سورۀ انْعَام

سورۀ انْعَام

1- ﴿جَعَلَ﴾: ایجاد کرد.

1- ﴿بِرَبِّهِمۡ یَعۡدِلُون﴾: عبادت بت‌ها را با عبادت خدا برابر می‌کنند.

2- ﴿قَضَىٰٓ أَجَلٗا﴾: برای مرگ زمانی را معین ساخت.

2- ﴿أَجَلٞ مُّسَمًّى عِندَهُ﴾: برای رستاخیز مدتی را تعین کرد که علم آن خاصه اوست.

2- ﴿تَمۡتَرُونَ﴾: به قیامت و رستاخیز شک می‌ورزید یا از وقوع آن انکار می‌کنید.

3- ﴿وَهُوَ ٱللَّهُ﴾: او جل‌جلالُه معبود یا یگانه است.

5- ﴿أَنۢبَٰٓؤُاْ﴾: اخبار، مراد عذابی است که به آنها می‌رسد.

6- ﴿کَمۡ أَهۡلَکۡنَا﴾: بسیار هلاک کردیم.

6- ﴿قَرۡنٖ﴾: گروهی از مردم.

6- ﴿مَّکَّنَّٰهُمۡ﴾: به آنها قدرت و توانایی دادیم.

6- ﴿ٱلسَّمَآءَ﴾: باران را.

6- ﴿مِّدۡرَارٗا﴾: باران تند و پی‌درپی.

7- ﴿کِتَٰبٗا فِی قِرۡطَاسٖ﴾: نوشته درکاغذ.

8- ﴿لَا یُنظَرُونَ﴾: بعد از آمدن فرشته یک لحظه هم به آنها مهلت داده نشود.

9- ﴿لَلَبَسۡنَا عَلَیۡهِم مَّا یَلۡبِسُونَ﴾: آنگاه بر آنها پوشیده‌تر می‌‌کردیم آنچه را که امروز خود پیچیده ساخته‌اند.

10- ﴿فَحَاقَ﴾: احاطه کرد یا نازل شد.

12- ﴿کَتَبَ﴾: از فضل و احسان واجب و حتمی‌گردانیده است.

12- ﴿خَسِرُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ﴾: خود را به اثر کفر تباه و متضرر ساخته‌اند.

13- ﴿مَا سَکَنَ﴾: آنچه آرام و قرار گرفته است.

14- ﴿وَلِیّٗا﴾: معبود، یار و یاور.

14- ﴿فَاطِر...﴾: ایجاد کننده. . .

14- ﴿هُوَ یُطۡعِم﴾: به بندگانش رزق می‌دهد.

14- ﴿مَنۡ أَسۡلَمَ﴾: کسی‌که به بندگی او تعالی گردن نهاد.

19- ﴿مَنۢ بَلَغَ﴾: کسانی‌که در همه دورانها قرآن برایشان برسد.

23- ﴿فِتۡنَتُهُمۡ﴾: عذر آنها یا عاقبت شرک آنها.

24- ﴿ضَلَّ عَنۡهُم﴾: از دستشان رفت.

24- ﴿مَّا کَانُواْ یَفۡتَرُونَ﴾: آنچه به دروغ می‌ساختند، بتها و شفاعت آنها.

25- ﴿أَکِنَّةً﴾: پرده‌های بسیار.

25- ﴿وَقۡرٗا﴾: گوشهایشان کر و سنگین است.

25- ﴿أَسَٰطِیرُ ٱلۡأَوَّلِینَ﴾: دروغهای‌‌‌که در کتابهایشان نوشته است.

26- ﴿یَنۡ‍َٔوۡنَ عَنۡهُ﴾: خود نیز از قرآن دوری می‌گزینند.

27- ﴿وُقِفُواْ عَلَى ٱلنَّارِ﴾: از آتش آگاه شوند یا در وسط آتش محبوس شوند.

30- ﴿وُقِفُواْ عَلَىٰ رَبِّهِمۡ﴾: به حکم پروردگار، برای حساب و جزا بازداشت شوند.

31- ﴿بَغۡتَة﴾: ناگهان.

