احاطه دارد.]