ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
1773- عن أَبی هریرة وعائشة$ أنَّ النَّبِیَّr نَهَى عَنِ الوِصَالِ. [متفقٌ علیه]([1])
ترجمه: ابوهریره و عایشه$ میگویند: پیامبرr از روزهی «وصال»- یعنی روزه گرفتن دو روز پیاپی یا بیشتر، بدون افطار یا خوردن چیزی- منع فرمود.
1774- وعن ابن عمرَ$ قَالَ: نَهَى رسُولُ اللهِr عَنِ الوِصَالِ. قالوا: إنَّکَ تُواصِلُ؟ قَالَ: «إنِّی لَسْتُ مِثْلَکُمْ، إنِّی أُطْعَمُ وَأُسْقَى». [متفقٌ علیه؛ این، لفظ بخاریست.]([2])
ترجمه: ابنعمر$ میگوید: رسولاللهr از روزهی «وصال»- یعنی روزه گرفتن دو روز پیاپی یا بیشتر، بدون افطار یا خوردن چیزی- منع فرمود. اصحابy عرض کردند: شما، خود روزهی «وصال» میگیرید؟ فرمود: «من با شما فرق دارم؛ به من آب و غذا داده میشود».([3])
([1]) حدیث ابوهریرهt: صحیح بخاری، ش: 1965؛ و صحیح مسلم، ش: 1103؛ اما حدیث عایشه&: صحیح بخاری، ش: 1964؛ و صحیح مسلم، ش: 1105. [حدیث عایشه& پیشتر بهشمارهی 235 گذشت. (مترجم)]
([2]) صحیح بخاری، ش: 1962؛ و صحیح مسلم، ش: 1102.
([3]) نووی/ ذیل حدیث شمارهی 235 میگوید: معنایش این است که پروردگارم به من قدرتِ شخصی را میدهد که میخورد و میآشامد. [مترجم]