31- ﴿فَرَّطۡنَا فِیهَا﴾: در دنیا کوتاهی کردیم.

31- ﴿أَوۡزَارَهُمۡ﴾: گناهان و خطاهای‌شان را.

34- ﴿لِکَلِمَٰتِ ٱللَّهِ﴾: آیاتی‌که در آنها وعده یاری و نصرت به پیامبران آمده است.

35- ﴿کَبُرَ عَلَیۡکَ﴾: بر تو سخت و دشوار است.

35- ﴿نَفَقٗا فِی ٱلۡأَرۡضِ﴾: سوراخی در زمین که در اعماق آن نفوذ ‌کند.

38- ﴿أُمَمٌ أَمۡثَالُکُم﴾: گروه‌های همانند شما هستند و ما آفریدگار و مدبر امور آنها هستیم.

38- ﴿مَّا فَرَّطۡنَا﴾: ترک نکردیم.

39- ﴿فِی ٱلظُّلُمَٰتِ﴾: در تاریکی‌های جهل، عناد و کفر.

40- ﴿أَرَءَیۡتَکُمۡ﴾: مرا از حالت شگفت انگیزتان آگاه بسازید.

42- ﴿بِٱلۡبَأۡسَآءِ وَٱلضَّرَّآءِ﴾: به تنگدستی، سختی و بلا.

42- ﴿یَتَضَرَّعُونَ﴾: زاری نمایند و توبه کنند.

43- ﴿جَآءَهُم بَأۡسُنَا﴾: عذاب ما به آنها رسید.

44- ﴿کُلِّ شَیۡءٍ﴾: نعمت‌های فراوان را استدراجاً.

44- ﴿أَخَذۡنَٰهُم بَغۡتَةٗ﴾: به آنها عذاب ناگهانی فرستادیم.

44- ﴿هُم مُّبۡلِسُونَ﴾: از رحمت پروردگار نومید یا اندوهگین شوند.

45- ﴿دَابِرُ ٱلۡقَوۡمِ﴾: آخرین نفر.

46- ﴿نُصَرِّفُ ٱلۡأٓیَٰتِ﴾: آیات را به روش‌های مختلف بیان می‌کنیم.

46- ﴿هُمۡ یَصۡدِفُونَ﴾: ایشان از آن رو گردانند.

47- ﴿أَرَءَیۡتَکُمۡ﴾: برایم بگویید.

47- ﴿بَغۡتَةً﴾: ناگهان یا در شب.

47- ﴿جَهۡرَة﴾: آشکار یا در روز.

50- ﴿خَزَآئِنُ ٱللَّهِ﴾: نعمت‌ها یا توانایی‌های او جل‌جلالُه.

52- ﴿بِٱلۡغَدَوٰةِ وَٱلۡعَشِیِّ﴾: اول و آخر روز، یعنی همیشه.

53- ﴿فَتَنَّا﴾: امتحان کردیم در حالی‌که از احوال آنها آگاه هستیم.

54- ﴿کَتَبَ رَبُّکُمۡ﴾: پروردگار شما از فضل و احسان خود لازم و حتمی گرانیده است،.

54- ﴿بِجَهَٰلَةٖ﴾: به سفاهت، هر نا فرمان بدکار جاهل است.

57- ﴿یَقُصُّ ٱلۡحَقَّ﴾: حق را روشن و آشکار بیان می‌کند.

57- ﴿خَیۡرُ ٱلۡفَٰصِلِینَ﴾: با حکمت پسندیده حق را از باطل جدا می‌کند.

59- ﴿کِتَٰبٖ مُّبِینٖ﴾: لوح محفوظ یا علم او تعالی.

60- ﴿جَرَحۡتُم بِٱلنَّهَارِ﴾: هر گناهی‌که در روز انجام داده‌اید.

61- ﴿لَا یُفَرِّطُونَ﴾: سستی وکوتاهی نمی‌کنند.

63- ﴿تَضَرُّعٗا﴾: زاری به پیشگاه خدا.

63- ﴿خُفۡیَةٗ﴾: حاجت خود را پوشیده و نهان می‌خواهید.

65- ﴿یَلۡبِسَکُمۡ﴾: شما را در جنگ‌های بزرگ مقابل هم قرار دهد.

