ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
جائز بودن نیکى و ملاقات و زیارت کردن دشمن غیرحربی
امام بخاری از اسماء دختر ابوبکرب روایت میکند، گفت: مادرم راغبه نزد من آمد؛ از پیامبر ج سؤال گرفتم آیا او را ملاقات کنم؟ پیامبر گفتند: «بله» الله این آیه را در مورد او نازل کرد.
در چه زمانی آیهی: 10 سورهی ممتحنه: ﴿یَٰٓأَیُّهَا ٱلَّذِینَ ءَامَنُوٓاْ إِذَا جَآءَکُمُ ٱلۡمُؤۡمِنَٰتُ مُهَٰجِرَٰتٖ فَٱمۡتَحِنُوهُنَّۖ ٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِإِیمَٰنِهِنَّۖ فَإِنۡ عَلِمۡتُمُوهُنَّ مُؤۡمِنَٰتٖ فَلَا تَرۡجِعُوهُنَّ إِلَى ٱلۡکُفَّارِۖ لَا هُنَّ حِلّٞ لَّهُمۡ وَلَا هُمۡ یَحِلُّونَ لَهُنَّۖ وَءَاتُوهُم مَّآ أَنفَقُواْۚ وَلَا جُنَاحَ عَلَیۡکُمۡ أَن تَنکِحُوهُنَّ إِذَآ ءَاتَیۡتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّۚ وَلَا تُمۡسِکُواْ بِعِصَمِ ٱلۡکَوَافِرِ وَسَۡٔلُواْ مَآ أَنفَقۡتُمۡ وَلۡیَسَۡٔلُواْ مَآ أَنفَقُواْۚ ذَٰلِکُمۡ حُکۡمُ ٱللَّهِ یَحۡکُمُ بَیۡنَکُمۡۖ وَٱللَّهُ عَلِیمٌ حَکِیمٞ١٠﴾[1] نازل گردید؟
[1]- ای کسانیکه ایمان آوردهاید! هنگامیکه زنان مؤمن هجرت کرده به نزد شما آیند، پس آنها را آزمایش کنید، الله به ایمانشان داناتر است، پس اگر آنها را (زنانی) مؤمن یافتید، آنها را به سوی کفار باز نگردانید، نه آنها برای آنان (کافران) حلالند و نه آنها (کافران) برای اینها حلالند و آنچه را (شوهران کافر) خرج کردهاند به آنها بدهید، و گناهی بر شما نیست که با آنها ازدواج کنید هرگاه مهریهشان را به آنان بدهید، و (در صورت ارتداد از اسلام) به عقد زنان کافر تمسک مجویید (و آنها را رها کنید). و آنچه را خرج کردهاید مطالبه کنید، و (کافران نیز) آنچه را خرج کردهاند مطالبه کنند. این حکم الله است که در میان شما حکم میکند و الله دانای حکیم است.
امام بخاری و مسلم از علی س روایت میکنند، گفت: رسول الله ج من و زبیر و مقداد بن اسود را فراخواند و فرمود: «بروید تا اینکه به باغ خاخ برسید؛ در آنجا زنی در هودج نشسته است نامهای را همراه خود دارد و از او بگیرید و بیاورید.» ما رفتیم تا اینکه به باغ رسیدیم و ما نزد آن هودج رسیدیم و گفتیم: نامه را بیرون بیاور، گفت: نامهای همراه من وجود ندارد؛ گفتیم: نامه را بیرون میآوری یا اینکه لباست را بیرون آوریم. نامه را از بافتههای موی خود بیرون آورد، آن را نزد رسول الله ج آوردیم. آن نامه از حاطب بن ابی بلتعه برای مردم مشرک مکه بود. بعضی از اخبار و کارهای پیامبر ج را به آنها خبر داده بود. پیامبر ج فرمود: «ای حاطب این چیست؟» گفت: عجله نکن ای رسول الله، من به قریش چسپیدهام و از آنها نیستم و کسانی از مهاجرین که با شما هستند هر کدامشان فامیل و پشتی بانی دارند که از آنها و خانواده و اموال آنها دفاع کند؛ دوست داشتم وقتی من قرابتی ندارم، با اینکار کسی را پیدا کنم تا از من پشتیبانی کند و من این کار را از روی کفر و ارتداد و یا رضایت به کفر انجام ندادهام. پیامبر ج گفتند: «راست میگویی.» و در مورد او این آیه نازل شد.
