ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
1- ﴿رَبِّ إِنِّی ظَلَمۡتُ نَفۡسِی فَٱغۡفِرۡ لِی﴾ [القصص: 16]
«پروردگارا! من بر خویشتن ستم کردم، پس مرا ببخش.»
2- ﴿رَبِّ بِمَآ أَنۡعَمۡتَ عَلَیَّ فَلَنۡ أَکُونَ ظَهِیرٗا لِّلۡمُجۡرِمِینَ١٧﴾ [القصص: 17]
«پروردگارا! به پاس نعمتهائی که به من عطاء فرمودهای، هرگز پشتیبان بدکاران و بزهکاران نخواهم شد.»
موسی÷ بعد از کشتن مرد قِبطی با نهایت پشیمانی بعد از اعتراف به گناهش در برابر درگاه خداوندأ خواهان عفو میشود و تعهّد مینماید به سبب رحم و نعمت پروردگارشأ پشتیبان بدکاران و ظالمان نشود و این دعا و تعهّد هر موحّدی میباشد که یاری دهندۀ ظالمان نباشد.
3- ﴿رَبِّ نَجِّنِی مِنَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِینَ٢١﴾ [القصص: 21]
«پروردگارا! مرا از مردمان ستمگر رهائی بخش.»
موسی÷ بعد از کشتن مرد قِبطی و فرار این دعا را خواند و این دعای وی «دیگر باره نشانۀ شخصیّت جوشان و خروشان را آشکارا میبینیم. آمادگی و نگرش را مییابیم. همراه با آن نشانه، مستقیم رو به خدا کردن و از او کمک طلبیدن، و چشم به حمایت و رعایت او دوختن، و به پناه او در وقت ترس و خوف خزیدن، و انتظار امن و امان در پناه او کشیدن، و امید نجات و رستگاری از آستانۀ او داشتن را مشاهده میکنیم.»[1]
4- ﴿رَبِّ إِنِّی لِمَآ أَنزَلۡتَ إِلَیَّ مِنۡ خَیۡرٖ فَقِیرٞ٢٤﴾ [القصص: 24]
«پروردگارا! من نیازمند هر آن خیری هستم که برایم حواله و روانه فرمائی.»
موسی÷ بعد از سیراب کردن گوسفندان دختران شعیب÷ از فرط خستگی به زیر سایۀ درختی رفت و این دعا را خواند.