65- ﴿شِیَعٗا﴾: گروهای متعدد با خواسته‌های مختلف.

65- ﴿بَأۡسَ بَعۡضٍ﴾: رنج و سختی دیگری را در میدان جنگ.

65- ﴿نُصَرِّفُ ٱلۡأٓیَٰتِ﴾: آیات و دلایل را به روش‌های مختلف بیان می‌کنیم.

66- ﴿بِوَکِیل﴾: مراقب، کار شما را به من سپرده باشند تا شما را مجازات ‌کنم.

68- ﴿یَخُوضُونَ﴾: به باد استهزاء و طعنه می‌گیرند.

70- ﴿غَرَّتۡهُمُ﴾: آنها را فریفت و به طمع خام افکند.

70- ﴿أَن تُبۡسَلَ نَفۡسُۢ﴾: تا به دوزخ نیفتد یا گرفتار هلاکت نگردد.

70- ﴿تَعۡدِلۡ کُلَّ عَدۡلٖ﴾: هر فدیه‌ای بدهد.

70- ﴿أُبۡسِلُواْ﴾: در دوزخ انداخته شدند یا هلاک گردیدند.

70- ﴿حَمِیمٖ﴾: آب جوشان.

71- ﴿ٱسۡتَهۡوَتۡهُ ٱلشَّیَٰطِینُ﴾: شیاطین او را گمراه کرده و به ویرانه برده است.

71- ﴿أُمِرۡنَا لِنُسۡلِمَ﴾: برای ما دستور است که فرمانبردار باشیم و عبادت را خالصانه انجام دهیم.

73- ﴿ٱلصُّورِ﴾: شاخی‌که اسرافیل در آن می‌دمد.

74- ﴿ازَرَ﴾: لقب پدر ابراهیم ÷ یا اسم عموی اوست.

75- ﴿مَلَکُوت...﴾: پادشاهی را، یا آیات یا عجایب...

76- ﴿جَنَّ عَلَیۡهِ ٱلَّیۡلُ﴾: تاریکی شب او را پوشانید.

76- ﴿أَفَلَ﴾: پنهان شد و به دامان افق غروب کرد.

77- ﴿بَازِغٗا﴾: که از کرانۀ آسمان طلوع کرد و روشنی خود را منتشر ساخت.

79- ﴿فَطَرَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ...﴾: آسمانها را ایجاد کرده است...

79- ﴿حَنِیفٗا﴾: مایل به دین حق.

80- ﴿حَآجَّهُۥ قَوۡمُهُ﴾: قومش با او در یکتا پرستی دشمنی و ستیز کردند.

81- ﴿سُلۡطَٰنٗا﴾: دلیل روشن.

82- ﴿لَمۡ یَلۡبِسُوٓاْ﴾: مخلوط نکردند.

82- ﴿بِظُلۡم﴾: به شرک و کفر.

87- ﴿وَٱجۡتَبَیۡنَٰهُمۡ﴾: آنها را به نبوت برگزیدیم.

88- ﴿لَحَبِطَ﴾: به یقین باطل و ساقط می‌شد.

89- ﴿وَٱلۡحُکۡمَ﴾: قضاوت میان مردم به حق یا حکمت.

90- ﴿ٱقۡتَدِهۡ﴾: پیروی کن.

91- ﴿مَا قَدَرُواْ ٱللَّهَ﴾: آنها خدا را نشناختند یا او را به بزرگی نستودند.

91- ﴿قَرَاطِیسَ﴾: صفحات پراکنده.

91- ﴿قُلِ ٱللَّهُ﴾: بگو: تورات را خدا فرستاده است.

91- ﴿خَوۡضِهِمۡ﴾: در باطل وکفر خود.

92- ﴿مُبَارَک﴾: قرآن دارای منافع و فواید بسیار است.

92- ﴿أُمَّ ٱلۡقُرَىٰ﴾: مکه اهالی آنجا.

92- ﴿مَنۡ حَوۡلَهَا﴾: همه باشندگان روی زمین.

93- ﴿غَمَرَٰتِ ٱلۡمَوۡتِ﴾: سختی‌های مرگ.

