سورۀ تین

سورۀ تین

1- ﴿وَٱلتِّینِ وَٱلزَّیۡتُونِ١﴾: قسم به سرزمین‌ مبارکی‌که انجیر و زیتون در آنجا می‌روید.

2- ﴿طُورِ سِینِینَ﴾: قسم به طور سینا، کوه محل مناجات موسی.

3- ﴿ٱلۡبَلَدِ ٱلۡأَمِینِ﴾: مکه مکرمه.

4- ﴿لَقَدۡ خَلَقۡنَا﴾: به یقین انسان را آفریدیم، جواب قسم است به چهار چیز قبلی.

5- ﴿أَحۡسَنِ تَقۡوِیمٖ﴾: اعتدال کامل و صورت زیبا.

5- ﴿رَدَدۡنَٰهُ﴾: کافران یا انسان را بازگردانیدیم.

5- ﴿أَسۡفَلَ سَٰفِلِینَ﴾: به دوزخ یا نهایت سالخوردگی و پست‌ترین دوران عمر.

6- ﴿غَیۡرُ مَمۡنُونٖ﴾: انقطاع ناپذیر.

7- ﴿بِٱلدِّینِ﴾: به روز جزاء بعد از رستاخیز و حساب.

سورۀ شرح

سورۀ شرح

1- ﴿أَلَمۡ نَشۡرَحۡ﴾: آیا برای حکمت و نبوت فراخ نساختیم‑ به یقین ساختیم.

2- ﴿وَضَعۡنَا عَنکَ﴾: بر تو سبک و آسان کردیم.

2- ﴿وِزۡرَک﴾: بارت را، بار سنگین رسالت.

3- ﴿ٱلَّذِیٓ أَنقَضَ ظَهۡرَکَ٣﴾: باری‌که بر دوشت سنگینی می‌کرد.

7- ﴿فَإِذَا فَرَغۡتَ﴾: پس هنگامی‌که از عبادتی فارغ شدی.

7- ﴿فَٱنصَب﴾: به عبادت دیگری بکوش.

8- ﴿فَٱرۡغَب﴾: در همه احوال متوجه خدا باش.

سورۀ ضُحَی

سورۀ ضُحَی

1- ﴿وَٱلضُّحَىٰ١﴾: قسم به وقت ارتفاع آفتاب.

2- ﴿سَجَىٰ﴾: آرامش یابد یا بسیار تاریک شود.

3- ﴿مَا وَدَّعَکَ رَبُّکَ﴾: پروردگارت از وقتی تو را برگزیده ترکت نکرده جواب قسم است.

3- ﴿مَا قَلَىٰ﴾: از زمانی‌که تو را دوست داشته بر تو خشمگین نشده است.

6- ﴿أَلَمۡ یَجِدۡکَ﴾: آیا خدایت از تو آگاه نبود، بدون شک بود.

6- ﴿یَتِیمٗا﴾: پدرت قبل از به دنیا آمدنت از جهان رفته بود.

6- ﴿فَ‍َٔاوَى﴾: و تو را به کسی ملحق کرد که نگهبان و سرپرستت باشد.

7- ﴿ضَآلّٗا﴾: نا‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌آ‌‌‌‌گاه از احکام شرع.

7- ﴿فَهَدَى﴾: به تو وحی فرستاد و به راه روشن هدایتت کرد.

8- ﴿عَآئِلٗا﴾: فقیر و تنگدست.

8- ﴿فَأَغۡنَى﴾: با آنچه برایت بخشید خوشنودت کرد.

9- ﴿فَلَا تَقۡهَرۡ﴾: مال یتیم را تصاحب و تحقیرش نکن.

10- ﴿فَلَا تَنۡهَرۡ﴾: سائل را زجر و طرد نکن با او مهربان باش.

سورۀ لیل

سورۀ لیل

1- ﴿وَٱلَّیۡلِ إِذَا یَغۡشَىٰ١﴾: قسم به شب وقتی‌که همه جا تاریک ‌شود.

2- ﴿وَٱلنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّىٰ٢﴾: قسم به روز چون روشن شود.

