| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | |||||
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
بخاری و دیگران از ابن عباسب روایت می‌کنند، گفت: روزی رسول الله ج بر کوه صفا بالا رفتند و صدا زندند: «صبح بخیر» مردم قریش جمع شدند و فرمود: «نظر شما چیست اگر من بگویم صبح گاه و یا عصر دشمن به شما حمله می‌کند آیا مرا تصدیق می‌کنید؟» گفتند: بله، پیامبر ج گفتند: «من شما را از عذابی دردناک بیم می‌دهم» ابولهب گفت: هلاک شوی بخاطر این ما را جمع کرده‌ای، الله تعالی این سوره را نازل کرد.
ابن منذر از ابوهریره س روایت می‌کند، گفت: ابوجهل گفته: آیا محمد در برابر شما صورت خود را بر زمین می‌مالد؟ گفته شد: بله و او گفت: به لات و عزی قسم اگر دید ید چنین کرد من بر گردن او پا می‌گذارم و صورتش را بر خاک می‌مالم. که الله تعالی این آیه را نازل کرد.
سوره‌ی مسد: ﴿تَبَّتۡ یَدَآ أَبِی لَهَبٖ وَتَبَّ١﴾[1] در مورد چه کسی نازل شده است؟
به رد به زنى که در اوائل بعثت با طعن به پیغمبر گفت که: ای محمد می‌بینم که شیطانت تو را ترک کرده
امام بخاری و مسلم و دیگران از جندب س روایت کرده‌اند، گفت: پیامبر از این‌که یک یا دو شب برای نماز قیام بلند نشده بود، ناراحت بود، زنی آمد و گفت: ای محمد می‌بینم که شیطانت تو را ترک کرده، که الله این آیات را نازل کرد.
منظور آیه‌ی 6 سوره‌ی علق: ﴿کَلَّآ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لَیَطۡغَىٰٓ٦﴾[1] چه کسی است؟
ترمذی و حاکم از عایشهل روایت می‌کنند، گفت: عبس وتولی در مورد ابن ام مکتوم نابینا نازل شده است. وی نزد رسول الله ج آمد و می‌گفت: ای رسول الله مرا راهنماییی کن؛ در حالی که یکیی از بزرگان قریش نزد رسول الله ج بود و رسول الله ج به او پشت داد و به دیگری روی نمود و عبدالله ابن ام مکتوم می‌گفت: آیا چیزی که من می‌گویم مشکلی ندارد؟ و پیامبر گفت: (نه) که این آیات نازل شد.
مقدمه‌ی سوره‌ی ضحی: ﴿وَٱلضُّحَىٰ١﴾ اشاره به چه چیزى است؟
امام بخاری از ابن عباسب روایت می‌کند، گفت: رسول الله ج زمانی که وحی بر ایشان نازل می‌شد، زبان خود را حرکت می‌داد و زمزمه می‌کرد و می‌خواست آن را حفظ کند که الله این آیه را نازل کرد.
نابینایی که در آیات: 1 و 2 سوره‌ی عبس: ﴿عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ١ أَن جَآءَهُ ٱلۡأَعۡمَىٰ٢﴾[1] از آن حرف زده شده چه کسی است؟