93- ﴿أَخۡرِجُوٓاْ أَنفُسَکُمُ﴾: خود را از عذاب رها سازید.

93- ﴿عَذَابَ ٱلۡهُونِ﴾: عذاب حقارت و رسوایی.

94- ﴿مَّا خَوَّلۡنَٰکُمۡ﴾: آنچه از ناز و نعمت به شما بخشیده بودیم.

94- ﴿تَّقَطَّعَ بَیۡنَکُمۡ﴾: پیوند بین شما قطع شد.

95- ﴿فَالِقُ ٱلۡحَبِّ﴾: دانه را می‌شکافد و از آن گیاه می‌رویاند یا خالق دانه است.

95- ﴿فَأَنَّىٰ تُؤۡفَکُونَ﴾: چگونه از عبادت خدا سرپیچی می‌کنید؟

96- ﴿فَالِقُ ٱلۡإِصۡبَاحِ﴾: جدا کنندۀ تاریکی صبح از روشنایی روز یا خالق صبح.

96- ﴿ٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَ حُسۡبَانٗا﴾: آفتاب و ماه هرکدام در فلک خود به حساب معین در گردشند، به مصالح مردم.

98- ﴿فَمُسۡتَقَرّ﴾: محل استقرار در پشت پدر و گفته شده در رحم و مانند آن.

98- ﴿مُسۡتَوۡدَعٞۗ﴾: در رَحْم و مانند آن به ودیعت گذاشته می‌شود.

99- ﴿خَضِرٗا﴾: تروتازه.

99- ﴿حَبّٗا مُّتَرَاکِبٗا﴾: دانه‌های متراکم مانند خوشه گندم و مانند آن.

99- ﴿طَلۡعِهَا﴾: میوه درخت خرما که اول می‌رسد.

99- ﴿قِنۡوَان﴾: شاخه‌ها و خوشه‌های خرما مانند خوشه انگور.

99- ﴿دَانِیَة﴾: آویزان یا در دسترس میل کننده.

99- ﴿یَنۡعِهِ﴾: به حالت پخته و رسیده.

102- ﴿وَکِیلٞ﴾: مراقب و سرپرست.

103- ﴿لَّا تُدۡرِکُهُ ٱلۡأَبۡصَٰرُ﴾: دیده و بصیرت نمی‌توانند او را کامل درک کنند.

104- ﴿بَصَآئِرُ﴾: آیات و دلایلی‌که به حق هدایت می‌کنند.

104- ﴿بِحَفِیظٖ﴾: مراقب که حساب اعمال شما را بگیرم و پاداش بدهم.

105- ﴿نُصَرِّفُ ٱلۡأٓیَٰتِ﴾: آیات خود را به روش‌های مختلف بیان می‌کنیم.

105- ﴿دَرَسۡتَ﴾: درس خواندی و از اهل کتاب آموختی.

108- ﴿عَدۡوَۢا﴾: از روی تجاوز و ستم.

109- ﴿جَهۡدَ أَیۡمَٰنِهِمۡ﴾: سوگندهای سخت و مؤکدشان.

110- ﴿نَذَرُهُمۡ﴾: آنها را به حال خودشان رها می‌کنیم.

110- ﴿طُغۡیَٰنِهِمۡ﴾: سرکشی‌هاشان.

110- ﴿یَعۡمَهُون﴾: راه راست را ‌نیابند یا سرگردان ‌شوند.

111- ﴿حَشَرۡنَا﴾: جمع می‌کردیم.

111- ﴿قُبُلٗا﴾: رویاروی یا گروه گروه.

112- ﴿زُخۡرُفَ ٱلۡقَوۡلِ﴾: سخنان بیهوده و به ظاهر آراسته.

112- ﴿غُرُورٗا﴾: برای فریب.

113- ﴿لِتَصۡغَىٰٓ﴾: تا به این سخنان مزخرف متمایل شود.

113- ﴿لِیَقۡتَرِفُواْ﴾: تا کارهای زشت را انجام دهند.

114- ﴿ٱلۡمُمۡتَرِینَ﴾: شک کنندگان زیرا اهل کتاب بخوبی می‌دانند که این کتاب را آفریدگار فرستاده است.