4- ﴿إِنَّ سَعۡیَکُمۡ لَشَتَّىٰ٤﴾: بدون شک جزای اعمال شما مختلف است، جواب قسم.

6- ﴿صَدَّقَ بِٱلۡحُسۡنَى﴾: به آیین برتر باور داشت، اسلام.

7- ﴿فَسَنُیَسِّرُهُ﴾: پس به زودی راهنمایی و آماده‌اش می‌کنیم.

7- ﴿لِلۡیُسۡرَىٰ﴾: به خوی و عادتی‌که باعث سهولت و راحت است.

10- ﴿لِلۡعُسۡرَىٰ﴾: به خوی و خصلتی‌که موجب سختی و دشواری است.

11- ﴿مَا یُغۡنِی﴾: عذاب را از او دفع نخواهد کرد.

11- ﴿تَرَدَّىٰٓ﴾: هلاک ‌‌شود یا در دوزخ سقوط ‌کند.

12- ﴿إِنَّ عَلَیۡنَا لَلۡهُدَىٰ١٢﴾: به یقین راهنمایی بر عهده ماست.

14- ﴿نَارٗا تَلَظَّىٰ﴾: آتشی‌که شعله‌ور و افروخته می‌گردد.

15- ﴿لَا یَصۡلَىٰهَآ﴾: به آن داخل نمی‌شود یا محنت گرمای او را نمی‌کشد.

17- ﴿سَیُجَنَّبُهَا﴾: به زودی از آن دور داشته می‌شود.

18- ﴿یَتَزَکَّىٰ﴾: به واسطه آن از گناه پاک شود.

19- ﴿تُجۡزَىٰٓ﴾: به او پاداش داده شود، در بارۀ ابوبکر صدیق نازل شده است.

سورۀ شمس

سورۀ شمس

1- ﴿وَٱلشَّمۡسِ_: به آفتاب قسم.

1- ﴿وَضُحَىٰهَا﴾: به روشنایی آن قسم.

2- ﴿تَلَىٰهَا﴾: بعد از غروب آفتاب ماه پرتو افشاند.

3- ﴿جَلَّىٰهَا﴾: آفتاب را بر بینندگان آشکار کند.

4- ﴿یَغۡشَىٰهَا﴾: هنگام غروب، آفتاب را پنهان کند و کرانه‌های آسمان تاریک گردد.

5- ﴿مَا بَنَىٰهَا﴾: خدای‌که آسمان را آفرید.

6- ﴿مَا طَحَىٰهَا﴾: ذاتی‌که زمین را گسترد و نرم و هموار ساخت.

7- ﴿مَا سَوَّىٰهَا﴾: ذاتی‌که اعضای وی را متناسب ساخت و نیرو بخشید.

8- ﴿فُجُورَهَا وَتَقۡوَىٰهَا﴾: سرکشی، طاعت و خیر و شر او را.

9- ﴿قَدۡ أَفۡلَحَ﴾: به خواسته‌اش دست یافت و رستگار شد، جواب قسم است.

9- ﴿مَن زَکَّىٰهَا﴾: کسی‌که نفس را تزکیه کرد و به پرهیزگاری افزود.

10- ﴿قَدۡ خَابَ﴾: زیانمند شد.

11- ﴿بِطَغۡوَىٰهَآ﴾: به سبب گمراهی و بیدادگری‌های خود.

12- ﴿ٱنۢبَعَثَ أَشۡقَىٰهَا﴾: شقی‌ترین آنها به سرعت بر خاست که پی شتر را ببرد.

13- ﴿نَاقَةَ ٱللَّهِ وَسُقۡیَٰهَا﴾: از بریدن پی شتر و دست درازی به سهم آب آن برحذر باشید.

14- ﴿فَدَمۡدَمَ عَلَیۡهِمۡ﴾: نابودشان ساخت و همه را دچار عذاب کرد.

14- ﴿فَسَوَّىٰهَا﴾: همه را یکسان هلاک کرد.

15- ﴿عُقۡبَٰهَا﴾: از فرجام این مجازات.