(51)- (سخن- 409) شرایط استغفار و طلب آمرزش از درگاه حق تعالی

(51)- (سخن- 409) شرایط استغفار و طلب آمرزش از درگاه حق تعالیأ

(1)‏ثَکِلَتْکَ ‏أُمُّکَ أَتَدْرِى مَا الْاِسْتِغْفارَ؟، (2)‏إِنّ‏ الْاِسْتِغْفارَ دَرَجَةُ ‏الْعِلِّیِّینَ‏، وَهُوَ اسْمٌ واقِعٌ عَلى سِتَّةِ مَعانٍ: أَوَّلُها النَّدَمُ عَلى مامَضى، وَالثَّانِى الْعَزْمُ عَلى تَرْکِ الْعَوْدِ إِلَیْهِ أَبَداً، وَالثَّالِثُ أَن تُؤَدِّىَ إِلَى الْمَخْلُوقِینَ حُقُوقَهُمْ حَتّى تَلْقَى اللَّهَ أَمْلَسَ لَیْسَ عَلَیْکَ تَبِعَةٌ. وَالرَّابِعُ أَنْ تَعْمِدَ إِلى کُلِّ فَرِیضَةٍ عَلَیْکَ ضَیَّعْتَها فَتُؤَدِّىَ حَقَّها، وَالْخامِسُ أَنْ تَعْمِدَ إِلَى اللَّحْمِ الَّذِى نَبَتَ عَلَى ‏السُّحْتِ‏ فَتُذِیبَهُ بِالْأَحْزانِ حَتّى تُلْصِقَ الْجِلْدَ بِالْعَظْمِ وَیَنْشَأَ بَیْنَهُما لَحْمٌ جَدِیدٌ، وَالسَّادِسُ أَنْ تُذِیقَ الْجِسْمَ أَلَمَ الطَّاعَةِ کَما أَذَقْتَهُ حَلاوَةَ الْمَعْصِیَةِ، فَعِنْدَ ذلِکَ تَقُولُ: أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ.

[(1) مادرت بر تو بگرید آیا می‌دانی استغفار یعنی چه؟ (2) استغفار مقام بلندمرتبگان است، آن یک کلمه است اما شش معنی و مرحله دارد: نخست پشیمانی از گذشته. [15] دوم تصمیم بر ترک همیشگی در آینده. سوم اینکه حقوقی را که از مردم ضایع کرده ای به آن‌ها بازگردانی، به طوریکه هنگام ملاقات پروردگار حقی بر تو نباشد. چهارم اینکه هر واجبی که از تو فوت شده حق آن را بجای آوری[ قضا کنی]. پنجم آنکه: گوشت‌هائی که در اثر حرام بر اندامت روئیده با اندوه بر گناه آب کنی تا چیزی از آن باقی نماند و گوشت تازه به جای آن بروید. ششم آنکه به همان اندازه که شیرینی معصیت و گناه را چشیدی، زحمت طاعت را نیز بچشی. پس از انجام این مراحل می‌گوئی: استغفرالله.]

نکته‌ی پایانی: این‌ها نکاتی لازم و ضروری بودند، که از زبان علیس نقل شده و در کتابی به نام نهج البلاغه نوشته شده است؛ این حقیر آن‌ها را به صورت گلچین و منظّم به رشته‌ی تحریر درآوردم، تا چراغی روشن باشد برای جلب توجّه محقّقان وحدت خواه، موحّد و مؤمن؛ و راهی باشد برای رفع اختلاف بین مسلمانان مذاهب و فرق اسلامی، إن شاءالله مفید بوده و مقبول درگاه الله متعال باشد. آمین

والسّلام على من اتّبع الحقّ والهدی وآخر دعوانا أن الحمد لله ربّ العالمین

به قلم: محمّد فاتح شریعتی فرزند عطاالله

ایران کردستان سنندج

 13/12/1390