115- ﴿کَلِمَتُ رَبِّکَ﴾: کلام خدا، قرآن.

115- ﴿صِدۡقٗا وَعَدۡلٗا﴾: در راستی وعدالت به وعده‌ها واحکام خدا.

116- ﴿یَخۡرُصُونَ﴾: چیزهایی را به دروغ به خدا نسبت می‌دهند.

120- ﴿ذَرُواْ﴾: ترک کنید.

120- ﴿یَقۡتَرِفُونَ﴾: مرتکب گناه می‌شدند، هر گناهی‌که باشد.

121- ﴿َإِنَّهُۥ لَفِسۡقٞ﴾: به یقین خوردن آن گناه است.

124- ﴿صَغَارٌ﴾: ذلت شدید و خواری.

125- ﴿حَرَجٗا﴾: در نهایت تنگی.

125- ﴿یَصَّعَّدُ فِی ٱلسَّمَآءِ﴾: میل دارد به آسمان بالا رود اما نمی‌تواند.

125- ﴿ٱلرِّجۡسَ﴾: عذاب یا خواری.

128- ﴿ٱسۡتَکۡثَرۡتُم مِّنَ ٱلۡإِنسِ﴾: بسیاری از انسان‌ها را گمراه کرده‌اید.

128- ﴿ٱلنَّارُ مَثۡوَىٰکُمۡ﴾: دوزخ جای شماست.

130- ﴿غَرَّتۡهُمُ ٱلۡحَیَوٰةُ﴾: زندگی دنیا با همه بیهودگی‌هایش آنها را فریفته بود.

134- ﴿بِمُعۡجِزِین﴾: از عذاب خدا نمی‌توانید فرار کنید.

135- ﴿مَکَانَتِکُمۡ﴾: نهایت توان و استطاعت خود.

136- ﴿ذَرَأ﴾: آفریده است. ﴿ٱلۡحَرۡثِ﴾: زراعت.

136- ﴿ٱلۡأَنۡعَٰمِ﴾: شتر، گاو،گوسفند و بز.

137- ﴿قَتۡلَ أَوۡلَٰدِهِمۡ﴾: زنده به گور کردن دخترانشان را.

137- ﴿لِیُرۡدُوهُمۡ﴾: تا آنها را تباه نمایند، با گمراه ساختن.

137- ﴿لِیَلۡبِسُواْ عَلَیۡهِمۡ﴾: تا بر آنها مشتبه سازند و با خرافات در آمیزند.

137- ﴿یَفۡتَرُونَ﴾: به دروغ می‌بافند.

138- ﴿حَرۡثٌ﴾: زراعت.

138- ﴿حِجۡرٞ﴾: حرام و ممنوع است.

138- ﴿حُرِّمَتۡ ظُهُورُهَا﴾: حیواناتی هستند که بار نهادن و سوار شدن بر آنها حرام است.

139- ﴿وَصۡفَهُمۡ﴾: دروغ‌بافی آنها را نسبت به خدا.

141- ﴿مَّعۡرُوشَٰتٖ﴾: داربست‌دار مثل تاک انگور و مانند آن.

141- ﴿غَیۡرَ مَعۡرُوشَٰتٖ﴾: درختان راست که ضرورت به داربست ‌ندارند مانند درخت خرما.

141- ﴿مُخۡتَلِفًا أُکُلُهُۥ﴾: میوه‌های آن در صورت و کیفیت مختلفند.

142- ﴿حَمُولَةٗ﴾: بار برنده مثل شتر.

142- ﴿فَرۡشٗاۚ﴾: حیوانی‌که برای ذبح بر زمین افکنند.

142- ﴿خُطُوَٰتِ ٱلشَّیۡطَٰنِ﴾: راه‌های شیطان، حلال را حرام شمردان و بالعکس.

144- ﴿وَصَّىٰکُمُ ٱللَّهُ بِهَٰذَا﴾: خدا شما را به این تحریم دستور داد.

145- ﴿طَاعِمٖ یَطۡعَمُهُۥٓ﴾: خورنده هر کس باشد.

145- ﴿مَّسۡفُوحًا﴾: جاری، ریخته.