آیهی: 8 سورهی ممتحنه: ﴿لَّا یَنۡهَىٰکُمُ ٱللَّهُ عَنِ ٱلَّذِینَ لَمۡ یُقَٰتِلُوکُمۡ فِی ٱلدِّینِ وَلَمۡ یُخۡرِجُوکُم مِّن دِیَٰرِکُمۡ أَن تَبَرُّوهُمۡ وَتُقۡسِطُوٓاْ إِلَیۡهِمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ یُحِبُّ ٱلۡمُقۡسِطِینَ٨﴾[1] چه عملی را جایز دانسته است؟
[1]- الله شما را از نیکیکردن و رعایت عدالت نسبت به کسانیکه در (امر) دین با شما نجنگیدهاند و شما را از دیارتان بیرون نکردهاند، نهی نمیکند، بیگمان الله عدالت پیشگان را دوست دارد
مردی از انصار که مهمان پیغمبر را پذیرفت و از او پذیرایى کرد
امام بخاری از ابوهریرهس روایت میکند، گفت: مردی نزد رسول الله ج آمد و گفت: ای رسول الله گرسنه هستم. کسی را به نزد همسرانش فرستادند چیزی نیافتند پس گفتند: «بدانید هرکس به این مرد، امشب میهمانی دهد الله به او رحم خواهد نمود.» مردی از انصار بلند شد و گفت: من حاضرم یا رسول الله و رفت نزد همسرش و گفت: میهمان رسول الله ج است چیزی را نگه ندار؛ زن گفت: به الله قسم هیچ چیز جز غذای بچهها نداریم. مرد گفت: بچهها را خواب کن و بیا چراغ را خاموش کن امشب خودمان چیزی نمیخوریم و زن این کار را انجام دادند؛ فردا ظهر مرد نزد رسول الله ج بود؛ پیامبر گفتند: «الله از کار فلان مرد و فلان زد خوشحال شد» و این آیه را نازل کرد.
آیهی: 1 سورهی ممتحنه: ﴿یَٰٓأَیُّهَا ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ لَا تَتَّخِذُواْ عَدُوِّی وَعَدُوَّکُمۡ أَوۡلِیَآءَ تُلۡقُونَ إِلَیۡهِم بِٱلۡمَوَدَّةِ وَقَدۡ کَفَرُواْ بِمَا جَآءَکُم مِّنَ ٱلۡحَقِّ یُخۡرِجُونَ ٱلرَّسُولَ وَإِیَّاکُمۡ أَن تُؤۡمِنُواْ بِٱللَّهِ رَبِّکُمۡ إِن کُنتُمۡ خَرَجۡتُمۡ جِهَٰدٗا فِی سَبِیلِی وَٱبۡتِغَآءَ مَرۡضَاتِیۚ تُسِرُّونَ إِلَیۡهِم بِٱلۡمَوَدَّةِ وَأَنَا۠ أَعۡلَمُ بِمَآ أَخۡفَیۡتُمۡ وَمَآ أَعۡلَنتُمۡۚ وَمَن یَفۡعَلۡهُ مِنکُمۡ فَقَدۡ ضَلَّ سَوَآءَ ٱلسَّبِیلِ١﴾[1] در مورد عتاب چه صحابیاى نازل شده است؟
[1]- ای کسانیکه ایمان آوردهاید! دشمن من و دشمن خودتان را دوست نگیرید که با آنها طرع دوستی میافکنید، در حالیکه آنها به آنچه از حق برای شما آمده کافر شدهاند و رسول الله و شما را به خاطر ایمانآوردن به الله که پروردگارتان است (از شهر و دیارتان) بیرون میکنند، اگر شما برای جهاد در راه من (بیرون آمدهاید) و برای خشنودی من هجرت کردهاید (هرگز پیوند دوستی با آنها برقرار نکنید) شما پنهانی با آنها پیوند دوستی برقرار میکنید در حالیکه من به آنچه که پنهان میدارید و آنچه که آشکار میسازید داناترم. و هرکس از شما چنین (کاری) کند یقیناً راه راست را گم کرده است.
امام بخاری و دیگران از ابن عمرب روایت میکنند: اینکه رسول الله درختان نخلهای یهودیان بنی نضیر در منطقهی بویره را قطع نمود و آتش زدند.
آیهی: 9 سورهی حشر: ﴿وَٱلَّذِینَ تَبَوَّءُو ٱلدَّارَ وَٱلۡإِیمَٰنَ مِن قَبۡلِهِمۡ یُحِبُّونَ مَنۡ هَاجَرَ إِلَیۡهِمۡ وَلَا یَجِدُونَ فِی صُدُورِهِمۡ حَاجَةٗ مِّمَّآ أُوتُواْ وَیُؤۡثِرُونَ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ وَلَوۡ کَانَ بِهِمۡ خَصَاصَةٞۚ وَمَن یُوقَ شُحَّ نَفۡسِهِۦ فَأُوْلَٰٓئِکَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ٩﴾ در مورد فضیلت چه کسی نازل شده است؟
احمد و بزار و طبرانی با سند خوب از عبدالله بن عمرو ب روایت میکنند، گفت: یهود به رسول الله ج میگفتند: سام علیکم بعد از آن با خودشان میگفتند اگر الله بخاطر آنچه که میگوییم عذاب ندهد که این آیه نازل شد.
آیهی: 5 سورهی حشر: ﴿مَا قَطَعۡتُم مِّن لِّینَةٍ أَوۡ تَرَکۡتُمُوهَا قَآئِمَةً عَلَىٰٓ أُصُولِهَا فَبِإِذۡنِ ٱللَّهِ وَلِیُخۡزِیَ ٱلۡفَٰسِقِینَ٥﴾[1] اشاره به چه مسئلهای دارد؟
[1]- آنچه از درخت خرما بریدید، و یا آن را ایستاده بر ریشهاش باقی گذاردید، به فرمان الله بود، تا فاسقان را خوار (و رسوا) سازد.