145- ﴿رِجۡسٌ﴾: پلید یا نجس و حرام.

145- ﴿أُهِلَّ لِغَیۡرِ ٱللَّهِ بِهِ﴾: هنگام ذبح آن نام غیر خدا ذکر شود.

145- ﴿ٱضۡطُرَّ﴾: نیازمندی مجبورش ساخته تا چیزهای حرام را بخورد.

145- ﴿غَیۡرَ بَاغٖ﴾: برای کسب لذت این محرمات را نخواهد یا همواره این حالت را اختیار نکند.

145- ﴿لَا عَادٖ﴾: از مقدار سدرمق تجاوز نکند.

146- ﴿ذِی ظُفُرٖ﴾: حیوان پنجه دار، چهارپا باشد یا پرنده.

146- ﴿شُحُومَهُمَآ﴾: چربی شکمبه و گرده‌ها را.

146-﴿مَا حَمَلَتۡ ظُهُورُهُمَآ﴾: چربی پشت این‌ها حلال است.

146- ﴿ٱلۡحَوَایَآ﴾: چربی روده‌ها.

146- ﴿مَا ٱخۡتَلَطَ بِعَظۡمٖ﴾: دنبه گوسفند حلال است.

147- ﴿لَا یُرَدُّ بَأۡسُهُۥ﴾: عذاب او تعالی دفع نمی‌شود.

148- ﴿تَخۡرُصُونَ﴾: سخنان دروغ را به خدا نسبت می‌دهید.

149- ﴿ٱلۡحُجَّةُ ٱلۡبَٰلِغَةُ﴾: دلیل رسا با فرستادن پیامبران و کتابهای آسمانی.

150- ﴿هَلُمَّ شُهَدَآءَکُمُ﴾: شاهدهای خود را بیاورید، مدارک‌تان را بدهید.

150- ﴿بِرَبِّهِمۡ یَعۡدِلُونَ﴾: دیگری را در طاعات و عبادات به خدا برابر می‌کنند.

151- ﴿أَتۡل...﴾: قراﺋت می‌کنم...

151- ﴿إِمۡلَٰقٖ﴾: فقر.

151- ﴿ٱلۡفَوَٰحِشَ﴾: گناهان کبیره مانند زنا و امثال آن.

151- ﴿وَصَّىٰکُم بِهِۦ﴾: خدا آن ر ا به شما دستور داده و واجب گردانیده است.

152- ﴿یَبۡلُغَ أَشُدَّهُ﴾: به کمال قوت و رشد خود برسد.

152- ﴿بِٱلۡقِسۡطِ﴾: به عدالت بدون زیادت و نقصان.

152- ﴿وُسۡعَهَا﴾: به اندازه توانش.

153- ﴿صِرَٰطِی مُسۡتَقِیمٗا﴾: هیچ کجی در دین و راه من نیست.

157- ﴿صَدَفَ عَنۡهَا﴾: از آن اعراض کند یا مردم را از آن روگردان سازد.

158- ﴿یَأۡتِیَ رَبُّکَ﴾: پروردگارت بیاید، آمدنی‌که سزاوار جلالت اوست.

159- ﴿کَانُواْ شِیَعٗا﴾: از گمراهی گروه‌ گروه و حزب حزب شدند.

161- ﴿دِینٗا قِیَمٗا﴾: دین ثابت، برپادارنده امور دنیا و آخرت.

161- ﴿حَنِیفٗا﴾: از باطل رو گردان و مایل به حق.

162- ﴿نُسُکِی﴾: همه عباداتم.

164- ﴿إِلَّا عَلَیۡهَا﴾: مگر این‌که عذاب آن گناه بر دوش خود اوست.

164- ﴿لَا تَزِرُ وَازِرَةٞ...﴾: هیچ گناه‌کاری بر نمی‌دارد...

165- ﴿خَلَٰٓئِفَ ٱلۡأَرۡضِ﴾: برخی از شما در روی زمین جانشین دیگری می‌شود.

165- ﴿لِّیَبۡلُوَکُمۡ﴾: تا شما را بیازماید در حالی‌که از تمام امور شما آگاه است.